Τιμήθηκε η μνήμη των «άταφων νεκρών» στην Ι. Μ. Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Με συγκίνηση και έντονο πατριωτικό συναίσθημα τιμήθηκε την Κυριακή 23 Οκτωβρίου στη Βέροια η μνήμη των «άταφων νεκρών» του ηρωϊκοιύ έπους της Αλβανίας (1940).
Το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο στον μητροπολιτικό ιερό Ναό αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και στη συνέχεια μνημόσυνο για τους πεσόντες.
Ακολούθησε τρισάγιο στο ηρώο της πόλης και αμέσως μετά εκδήλωση, που έγινε στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο από την Ένωση Εφέδρων Αξιωματικών Ημαθίας, σε συνεργασία με τον Δήμο Βέροιας και υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, για τους 7.976 πεσόντες ήρωες του 1940 που έμειναν άταφοι, στην Αλβανία. Από αυτούς οι 255 ήταν από την Ημαθία και τα ονόματά τους ακούστηκαν στο προσκλητήριο νεκρών μετά το τρισάγιο και λίγο πριν την κατάθεση στεφάνων στην Πλατεία Ωρολογίου. Στην εκδήλωση έγινε παρουσίαση του βιβλίου για τους άταφους νεκρούς, του πρ. Προέδρου της Βουλής κ. Γιώργου Σούρλα.
Την εκδήλωση που συντόνιζε ο εκδότης της εφημερίδας «ΛΑΟΣ» Ζ.Μ.Πατσίκας, χαιρέτησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο αντιδήμαρχος Γιώργος Σοφιανίδης και αργότερα ο δήμαρχος Κώστας Βοργιαζίδης, ο πρόεδρος της Ένωσης Εφέδρων Χρήστος Φράγκος, ο δάσκαλος κ. Γιοβανόπουλος με μια σύντομη ομιλία και ο κ. Τσιφλίδης, γιός πεσόντος στο μέτωπο της Αλβανίας.
Κύριοι ομιλητές ήταν ο πρ. στρατηγός ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος που ο θερμός, πατριωτικός του λόγος χειροκροτήθηκε έντονα από το ακροατήριο και ο ίδιος ο συγγραφέας που στο τέλος της ομιλίας του αναφέρθηκε σε μια θετική εξέλιξη, αφού η «ανενεργή» σχεδόν επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συστάθηκε πριν χρόνια για το ζήτημα αυτό, ξανασυνεδρίασε πριν από τρείς ημέρες, μπαίνοντας σε λεπτομέρειες, που θα εξεταστούν εκ νέου στις αρχές της νέας χρονιάς.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στη θεία Λειτουργία:
«Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ᾽ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατά ἄνθρωπον», ἀκούσαμε σήμερα τόν ἀπόστολο Παῦλο νά διαβεβαιώνει τούς χριστιανούς τῆς Γαλατίας.
Αἰσθάνεται χρέος του ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος νά ἀναφερθεῖ στή γνησιότητα τοῦ κηρύγματός του. Αἰσθάνεται χρέος νά βεβαιώσει τούς πιστούς ὅτι ὅσα τόν ἄκουσαν νά τούς λέγει γιά τόν Χριστό καί τή ζωή του δέν εἶναι πληροφορίες πού προέρχονται ἀπό ἀνθρώπους, ἔστω καί ἀπό αὐτούς τούς μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά τούς βεβαιώσει ὅτι ὅσα τούς εἶπε γιά τό εὐαγγέλιο καί τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἀνθρώπινες σκέψεις καί ἰδέες καί θεωρίες. Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ πού ἐπέλεξε μέ θαυμαστό τρόπο τόν πρώην διώκτη του Σαῦλο γιά νά τόν καταστήσει ἀπόστολό του καί τόν ἀξίωσε πολλῶν καί οὐρανίων ἀποκαλύψεων.
Καί αὐτή ἡ διαβεβαίωση τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς Γαλάτες, ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, πού πιστεύσαμε μέ τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου· ἰσχύει γιά τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἡ πίστη τῆς ὁποίας εἶναι ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς γνωρίσει προσωπικά τήν ἀλήθειά του· ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς γνωρίσει τόν Πατέρα του καί νά μᾶς διδάξει ὁ ἴδιος τί θά πρέπει νά πιστεύουμε καί πῶς θά πρέπει νά ζοῦμε γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό καί νά λάβουμε καί πάλι τήν υἱοθεσία τήν ὁποία ᾽Εκεῖνος μᾶς χάρισε μέ τήν ἐνανθρώπηση καί τή θυσία του.
Ἡ πίστη μας στόν Χριστό δέν ἀποτελεῖ, λοιπόν, μία ἀνθρώπινη ἐπινόηση, δέν ἀποτελεῖ ἕνα σύστημα νόμων καί κανόνων πού δημιούργησαν ἄνθρωποι, δέν ἀποτελεῖ ἐφεύρημα τῶν ἀποστόλων ἤ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό καί παραμένει ἀναλλοίωτη ἀπό τόν χρόνο, ἀναλλοίωτη ἀπό τίς προσπάθειες πολλῶν νά τήν ἀλλάξουν, νά τήν παρερμηνεύσουν, νά τήν ἀμαυρώσουν. Παραμένει ἀναλλοίωτη, ὅσο καί ἐάν βάλλεται ἀπό τούς ἐχθρούς της, ἀπό αὐτούς πού θέλουν καί ἐπιδιώκουν νά τήν ἐξαφανίσουν γιατί τούς ἐνοχλεῖ, γιατί τούς ἐλέγχει τή συνείδηση, γιατί βρίσκεται ἐμπόδιο στά συμφέροντα καί τίς ἐπιδιώξεις τους.
Ἡ πίστη μας καί ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας βασίζεται στήν ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ, γι᾽ αὐτό καί δέν μποροῦμε καί ἐμεῖς νά τήν ἀλλάξουμε, δέν μποροῦμε νά τήν ἐκσυγχρονίσουμε, δέν μποροῦμε νά τήν προσαρμόσουμε στίς συνθῆκες καί τίς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς μας, ὅπως ζητοῦν κάποιοι, θεωρώντας την ξεπερασμένη.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί κρίνουν, ἀδελφοί μου, μέ ἀνθρώπινα κριτήρια, καί νομίζουν ὅτι ὅπως τά ἔργα τῶν ἀνθρώπων μπορεῖ νά χρειάζονται ἀνανέωση καί ἐκσυγχρονισμό, καί οἱ θεωρίες καί οἱ ἰδεολογίες, τά φιλοσοφικά καί πολιτικά τους συστήματα νά χρειάζονται ἀναπροσαρμογή καί ἀντικατάσταση, ἔτσι χρειάζεται καί ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ ἀνανέωση.
Αὐτό ὅμως εἶναι ἀπολύτως ἐσφαλμένο καί ἐπικίνδυνο, γιατί τά ἀνθρώπινα δημιουργήματα ὑπόκεινται στόν χρόνο καί τήν ἀλλοίωσή του, διότι καί οἱ δημιουργοί τους, οἱ ἄνθρωποι, εἶναι φθαρτοί καί πεπερασμένοι καί ὑπόκεινται στήν ἀλλοίωση τοῦ χρόνου.
Ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας δέν χρειάζεται ἀνανέωση, γιατί εἶναι ὁ ἀποκεκαλυμμένος λόγος τοῦ Χριστοῦ, καί ὁ Χριστός δέν εἶναι δέσμιος τοῦ χρόνου οὔτε ἐξαρτᾶται ἀπό αὐτόν. Ὁ Χριστός εἶναι, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας», καί ὁ λόγος του καί ἡ διδασκαλία του παραμένουν ἀνεπηρέαστα ἀπό τόν χρόνο καί τίς ἀλλαγές πού ἐκεῖνος ἐπιφέρει. Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖο διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, φέρει τή σφραγίδα τῆς αἰωνιότητος καί τῆς θείας ἀποκαλύψεως, καί ἔτσι ἰσχύει πάντοτε καί θά ἰσχύει ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος καί θά ὁδηγεῖ ὅσους πιστεύουν σ᾽ αὐτόν καί τόν ἀκολουθοῦν στή ζωή τους κοντά στόν Θεό καί στή σωτηρία τους.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς μήν ὑποκύπτουμε στόν πειρασμό πού κάποιες φορές προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει ὅτι πρέπει νά προσαρμόσουμε τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ στά μέτρα μας. Ἀντίθετα ἄς αἰσθανόμεθα εὐγνώμονες στόν Χριστό γιατί μᾶς ἀποκάλυψε τήν ἀλήθεια του διά τοῦ Υἱοῦ καί γιατί μᾶς ἀξίωσε νά εἴμαστε μέλη τοῦ πνευματικοῦ σώματός του, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ἐπί εἴκοσι αἰῶνες διατήρησε ἀναλλοίωτο τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ. Καί εἶναι χρέος μας, ἀδελφοί μου, αὐτόν τόν λόγο καί αὐτή τήν πίστη πού μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Χριστός καί μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας νά τά διατηρήσουμε καί ἐμεῖς ἀναλλοίωτα στή ζωή μας.
Σήμερα ὅμως καλούμεθα νά συνειδητοποιήσουμε καί ἕνα ἀκόμη χρέος πού ἔχουμε, τό ἐθνικό μας χρέος πρός τούς ἄταφους ἥρωες τοῦ 1940, γιά τούς ὁποίους θά τελέσουμε σέ λίγο ἐπιμνημόσυνη δέηση. Καί ἀποτελεῖ ἐθνική ἐκκρεμότητα νά τούς τιμήσουμε ὡς Ἔθνος ὅπως ἁρμόζει στή θυσία καί τήν προσφορά τους γιά τήν πατρίδα.

Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου στην εκδήλωση:
Σέ λίγες ἡμέρες θά ἑορτάσουμε τήν ἐπέτειο τοῦ ἡρωικοῦ Ὄχι. Θά τιμήσουμε τή μνήμη τῶν ἡρωικῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ἔπους τοῦ 1940, τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς πατρίδος μας ἀπό τήν ἀπρόκλητη, ἄδικη καί ἄνανδρη ἐπίθεση τῶν δυνάμεων τοῦ ἄξονος.
Πῶς τιμοῦμε ὅμως τούς ἥρωές μας; Πῶς τιμοῦμε τούς νεκρούς μας πού ἔπεσαν στά πεδία τῶν μαχῶν ἤ σκοτώθηκαν μεταφέροντας πολεμοφόδια καί τρόφιμα στούς στρατιῶτες μας στά χιονισμένα καί ἀπόκρημνα βουνά τῆς Βορείου Ἠπείρου; Ἀρκεῖ μία ἐπιμνημόσυνη δέηση; Ἀρκεῖ μία ὁμιλία πρός τιμήν τους; Ποιό εἶναι τό χρέος μας ὡς ἀτόμων καί ὡς Ἔθνους ἔναντι αὐτῶν τῶν ἡρωικῶν πεσόντων πού θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία καί τήν τιμή τῆς πατρίδος μας;
Στά ἐρωτήματα αὐτά πού δικαιολογημένα ἐπανέρχονται ἐντονότερα αὐτές τίς ἡμέρες τήν ἀπάντηση ἔρχεται νά μᾶς δώσει τό βιβλίο τοῦ πρώην ὑπουργοῦ, πρώην ἀντιπροέδρου τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων καί πρώην βουλευτοῦ κυρίου Γεωργίου Σούρλα πού παρουσιάζεται στή σημερινή ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Νομοῦ Ἠμαθίας καί τοῦ Δήμου Βεροίας πού πραγματοποιεῖται ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας μέ θέμα «Τό ἐθνικό χρέος πρός τούς ἄταφους ἥρωες τοῦ 1940».
Καί εἶναι ὄντως ἕνα ἀνεκπλήρωτο χρέος τοῦ Ἔθνους μας ἔναντι τῶν ἡρωικῶν νεκρῶν πού θυσίασαν τή ζωή τους ἀγωνιζόμενοι γιά τήν ἐλευθερία του. Εἶναι ἐθνικό χρέος νά ἀποτίσουμε ἔστω καί μέ καθυστέρηση πολλῶν ἐτῶν τόν ὕστατο φόρο τιμῆς στούς γενναίους Ἕλληνες στρατιῶτες καί ἀξιωματικούς πού χωρίς νά ὑπολογίσουν τή ζωή τους ἄφησαν τήν τελευταία τους πνοή στά πεδία τῶν μαχῶν γιά χάρη τῆς πατρίδος καί παραμένουν ἀκόμη ἄταφοι. Εἶναι ἐθνικό χρέος ἔναντι τῶν 7976 ἡρωικῶν νεκρῶν μας πού ἔπεσαν γιά τήν πατρίδα νά τούς τιμήσουμε προσφέροντάς τους τόν τάφο πού στερήθηκαν τόσα χρόνια.
Καί δέν εἶναι ἁπλῶς ἐθνικό τό χρέος εἶναι καί ἠθικό καί πατριωτικό καθῆκον γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες πού ἡ φροντίδα γιά τούς νεκρούς μας ἀποτελεῖ ὀφειλόμενη τιμή καί ἱερό καθῆκον πού ὑπερβαίνει καί τούς ἀνθρώπινους νόμους ἀπό τήν ἐποχή ἀκόμη πού ἡ Ἀντιγόνη ἐπέμενε νά θάψει τόν ἀδελφό της Πολυνείκη ἀντίθετα πρός τίς βασιλικές ἐντολές.
Καί αὐτό ἀκριβῶς μᾶς ὑπενθυμίζει καί τό βιβλίο τοῦ κ. Σούρλα, πού τά τελευταῖα χρόνια ἐργάζεται συστηματικά καί μέ ζῆλο προσπαθώντας νά ἀναδείξει αὐτό τό θέμα, νά ἀναδείξει τό χρέος ὅλων μας, ὥστε ἔστω καί μέ καθυστέρηση πολλῶν χρόνων νά ἐκπληρωθεῖ.
Γι᾽ αὐτό καί θά θέλαμε νά συγχαροῦμε ἀπό καρδίας τόν συγγραφέα καί πρώην ὑπουργό κ. Σούρλα γιά ὅλη τήν πολυετῆ προσπάθειά του νά ἀφυπνίσει τίς συνειδήσεις καί τῶν ὑπευθύνων ἀλλά καί ὅλων μας γιά τό ἐξαιρετικά σπουδαῖο καί εὐαίσθητο αὐτό θέμα καί νά τόν εὐχαριστήσω πού ἀποδεχόμενος τήν πρόσκληση βρίσκεται σήμερα στήν πόλη μας.
Νά εὐχαριστήσω ἰδιαιτέρως τόν ἐπίτιμο Ἀρχηγό τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Στρατοῦ καί πρώην ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης, πού μαζί μέ τόν συγγραφέα θά μᾶς παρουσιάσουν τό βιβλίο, γιά τήν παρουσία του στή Βέροια, μέ τήν ὁποία συνδέεται στενά ἀπό τή θητεία του ὡς στρατηγός τοῦ Β´ Σώματος Στρατοῦ. Καί ἀκόμη νά εὐχαριστήσω καί νά συγχαρῶ τούς διοργανωτές τῆς ἐκδηλώσεως καί ὅλους τούς παρισταμένους καί συμμετέχοντες καί νά εὐχηθῶ ἡ ἐκδήλωση αὐτή νά μᾶς φέρει πιό κοντά στήν ἐκπλήρωση τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἐθνικοῦ χρέους.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ι. Μ. Βεροίας

Διαβάστε ακόμα