Την Κυριακή 20 Νοεμβρίου το εσπέρας, παραμονή της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, που αποτελεί και την εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, διοργανώθηκε από την Α΄Μεραρχία εκδήλωση στην αίθουσα της Λέσχης Αξιωματικών Βεροίας.

Κύριος ομιλητής ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων ο οποίος εκφώνησε την ακόλουθη ομιλία:

Ὅποιος ἐπιχειρήσει νά στρέψει τό βλέμμα καί νά ἀτενίσει τή μα­κραίωνη ἱστορική διαδρομή τοῦ Ἑλληνισμοῦ πού χάνεται στό βά­θη τῶν χρόνων τῆς ἱστορίας καί τῆς προϊστορίας τοῦ ἀνθρω­πί­νου γένους, θά ἔχει χωρίς ἀμφιβολία τήν εὐκαιρία νά δεῖ καί νά θαυμά­σει πολλές στιγμές γενναίων ἀγώ­νων γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν δι­καί­ων τοῦ Ἔθνους καί τήν προά­σπι­ση τῆς πατρώας γῆς, τῆς αἱμα­το­­βαμ­μένης ἀπό τό αἷμα τῶν πα­τέ­ρων καί τῶν προγόνων.

Θά ἔχει ὅμως τήν εὐκαιρία νά θαυμάσει καί κάτι ἐξίσου μο­να­δι­κό καί σπου­δαῖο: τή σημασία πού ἔδιναν πάντοτε οἱ Ἕλληνες στήν ἀνδρεία καί τή γενναιότητα. Οἱ δύο αὐτές ἀρετές μαζί μέ τή φιλο­πα­τρία ἦταν ἐκεῖνες πού ἀνέδει­ξαν τούς ἥρωες, ἦταν ἐκεῖνες πού ἔκαναν ὅλο τόν κόσμο νά ὑποκλί­νεται ἐνώπιον τῶν Ἑλλήνων, γιατί σέ ὅποιες συνθῆκες καί ἐάν βρέθη­καν, ὅποιες δυσκολίες καί ἐάν ἀντι­μετώπισαν, ἀγωνίσθηκαν πά­ντοτε μέ θάρρος καί γενναιό­τη­τα, μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή, μέ φλό­γα ψυχῆς καί πίστη στά ἰδα­νι­κά καί τίς ἀξίες τους.

Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι στή μα­κραί­­ωνη αὐτή διαδρομή τοῦ Ἑλ­ληνισμοῦ κλήθηκαν νά ἀντιμετω­πίσουν συγκυρίες δύσκολες καί διλήμματα κρίσιμα πού ἄγγι­ζαν τήν οὐσία τῆς προσωπικῆς τους ὑπάρξεως καί τῆς ἐπιβιώσεως τοῦ Γένους.

Συγκρού­σθη­καν μέ πολ­λούς ἐχθρούς πού ζήλεψαν τή σπου­δαία θέση τῆς πατρίδος μας, τό κάλλος καί τόν φυσικό πλοῦτο της, πού ζήλεψαν τό μεγαλεῖο τοῦ πολιτι­σμοῦ της καί θέλησαν νά συ­λή­σουν τήν ἱστορία καί τή δόξα της, θέλησαν νά σβύσουν τό ὄνο­μά της ἀπό τόν χάρτη καί νά κατα­κτή­σουν τή γῆ της.

Ποτέ ὅμως δέν δειλίασαν. Ποτέ δέν φοβήθηκαν. Ποτέ δέν ἐγκατέ­λει­ψαν τόν ἀγώνα γιά τήν πατρί­δα καί γιά τά δίκαιά της. «Ποτέ ἀπό τό χρέος μή κινοῦντες», κατά τόν Ἀλεξανδρινό ποιητή, ὑπε­ρα­σπίσθηκαν τίς Θερμοπύλες τοῦ Ἔθνους καί κράτησαν ὑψωμένα τά λάβαρα, ἔστω καί ἄν αὐτοί ἔπε­φταν στά πεδία τῶν μαχῶν.

Ἡ πίστη τῶν Ἑλλήνων στό δί­καιο τοῦ ἀγῶνος τους ὑπέρ τῆς πα­τρί­δος τούς ἔκανε νά πιστεύουν ὅτι εἶχαν σ᾽ αὐτόν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἡ πίστη αὐτή ἔγινε πιό βα­θειά καί πιό οὐσιαστική, ὅταν ὁ ἀγώ­νας τους γιά τήν πατρίδα συν­δυάσθηκε μέ τόν ἀγώνα γιά τήν πίστη. Γιατί τίς περισσότερες φο­ρές ἡ ὑπέρασπιση τῆς ἐδαφικῆς ἀκε­­ραιότητος τῆς πατρίδος ἀπό τούς ἐχθρούς πού ἐπιτίθεντο ἄδι­κα καί ἀπρόκλητα ἦταν συγ­χρό­νως καί προάσπιση τῆς πίστεως ἀπό τούς ἀλλοθρήσκους, καί οἱ ἀγῶνες γιά τήν ἐλευθερία ἀπό τόν δυσβάστακτο ζυγό τῆς δουλείας ἦταν συγχρόνως καί διεκδίκηση τοῦ δικαιώματος νά πιστεύουν καί νά λατρεύουν ἐλεύθερα τόν Χρι­στό.

Αὐτή ἡ βεβαιότητα ὅτι ὁ ἀγώνας τους ἦταν δίκαιος ἔκανε πάντοτε τούς γενναίους μαχητές τοῦ Ἔ­θνους μας νά ἐπικαλοῦνται τή θεία βοήθεια καί προστασία γιά τή νίκη καί νά αἰσθάνονται τήν ἐνί­σχυσή της στόν ἀγώνα τους.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στά λάβαρα καί τίς σημαῖες τοῦ στρατοῦ μας ἀπεικονιζόταν πάντοτε οἱ ἱερές μορφές τῶν ἁγίων καί τῆς Θεο­τόκου.  Καί δέν ἀπεικονιζόταν μό­νο γιά νά ἔχουν οἱ στρατιῶτες μας τήν αἴ­σθηση ὅτι προηγοῦνται οἱ ἅγιοι καί ἡ Παναγία μας τῆς πο­ρεί­ας καί τοῦ ἀγῶνος των, ἀλλά τούς ἔβλεπαν αἰσθητά νά προη­γοῦ­νται, προ­στάτες καί βοηθοί τους.

Ἡ παρουσία τῆς Θεοτόκου στά τεί­χη τῆς Κωνσταντινουπόλεως δέν ἦταν φαντασία, δέν ἦταν ὅρα­μα, δέν ἦταν εὐσεβής πόθος. Ἦταν πραγματικότητα πού ἔκανε τούς ὑπερασπιστές τῆς πόλεως νά ἀμύ­νονται μέ θάρρος καί γενναιό­τητα ὑπεράνθρωπη, καί τούς ἐ­χθρούς νά αἰσθάνονται τήν ἀποτρεπτική δύ­ναμή της καί νά ὑπο­χωροῦν καί νά συντρίβονται.

Οἱ θαυμαστές ἐπεμβάσεις τῆς Θεο­­τό­κου στίς κρίσιμες ὧρες γιά τό Ἔθνος καί οἱ νίκες πού χάρισε στούς ὑπερασπιστές του τήν κα­θι­έ­­ρωσαν δίκαια ὡς ὑπέρμαχο Στρα­τηγό τοῦ Γένους μας. Καί ἡ Πανα­γία μας δέν διέψευσε ποτέ τόν τί­τλο της, δέν διέψευσε ποτέ τίς ἐλπίδες τοῦ Ἔθνους μας καί τῶν ὑπερασπιστῶν τῶν δικαίων του.

Σέ ὅλες τίς μάχες καί σέ ὅλους τούς πολέμους ἦταν παρούσα γιά νά ὁδηγεῖ μέ θαυμαστό τρόπο τόν στρατό μας, γιά νά τόν προφυ­λάσ­σει καί νά τόν σκεπάζει ἀπό τίς ἐπι­θέσεις τοῦ ἐχθροῦ κάτω ἀπό τό ἱερό μαφόριο τῆς μητρικῆς της προ­στασίας, γιά νά ἐνθαρρύνει τούς στρατιῶτες μας τίς δύσκολες στιγμές τῆς μάχης καί νά τούς χα­ρίζει τή νίκη.

Οἱ θαυμαστές ἐπεμβάσεις τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου ἑδραίωναν διαρκῶς τήν πίστη στή βοήθεια καί τήν προστασία της, τήν ὁποία καί Ἐκείνη ἐπιβεβαίωνε μέ συγ­κι­νη­τι­κές ἐμφανίσεις της στά πε­δία τῶν μαχῶν καί τά μετόπισθεν, ὥστε δίκαια νά τιμᾶται καί νά ὑμνεῖται ὄχι μόνο ὡς «ὑπέρμαχος Στρα­τη­γός», στήν ὁποία ἀνήκουν τά νικητήρια, ἀλλά καί ὡς «Σκέ­πη» τοῦ Ἔθνους μας «πλατυτέρα νε­φέ­λης», ὅπως τήν εἶδαν καί τήν αἰσθάνθηκαν οἰκεῖοι καί ξένοι στά βουνά τῆς Πίνδου τό 1940.

Δέν εἶναι, λοιπόν, καθόλου  τυ­χαῖο τό γεγονός ὅτι παρότι κάθε ὅπλο καί κάθε εἰδικότητα τιμᾶ τούς δικούς του προστάτες ἁγίους καί ἑορτάζει πανηγυρικά τίς μνῆ­μες τους, ὡς ἑορτή τῶν Ἐνόπλων Δυ­νά­μεων τῆς πατρίδος μας ἔχει καθιερωθεῖ ἡ ἑορτή τῆς Παναγίας μας. Καί αὐτό ὄχι μόνο ὡς ἔνδειξη τῆς διαρκοῦς εὐγνωμοσύνης μας γιά τή σταθερή καί ἰσχυρή βοή­θεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ ὅλους τούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους, χάρη στήν ὁποία κατόρθωσε νά ἐπι­βιώ­σει μέσα ἀπό τίς σκληρές συγ­κυ­ρίες τῶν πολέμων καί τῶν ὑπού­λων ἐπιθέσεων, τῆς σκλα­βιᾶς καί τῆς προσφυγιᾶς, πού ἀναγκά­σθηκε στήν ἱστορική του διαδρομή νά διέλ­θει, ἀλλά καί ὡς διαρκῆ δια­βεβαίωση τῶν ἀκαταλύτων δε­σμῶν τοῦ Ἔθνους μας μέ τήν Ὑπέρ­­­μαχο Στρατηγό του.

Γιατί στήν Παναγία μας δέν ὀφεί­λουμε μόνο τήν προστασία της στούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους μας καί τή συμβολή της στή νικηφόρα ἔκ­βασή τους. Ὀφείλουμε καί τή διαρ­­κῆ προστασία της στούς κα­θη­μερινούς ἀγῶνες πού καλοῦνται νά διεξαγάγουν τά ἱκανότατα στε­λέχη τῶν Ἐνόπλων μας Δυ­νά­μεων, τούς ἀγῶνες σέ καιρό εἰρή­νης γιά τήν προάσπιση τῆς ἐδαφι­κῆς ἀκεραιότητος τῆς πατρίδος μας ἀπό τίς ἀναίτιες καί ἀδικαιο­λόγητες προκλήσεις τῶν γειτόνων μας, τίς προσπάθειες γιά νά ἀπο­δει­κνύουν πάντοτε ὅτι εἶναι ἀντά­ξιοι συνεχιστές τῶν λαμπρῶν καί ἡρωικῶν κατορθωμάτων τῶν πα­τέ­ρων τους, τίς προσπάθειες γιά νά ἐπιβεβαιώνουν σέ ὅσους τυχόν διανοοῦνται νά ἀμφισβητήσουν τό γεγονός ὅτι «ἡ μεγαλωσύνη στά ἔθνη δέν μετριέται μέ τό στρέμ­μα», οὔτε μέ τά ὑπερσύγχρονα ὁπλικά συστή­μα­τα μέ τά ὁποῖα ὁρι­σμένοι ἐπι­διώκουν νά ἐνισχύ­σουν τή θέση τους στόν παγκόσμιο περίγυρο, διακινδυνεύ­οντας ἀκό­μη καί τίς εὔθραυστες ἰσορροπίες τῆς εἰρή­νης στήν πολύπαθη περιο­χή τῆς Μεσογείου καί τῆς Μέσης Ἀνατο­λῆς, ἀλλά ὅτι «ἡ μεγα­λω­σύνη στά ἔθνη … μετριέται μέ τῆς ψυχῆς τό πύρωμα». Μετριέται μέ τήν ἀγάπη πρός τήν πατρίδα. Με­τριέ­ται μέ τήν πίστη στόν Θεό καί τήν ἐμπι­στο­σύνη στήν Ὑπέρμαχο Στρα­τηγό τοῦ Γένους μας, τήν Πα­ναγία Παρ­θένο. Μετριέται μέ τήν πίστη τοῦ κάθε στελέχους τῶν Ἐνό­πλων μας Δυνάμεων, ἀπό τόν ἁπλό στρα­τιώτη μέχρι τόν ἀρχηγό, πού στήν κρίσιμη στιγμή, ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτή, ἐπικαλεῖται τή βοήθεια τῆς Παναγίας καί δέν λη­σμονεῖ νά τήν εὐχαριστεῖ γιά τήν προστασία της.

Αὐτό ἀκριβῶς διατρανώνει τόν ἀκατάλυτο σύνδεσμο τῶν Ἐνό­πλων Δυνάμεων τῆς πατρίδος μας μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Αὐτό ἀκριβῶς διατρανώνει τόν ἀκα­­τά­λυτο σύνδεσμο τῶν Ἐνό­πλων μας δυνάμεων μέ τήν Ἐκ­κλη­σία, ἔστω καί ἐάν κάποιοι κατά καιρούς νο­μίζουν ὅτι συκο­φα­ντώ­ντας τον καί χλευάζοντάς τον μποροῦν νά τόν κλονίσουν.

Ἄς τό γνωρίζουν ὅτι δέν θά τό ἐπι­­τύχουν, γιατί ἡ σχέση αὐτή εἶ­ναι σχέση ὑπαρξιακή καί ἡ Ἐκ­κλη­σία μας συνδέεται μέ τίς Ἔνοπλες δυνάμεις τοῦ Ἔθνους μέ δεσμούς, θά μποροῦσα νά πῶ, αἵ­μα­τος. Διότι ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ κλη­ρι­κοί της πού θυσιάσθηκαν στούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους. Ἀναρί­θμη­τοι εἶναι οἱ κληρικοί πού ἀγω­νίσθ­η­καν μαζί μέ τούς στρατιῶτες μας γιά νά ὑπε­­ρασπισθοῦν τίς ἀξίες καί τά δί­καια τοῦ Ἔθνους μας, πού βρι­σκό­ταν δίπλα τους γιά νά τούς το­νώ­σουν τό ἠθικό καί νά τούς συμ­πα­ρασταθοῦν στίς δύσκολες στιγμές τῶν ἀγώνων. Καί εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας πού εὔχεται καθη­με­ρινά γιά τόν στρατό μας, γιά τίς Ἔνοπλες δυνά­μεις μας, πού ἀγρυ­πνοῦν γιά τήν ἀσφάλεια τῆς πατρίδας καί γιά τήν ἀποτροπή κάθε κινδύνου, καί οἱ ὁποῖες συνεχίζουν νά ὑπερασπίζο­νται τό δίκαιο, τήν ἐλευθερία, τήν ἀνε­ξαρ­τησία καί τίς ἀξίες τοῦ Ἔθνους ὑπό τή σκέπη καί τήν προ­στασία τῆς Παναγίας Παρθέ­νου, τῆς Ὑπερ­μάχου Στρατηγοῦ τοῦ Γένους μας.

Πρός τήν Παναγία μας, τήν προ­στά­τιδα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τοῦ Ἔθνους, ἐκφράζουμε μέ τή σημερινή ἑορταστική ἐκδήλωση  καί τήν αὐριανή θεία Λειτουργία ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Εἰσοδίων της καί τῇ ἑορτῇ τῶν Ἐνόπλων μας Δυνά­μεων, τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τήν τιμή μας, εὐχόμενοι νά συνε­χί­σει πάντοτε νά ἀποτελεῖ τή σκέ­πη καί τήν προστασία τῶν Ἐνό­πλων Δυνάμεων τῆς πατρίδος μας πού τήν τιμοῦν ὡς προστάτιδα καί ὑπέρμαχό τους, καί τῶν ἀξίων στελεχῶν τους.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ι. Μ. Βεροίας