Με λαμπρότητα πανηγύρισε ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας τη μνήμη του οσίου πατρός ημών Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου το διήμερο 1-2 Δεκεμβρίου.

Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου στον προαύλιο χώρο του ναού πραγματοποιήθηκε υποδοχή του ιερού φιαλιδίου με το αίμα του οσίου Πορφυρίου, το οποίο μετέφερε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμων. Στην συνεχεία τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ενώ έλαβε μέρος και ο Επίσκοπος Γκόρνο Αλτάυ κ. Καλλίστρατος. Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και προϊστάμενος του Ναού Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος.

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προέβει εις την Πρωτοπρεσβύτερον χειροθεσία του π. Γεωργίου Τασόπουλου εφημερίου του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Επισκοπής Ημαθίας.

Το βράδυ της Παρασκευής τελέστηκε αγρυπνία στο παρεκκλήσιο του οσίου Πορφυρίου που υπάρχει εντός του ιερού Ναού.

 

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

«Τῆς θεολογίας τόν μύστην καί Χριστοῦ φίλον γνήσιον Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί».

Τήν ἱερά μνήμη ἑνός μύστου τῆς θεολογίας καί ἑνός γνησίου φίλου τοῦ Χριστοῦ ἑορτάσαμε καί ἐμεῖς σήμερα, ἀδελφοί μου, τιμώντας «ἐν ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς» τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη, τοῦ ὁποίου ἡ ὁσιακή βιοτή καί τά ἀπειράριθμα θαύματα ἀποδεικνύουν τήν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου· ἀποδεικνύουν ὅτι ὄντως ὁ νέος αὐτός ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν γνήσιος φίλος τοῦ Χριστοῦ καί μύστης τῆς Θεολογίας.

Πῶς ὅμως κατόρθωσε ὁ ὅσιος Πορφύριος νά ἀποκτήσει δύο αὐτές τιμητικές ἰδιότητες καί νά λάβει ἀπό τόν Θεό τόση χάρη καί τόση εὐλογία;

Τό ἀποκάλυψε ὁ ἴδιος στήν τελευταία ἐπιστολή πού ἔστειλε πρός τά πνευματικά του τέκνα. Κατόρθωσε, λέει, νά τίς ἀποκτήσει μέ τή διαρκή μετάνοια.

Παρότι ζοῦσε μία αὐστηρή ἀσκητική ζωή, παρότι ἀξιώθηκε νά λάβει σέ νεαρή ἡλικία τό διορατικό χάρισμα ἀπό τόν Θεό, ὁ ἅγιος Πορφύριος ἐπαναλάμβανε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός καί ζητοῦσε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ ἀλλά ἀκόμη καί τίς προσευχές τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων γιά νά ἐπιτύχει τό ἔλεός του.

Αὐτή ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος πού ἐξέφραζε ὁ ἅγιος, ἐξέφραζεε καί τή μεγάλη ταπείνωσή του. Γιατί ὅλοι γνωρίζουμε ἀπό τήν προσωπική μας ἐμπειρία πόσο δύσκολο εἶναι νά ὁμολογήσουμε μία ἁμαρτία μας καί πολύ περισσότερο νά ὁμολογήσουμε τήν ἁμαρτωλότητά μας δημοσίως. Καί ὅμως ὁ ἅγιος τό ἔκανε, γιατί διέθετε ταπείνωση, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τή θύρα διά τῆς ὁποίας εἰσέρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ὑπόσχεσή του ὅτι «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν».

Ἡ διαρκής μετάνοια ὅμως δέν εἶναι μία ἀρνητική κατάσταση. Μετάνοια δέν σημαίνει μόνο ὅτι ζητῶ τή συγχώρηση γιά τίς ἁμαρτίες μου καί σταματῶ ἐκεῖ. Μετάνοια σημαίνει καί ἀλλαγή στάσεως καί συμπεριφορᾶς. Σημαίνει ἀγώνας γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν εἶναι αὐτή πού καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο φίλο τοῦ Θεοῦ. «Ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν», λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ὁ ὅσιος Πορφύριος ἔζησε ὅλη του τή ζωή μέσα στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Καί τό ἔκανε αὐτό ὄχι ἀπό φόβο ἤ ἀπό ἀνάγκη ἀλλά ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό, γιά τόν ὁποῖο ἐφλέγετο ἡ ψυχή του ἀπό τά παιδικά του χρόνια.

Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, πού ἀξιώνει τόν ἄνθρωπο νά γίνει φίλος τοῦ Θεοῦ, τόν κάνει νά μπορεῖ νά τόν γνωρίσει καλύτερα, καί ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς πού ἐπιτυγχάνεται μέ τή διαρκή μετάνοια τόν καθιστᾶ ἱκανό νά δεῖ τόν Θεό, σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεσή του ὅτι «οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ τόν Θεόν ὄψονται».

Καί ὅποιος βρίσκεται, ἀδελφοί μου, κοντά στόν Θεό, ζώντας σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του, καί τόν βλέπει λόγω τῆς καθαρότητος τῆς ψυχῆς του, αὐτός γνωρίζει τόν Θεό καί μπορεῖ νά μιλήσει γι᾽ αὐτόν. Αὐτός εἶναι ἀληθινός θεολόγος, ἔστω καί ἄν δέν ἔχει σπουδάσει σέ καμία Θεολογική Σχολή, γιατί ὁ Θεός τοῦ ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθειά του· γιατί ὁ Θεός πού φωτίζει τόν νοῦ του γιά νά μπορεῖ νά κατανοήσει τά μυστήριά του· γιατί ὁ Θεός τοῦ δίδει «στόμα καί σοφίαν» γιά νά μιλᾶ γι᾽ αὐτόν στούς ἀνθρώπους καί νά τούς ἑλκύει πλησίον του.

Αὐτό συνέβη, ἀδελφοί μου, καί μέ τόν ὅσιο Πορφύριο. Δέν διδάχθηκε τή Θεολογία στά ἀκαδημαϊκά ἕδρανα, ἀλλά μέσα ἀπό τήν ἄσκηση, τήν προσευχή, τή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του καί τή βίωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Διότι γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ Θεολογία δέν εἶναι μία ἐπιστήμη, ἀλλά εἶναι ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, ἐμπειρία τήν ὁποία ἔζησαν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, παλαιοί καί νέοι, καί πλούτισαν μέ αὐτή τή Θεολογία καί τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας ὀνομάζει τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Πορφύριο μύστη τῆς Θεολογίας καί γνήσιο φίλο τοῦ Χριστοῦ, ἰδιότητες πού τεκμηριώνουν τήν ἁγιότητά του καί τήν τιμή πού τοῦ ἀποδίδει ἡ Ἐκκλησία καί ὁ εὐσεβής λαός, ἑορτάζοντας καί πανηγυρίζοντας τήν ἱερή μνήμη του.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς τιμώντας σήμερα τόν ἅγιο Πορφύριο, ἄς ἀγωνισθοῦμε νά ἀκολουθήσουμε τή δική του ἐπιτυχή μέθοδο πνευματικῆς ζωῆς, προσπαθώντας νά κάνουμε βίωμά μας τή μετάνοια καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία του, καί νά ἀξιωθοῦμε διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου νά ἀναδειχθοῦμε φίλοι γνήσιοι τοῦ Χριστοῦ.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ι. Μ. Βεροίας