Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

 

Χριστούγεννα γιορτάζουμε, γιά ἄλλη μιά φορά καί ὁ κόσμος ἔχει φορέσει τά γιορτινά του.

Χριστούγεννα!

Ἡμέρες χαρᾶς καί εὐφροσύνης.

Ὁ κόσμος γιορτάζει καί σέ κάθε γιορτή, βρίσκει εὐκαιρία νά ξεφαντώσει.

Βρίσκει εὐκαιρία, νά δραπετεύσει ἀπό τά προβλήματα, πού τόν ταλαιπωροῦν.

Κάτω, ὅμως, ἀπό τίς φωτεινές γιρλάντες καί τούς στολισμένους δρόμους, κρύβονται οἱ στενοχώριες, οἱ φόβοι καί οἱ ἀνησυχίες, πού ὅταν τά γιορτινά φῶτα σβήσουν, θά ἐπιστρέψουν ἀμείλικτα στίς ζωές τῶν ἀνθρώπων.

Χριστούγεννα καί ὁ κόσμος προσμένει πολλά, ἀπό τόν Χριστό, ἀλλά δέν θέλει τόν Ἴδιο τόν Χριστό.

Θέλει νά τοῦ ἱκανοποιήσει τίς ἐπιθυμίες, νά τοῦ συμπαρασταθεῖ στόν πόνο, νά τοῦ πάρει τήν δυστυχία, νά τοῦ δώσει τήν ἴδια τήν ἀθανασία,

ἀλλά τόν Ἴδιο, δέν Τόν θέλει, γιατί δέν θέλει, νά σταματήσει, νά σκέφτεται ἐγωϊστικά.

 

Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται, ἴδια καί ἀπαράλλακτη, μετά ἀπό τόσους αἰῶνες.

Ὁ Χριστός, ἡ μόνη ἀληθινή ἀγάπη καί χαρά, ἔρχεται, ἀλλά δέν ἔχει «πού τήν κεφαλήν κλίνῃ», γιατί, ὅπως τότε, δέν ὑπάρχει κατάλυμμα, γιά νά γεννηθεῖ.

Ὅπως μᾶς λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης «εἰς τά ἴδια ἦλθε», δηλαδή στά πλάσματά Του, «καί οἱ ἴδιοι Αὐτόν οὐ παρέλαβον».

 

Χριστούγεννα, ἀδελφοί μου, καί ὅπως μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἀγαπημένος μαθητής τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ μαθητής τῆς ἀγάπης, «ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν Ὑμῖν, ὅτι τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν Μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον, ἵνα ζήσωμεν δι’Αὐτοῦ».

 

Μποροῦμε, ἄραγε, ἀδελφοί μου, νά ζήσουμε πραγματικά τά Χριστούγεννα;

Μποροῦμε να κάνουμε τόν Χριστό, νά γεννηθεῖ μέσα μας καί νά ζήσουμε μέ αὐτόν τόν τρόπο, τήν πραγματική χαρά καί τήν εἰρήνη;

Ἀναμφίβολα μποροῦμε. Μᾶς τό βεβαιώνουν οἱ Πατέρες μας, ὅπως ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ὁ ὁποῖος λέει: «Πιστεύοντας ὁλόψυχα καί μετανοώντας θερμά, συλλαμβάνουμε στίς καρδιές μας, τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἡ Παρθένος, μέ τό νά διατηροῦμε τίς καρδιές μας

καθαρές καί ἁγνές.

Καί ὅπως Ἐκείνη, ἐπειδή ἦταν ὑπεράμωμη, δέν Τήν ἔφλεξε τό πῦρ τῆς Θεότητος, οὔτε ἐμᾶς, μᾶς καταφλέγει, ὅταν διατηροῦμε ἁγνές

καί καθαρές τίς καρδιές μας, ἀλλά γίνεται δροσιά ἀπό τόν οὐρανό καί πηγή ὕδατος καί ἀθάνατης ζωῆς, πού ρέει μέσα μας».

 

Χριστούγεννα, ἀδελφοί μου καί ἄν χαρίσουμε τήν καρδιά μας στόν Χριστό, γιά νά γεννηθεῖ μέσα μας, τότε θά μᾶς κάνει κοινωνούς τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Παρακλήτου, πού Αὐτός στέλνει στόν κόσμο.

Τά χαρίσματα αὐτά, πού σύμφωνα μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι: «ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια».

 

Χριστούγεννα, λοιπόν ἀδελφοί μου, καί ὁ Χριστός μας, λέει στόν κάθε ἕνα ἀπό μᾶς προσωπικά:

«Ναί ἔρχομαι ταχύ».

Ἄς Τοῦ ἀπαντήσουμε καί ἐμεῖς προσφέροντάς Του τήν καρδιά μας:

«Ναί ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ»,

Σέ ποθοῦμε, Σέ θέλουμε συνεχῶς μαζί μας.

«Ὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν».

 

Εὐφρόσυνα καί εὐλογημένα Χριστούγεννα, μέ τόν Χριστόν, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν μας Ἰησοῦν.

 

Ὁ  Ἐπίσκοπός Σας  καί  Ποιμενάρχης  Σας. 

†  Ὁ  Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καὶ Βάρης

Π Α Υ Λ Ο Σ   ὁ   Α΄