Αυτό το κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ακούστηκε από τον ουρανό στη γή την άγια νύχτα των Χριστουγέννων. Και αυτό το ίδιο μήνυμα έχει διαχρονική ισχύ και αξία. Δίνει χαρά μεγάλη “παντί τῷ λαῷ”, κάθε εποχής, και τώρα και πάντοτε  μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.
Η ευαγγελική διήγηση σημειώνει ότι οι ποιμένες της Βηθλεέμ  έσπευσαν στο σπήλαιο να προσκυνήσουν τον Σωτήρα του κόσμου, “κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ”. Εμείς σήμερα, που απέχουμε πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια από το ιστορικό αυτό γεγονός, σπεύδουμε να προσέλθουμε στη νοητή Βηθλεέμ. Να τον προσκυνήσουμε ως τον λυτρωτή του κόσμου, τον σαρκωμένο Λόγο, τον νικητή του θανάτου και χορηγό της ζωής που δεν γνωρίζει τέλος.
Με το κατ’ εξοχήν Μυστήριο της Εκκλησίας, τη θεία Ευχαριστία, την οποία Εκείνος καθιέρωσε να τελούμε
“εις ανάμνησίν Του”, συντελείται κάτι θαυμαστό. Κάτι που ο νους του ανθρώπου θα ήταν αδύνατο να συλλάβει, αν ο Ίδιος ο Χριστός δεν το διαβεβαίωνε: ο καθένας μας, με τρόπον που δεν χωράει η ανθρώπινη λογική, όχι μόνον προσεγγίζει τον Χριστό, αλλά και ενώνεται μαζί Του με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος: “ὁ τρώγων μου τό Σῶμα καί πίνων μου τό Αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ” (Ιωάν. 6,56).
Οι ποιμένες της Βηθλεέμ που έσπευσαν στο Σπήλαιο είχαν μια μοναδική ευλογία: είδαν το Βρέφος, το προσκύνησαν, εθαύμασαν αυτό που έβλεπαν, χάρηκαν χαρά μεγάλη και έφυγαν. Το ίδιο και οι Μάγοι: οδηγήθηκαν στον Ιησού, Τον προσκύνησαν, πρόσφεραν τα πολύτιμα δώρα τους και αναχώρησαν για την πατρίδα τους.
Εμείς, όμως, με το βάπτισμα γίναμε σύσσωμοι Χριστού, γίναμε μέλη του Σώματός Του: “ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε” (Γαλ.3,27). Έτσι η καρδιά μας γίνεται φάτνη, μέσα στην οποία ενοικεί ο Χριστός. Και κάθε φορά που αξιωνόμαστε να κοινωνούμε το Άγιο Σώμα και το Τίμιο Αίμα Του, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν τήν αἰώνιον, καρποφορούν οι δωρεές του Αγίου Πνεύματος και στερεώνεται ο δεσμός μας με τον Χριστό, την πηγή της πραγματικής χαράς. Και αυτό συμβαίνει ακόμη  περισσότερο την ημέρα των Χριστουγέννων, που εορτάζουμε ως τωρινό γεγονός τη Γέννηση του Σωτήρος.
Η Εκκλησία επί 40 ημέρες, με τη νηστεία, τους σχετικούς ύμνους και τα βιβλικά αναγνώσματα, μας προετοιμάζει. Ώστε να καθαρίσει  η καρδιά μας από το μίσος, την αδικία, τη ζήλεια, την εγωπάθεια και να γίνει μία ζεστή φάτνη. Μια φιλόξενη φάτνη που θα προσφέρει αγάπη και κατανόηση στους  πάσχοντες ελάχιστους αδελφούς του Χριστού,  με τους οποίους και ο ίδιος ταυτίζεται.
Στη σημερινή Χριστουγεννιάτικη ολόλαμπρη θεία Λειτουργία, μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, όταν ανταποκριθούμε στην πρόσκληση “Μετά φόβου Θεοῦ πίστεως και ἀγάπης. προσέλθετε”, ο Κύριός μας  θα έλθει να ενοικήσει μέσα στην ύπαρξή μας, για να γιορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα, τη γέννησή Του μέσα μας! Έτσι από την προσωπική πνευματική μας εμπειρία πλέον θα μπορούμε να ψάλλουμε με τον υμνωδό:
-“ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν” (Εξαποστειλάριον Χριστουγέννων),
-“κἀγώ τοῦ  παραδείσου τῆς τρυφῆς μεταλαμβάνω”  ( Στιχηρόν Μεγ. Εσπερινού).
Με αυτόν τον  τρόπο  μαζί με το πλήθος των Αγγέλων και “ἡμεῖς  ἀκαταπαύστως βοῶμεν·Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη  ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία” (Δοξαστικόν Όρθρου).
Εφόσον οι ψυχές μας θα παραμένουν ενωμένες με τον Χριστό, τίποτε δεν θα μπορεί να μας στερήσει τη χαρά: ούτε θλίψεις και στενοχώριες, ούτε οικονομικές στερήσεις και κίνδυνοι. Θα μπορούμε να διακηρύττουμε μαζί με τον Απόστολο Παύλο· “πάντα ἰσχύω ἐν τῶ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ” (Φιλιπ. 4,13), επαναλαμβάνοντας τον στίχο του Ψαλμού: ” ἐάν γάρ καί  πορευθῶ  ἐν μέσῳ  σκιᾶς  θανάτου, ού φοβηθήσομαι κακά ὅτι Σὺ -Κύριε- μετ’ ἐμοῦ  εἶ” (Ψαλμ. 22,4)

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ, ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Με πατρική ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπη
+ ὁ Πισιδίας Σωτήριος