Mε Θρησκευτική ευλάβεια, Ιερή κατάνυξη καθώς επίσης και τον προσήκοντα σεβασμό, όπως άλλωστε αρμόζει στην λατρευτική ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, εορτάστηκε το διήμερο 8 και 9 Μαρτίου ε.έ. με τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ.Γερμανού, η Ιερή μνήμη των δύο Νεομαρτύρων Χρίστου και Πανάγου των εν τη Γαστούνη μαρτυρησάντων και ταφέντων, πριν από τριακόσια ένα χρόνια κατά το έτος 1716. Τότε ακριβώς που όλα τα σκιάζε η φοβερά και τα πλάκωνε η σκλαβιά… των Οθωμανών Τούρκων στην Γαστούνη και στην Πελοπόννησο.
Μπορεί οι εορταζόμενοι Νεομάρτυρες να είναι άγνωστοι σε πολλούς από εμάς σήμερα, είναι όμως γνωστοί στην εν Χριστώ Κοινωνία και στο περιβόλι του Ουρανού. Και αυτό διότι μεταξύ τόσο πολλών άλλων Αγίων Μαρτύρων και Νεομαρτύρων στο στερέωμα της Αγίας Εκκλησίας μας, έδωσαν μαρτυρία Χριστού και ομολογία πίστεως, την οποία επισφράγισαν με το τίμιο αίμα τους, βρίσκοντας τραγικό θάνατο με αποκεφαλισμό από τους αγαρηνούς δημίους τους, ύστερα από εντολή του Μουρτάτ – Αγά, ο μεν Πανάγος ο οποίος κατάγοταν από την Γαστούνη, συγκεκριμένα δε από την μεγάλη οικογένεια των Σισίνηδων και ήταν Σύντιχος (πολιτικό αξίωμα της εποχής εκείνης), την 1η Μαρτίου του 1716, ο δε Χρίστος ο οποίος ήταν Ιερέας καταγόμενος από την Ανδραβίδα, την 9η Μαρτίου του ιδίου έτους.
Οι Θρησκευτικές εκδηλώσεις έλαβαν χώρα στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, το διήμερο Τετάρτη 8 και Πέμπτη 9 τρέχοντος μηνός, με τον Μέγα Αρχιερατικό Πανηγυρικό Εσπερινό όπου ευρίσκονται τεθησαυρισμένα αποτμήματα Ιερών Λειψάνων των εν λόγω Νεομαρτύρων, καθώς επίσης και η Ιερά εικόνα αυτών.
Κατά τον εσπερινό απουσιάζοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Γερμανού στην Αθήνα, προκειμένου να συμμετάσχει στις εργασίες της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωλένης κ.κ. Αθανάσιος, ο οποίος κήρυξε και τον Θείον Λόγον, πλαισιούμενος από Ιερείς της πόλεως και της περιοχής. Στην συνέχεια ακολούθησε η Λιτάνευση της Ιερής Εικόνας και αποτμήματος Ιερού Λειψάνου των εορταζομένων Αγίων, στους δρόμους της πόλης, με την συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Πηνειού, καθώς επίσης και των τοπικών αρχών. Την κυρία δε ημέρα της εορτής τελέσθηκε η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος, υπό του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλαρέτου Σπανοπούλου Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Τις ως άνω Θρησκευτικές εκδηλώσεις παρακολούθησε πλήθος φιλεόρτων Χριστιανών εκ της πόλης της Γαστούνης και της ευρύτερης περιοχής, έμπλεοι χαράς και ευφροσύνης δοξάζοντας τον Θεόν, διότι η περιοχή αυτή αλλά και η Ηλεία γενικότερα, έχει πλέον τους δικούς της Αγίους Νεομάρτυρες τον Χρίστον και τον Πανάγον!
Βίος του Αγίου Νεομάρτυρος Πανάγου του εκ Γαστούνης
Ο Άγιος Νεομάρτυς Πανάγος γεννήθηκε στη Γαστούνη. Υπήρξε έγγαμος και πατέρας ενός τουλάχιστον αγοριού. Σύμφωνα με παρεχόμενη πληροφορία του συναξαρίου του, ασχολήθηκε με τα κοινά και μάλιστα υπήρξε επανειλλημένως σύντιχος της Γαστούνης. Από πληροφορίες που αντλούνται από τα αρχεία του Δήμου Πηνειού (τέως Δήμου Γαστούνης), το επώνυμο του Αγίου ήταν Σισίνης και ανήκε στην μεγάλη οικογένεια των Σισιναίων η οποία ησχολείτο με το ναυτιλιακό εμπόριο. Η ίδια οικογένεια ησχολείτο και με τα πολιτικά δρώμενα, αρκεί να αναφερθεί το πρόσωπο του Γεωργίου Σισίνη, στενού συνεργάτη του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Όταν οι Τούρκοι ανεκατέλαβαν την Πελοπόννησο, το έτος 1716 (έπειτα από τριακονταετή παραμονή των Ενετών) ο Οσμάν Πασάς που κατέλαβε τη Γαστούνη έχοντας καλές σχέσεις με τον Άγιο Πανάγο (ο οποίος τότε ήταν σύντιχος τότε της Γαστούνης) του έδωσε την δυνατότητα διαφυγής αφού επρόκειτο να εξαπολύσει διωγμό κατά των Χριστιανών Ελλήνων. Ο Άγιος Πανάγος εκείνη την περίοδο ασθένησε και ήταν αδύνατον λόγω της ασθενείας του να διαφύγει, πράγμα το οποίο έκανε ο γιος του καταφεύγοντας στην Κέρκυρα μαζί με τον Οσμάν Πασά. Ο Πανάγος Σισίνης παρέμεινε πλέον στην Γαστούνη όπου έμελλε να χύσει το αίμα του υπέρ Χριστού.
Κατά την περίοδο που ήδη αναφέρεται οι Χριστιανοί άρχισαν να εκδιώκονται από τον λυσσαλέο κατακτητή της Γαστούνης Μουρτάτ Αγά. Τα φαινόμενα του εξισλαμισμού καθώς και της αρνησηθρησκείας ήταν έντονα (αξίζει να σημειωθεί ότι και οι γονείς του Αγίου Πανάγου ήταν αρνητές), Στο στόχαστρο του Μουρτάτ Αγά μεταξύ άλλων ήταν και ο Άγιος Πανάγος. Εκλήθη από τον Αγά να αρνηθεί την πίστη του προκειμένου να σωθεί. Ο Άγιος, όμως, το αρνήθηκε μη θέλοντας να προδώσει το Χριστό. Η απόφαση του Αγά ήταν απλή, ο θάνατος. Οδηγούμενος στον τόπο του μαρτυρίου του εδέχθη θάνατο δια αποκεφαλισμού. Το σώμα του δεν εδόθηκε στους Χριστιανούς για να το θάψουν, αντιθέτως παρέμεινε άταφο με την εντολή του Μουρτάτ Αγά για τρεις ημέρες. Μάλιστα, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η τιμία κεφαλή του Αγίου Πανάγου ερήφθη στα σκυλιά για να την καταφάγουν. Όμως, τα άλογα ζώα δεν επείραξαν την τιμία κεφαλή του Αγίου. Τότε, οι Μωαμεθανοί έψησαν την κεφαλή του Αγίου και την ξαναέδωσαν στα σκυλιά για να ξαναφαγωθεί. Πάλι όμως τα ζώα εσεβάστηκαν τον Άγιο. Τελικά, εδόθη το σώμα του Αγίου στους Χριστιανούς για ταφή. Ετάφη εντός του Ναού του Αγίου Νικολάου Γαστούνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ναός αυτός κατά την εποχή του Αγίου δεν ήταν ενοριακός, αλλά ιδιόκτητος και ανήκε στην οικογένεια Σισίνη. Το μαρτύριο του Αγίου έλαβε χώρα την 1η Μαρτίου 1716 αλλά η μνήμη του είναι κοινή με τον Άγιο Νεομάρτυρα Χρίστο στις 9 Μαρτίου εκάστου έτους. Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Γαστούνης φυλάσσεται τμήμα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νεομάρτυρος Πανάγου.
Βίος του Αγίου Νεομάρτυρος και Ιερομάρτυρος Χρίστου του εκ Ανδραβίδος.
Ο Άγιος Χρίστος καταγόταν από την Ανδραβίδα. Προήρχετο και αυτός από γονείς οι οποίοι ήταν αρνητές. Υπήρξε ιερέας, χειροτονημένος στην Πάτρα από τον Επίσκοπο Βυτίνης Γαβριήλ και υπηρετούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ανδραβίδα. Ήταν έγγαμος και πατέρας τουλάχιστον δυο μικρών παιδιών. Όταν μαρτύρησε ο Άγιος Νεομάρτυρας Πανάγος στη Γαστούνη, την ίδια περίοδο συνελήφθη και ο Άγιος Χρίστος στην Ανδραβίδα και οδηγήθηκε στη Γαστούνη. Εκεί τον προσκάλεσε ο Μουρτάτ Αγάς να αλλαξοπιστήσει. Ήταν όμως δυνατόν ένας ιερέας να παραδώσει σε έναν Μωαμεθανό την πίστη του στον Ιησού Χριστό; Αρχικά, αρνήθηκε. Διετάχθη η φυλάκισή του μαζί με τους άλλους Iερείς της περιοχής σε κρατητήριο στη Γαστούνη. Εκεί συνέβη το εξής παράδοξο. Η σύζυγος του τον επισκέφτηκε στη φυλακή και προσπάθησε να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει για να σωθεί ο ίδιος, αυτή και τα παιδιά τους. Τόσο ισχυρό ήταν το δέλεαρ όπου ο Άγιος Χρίστος ήταν έτοιμος να αρνηθεί το Χριστό και να υποταχθεί στους Μουσουλμάνους. Οι συγκρατούμενοι του Iερείς αμέσως τον έψεξαν για αυτή του την απόφαση και προσπάθησαν να τον μεταπείσουν έτσι ώστε να μην αρνηθεί τον Χριστό.
Τότε ο Άγιος Χρίστος ήρθε στον εαυτό του και ομολόγησε ότι ήταν έτοιμος να θυσιαστεί υπέρ Χριστού παρά να γίνει αρνησήθρησκος. Και πάλι η απόφαση του Μουρτάτ–Αγά δεν ήταν άλλη παρά η θανατική ποινή. Στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου Χρίστου ο δήμιος προσπάθησε δύο φορές να τον αποκεφαλίσει αλλά το σπαθί δεν απέκοπτε την κεφαλήν του Αγίου. Μάλιστα κατά την τρίτη προσπάθεια το σπαθί συνετρίβη και έτσι ο δήμιος θανάτωσε τον Άγιο δια σφαγιασμού. Το σώμα του Αγίου παρέμεινε πάλι άταφο για τρεις ημέρες όπως ακριβώς και το σώμα του Αγίου Πανάγου και μετά ταύτα επετράπη ο ενταφιασμός του. Ετάφη εντός του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Γαστούνης και μάλιστα εντός του τάφου όπου είχε ταφεί και το σώμα του Αγίου Πανάγου. Η μνήμη των Αγίων Νεομαρτύρων είναι κοινή, την 9η Μαρτίου εκάστου έτους.
Απολυτίκιον: Ήχος Α΄
Της Γαστούνης το κλέος και Ηλείας το σέμνωμα, τους εσχάτοις εν χρόνοις Χριστόν ομολογήσαντας, Πανάγον τε και Χρίστον οι πιστοί, τιμήσωμεν εν ύμνοις και ωδαίς· αληθείς γαρ ούτοι αγωνισταί και των πάλαι μαρτύρων ώφθησαν εφάμιλλοι. Δόξα τω ενισχύσαντι Χριστώ· δόξα τω στεφανώσαντι· δόξα τω δεδωκότι συν αυτοίς Μαρτύρων όμιλον.
Μεγαλυνάριον.
Χρίστον και Πανάγον τους αθλητάς και τους εν Γαστούνη μαρτυρήσαντας συν αυτοίς, χρόνοις εν υστέροις δια Χριστού την πίστιν, εν ύμνοις επαξίως ανευφημήσωμεν.
