Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,
Αντηχούν απόψε οι Ιεροί μας Ναοί σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο από το χαρμόσυνο μήνυμα της μεγαλύτερης νίκης στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους.
Μπορεί να μας χωρίζουν μεγάλες γεωγραφικές αποστάσεις, όμως, σαν ένας άνθρωπος, όλοι οι Ορθόδοξοι απανταχού της γης, βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι μέσα σε ένα νοητό κενό μνημείο. Πριν λίγες ώρες, μέσα σε αυτό αποθέσαμε ένα άψυχο σώμα, βασανισμένο και εξουθενωμένο. Ήταν το σώμα του πράου και ταπεινού τη καρδία Ιησού, του διδασκάλου της αγάπης, της ενσάρκωσης της θεϊκής φιλανθρωπίας, του φίλου και υιού του ανθρώπου. Όσοι τον συνάντησαν να περπατά ανάμεσά τους, όσοι τον πίστεψαν και τον αγάπησαν, κλονίστηκαν. Οι περισσότεροι δεν άντεξαν τον σκανδαλισμό, άλλοι τον αρνήθηκαν την ώρα της άδικης δίκης του και όλοι, καταβεβλημένοι και απογοητευμένοι, ξαναγύρισαν στη θλιβερή τους καθημερινότητα. Ο φθόνος, η κακία, η αδικία, η αυθαιρεσία των ισχυρών, φάνηκαν να κερδίζουν την τελική μάχη, όταν ο λίθος σφράγισε το μνημείο. Τα γλυκύτερα όνειρα για μία καλύτερη κοινωνία, οι θερμότερες ελπίδες για ανθρώπινες σχέσεις γεμάτες αγάπη και αυταπάρνηση, κυρίως όμως ο αρχέγονος πόθος για υπέρβαση της φθοράς και του θανάτου φάνηκαν προς στιγμήν ως ανεκπλήρωτες ουτοπίες.
Κοιτάξτε όμως! Ο λίθος έχει αποκυλιστεί και το ιερό σάβανο κείτεται άδειο. Το Άγιον Πάσχα, το μεγάλο πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή, συνετελέσθη. Ο δρόμος είναι ανοικτός. Οι πληγές της ανθρώπινης αποστασίας δεν είναι αγιάτρευτες. Ο Θεός δεν αποτελεί, πλέον, τον μακρινό άγνωστο. Ο θάνατος δεν αποτελεί, πλέον, την αναπόδραστη πανανθρώπινη μοίρα.
Ο θριαμβευτικός δρόμος του Κυρίου δεν συνιστά γεγονός ξένο με εμάς. Έφτασε μέχρι τον Άδη της απελπισίας μας, έκανε δική Του την έσχατη κατάπτωσή μας, έπαθε τα δικά μας θανάσιμα υπέρ ημών, ώστε να καρπωθούμε τα ζωογόνα αυτού υπέρ της σωτηρίας και της αθανασίας μας. Οι καρποί των χεριών μας νοιώθουν τον θείο αρπαγμό Του, καθώς μας αναβιβάζει στον ουρανό.
Το φως της Αναστάσεώς Του δεν αφορά μία άλλη ζωή και μία μελλοντική πραγματικότητα. Πλημμυρίζει το «σήμερα». Το «τώρα». Οι αγωνίες για ένα αβέβαιο μέλλον δίνουν τη θέση τους στη βεβαιότητα της δυνάμεως και της προνοίας Του. Η διαρκής μετατόπιση των οικονομικών στόχων δίνει τη θέση της στον υπαρκτό πλούτο της χρηστότητός Του. Το αποστεωμένο μας φρόνημα αναστηλώνεται από την πλησμονή της ζωής εκ της εγέρσεώς Του. Η ευγνωμοσύνη μας προς τις άρρητες ευεργεσίες Του, που ως επουράνιος δωρεά γεμίζει με φως και ελπίδα τις καρδιές μας, εκτοπίζει την καχυποψία, τη διχόνοια και τη μισαλλοδοξία μεταξύ μας, θέτοντας τα θεμέλια μίας ζωής γεμάτης αγάπη και δικαιοσύνη, όπως την σχεδίασε Εκείνος για μας και όπως εμείς την ονειρευτήκαμε.
Ενωμένοι σήμερα συνεορτάζουμε την νέκρωση του Άδη, την αποδόμηση της απελπισίας, τη διάσπαση της μοναξιάς. Σήμερα καμία διάψευση των ελπίδων μας, καμία ακύρωση των σχεδιασμών μας, καμία ακοή πολέμου δεν είναι σε θέση να υπερισχύσει της αναστάσιμης χαράς. Το κενό μνημείο διακηρύσσει το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα και μας μεταφέρει την πιο ακράδαντη βεβαιότητα για την τελική έκβαση των αγώνων εναντίον του ευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης, της υποδούλωσης στις δυνάμεις του σκότους, της μοιρολατρίας απέναντι στα σχέδια των ισχυρών.
Σε πασχάλια οδό πορευόμαστε και εμείς, αδελφοί μου. Σε πέρασμα διά στενωπών επώδυνων και απειλητικών. Ενωμένοι πρέπει να δώσουμε αγώνες όχι για απλή επιβίωση, αλλά για υψηλή ποιότητα ζωής για εμάς και για τους επόμενους. Δεν προχωρούμε, όμως, στο απόλυτο σκοτάδι. Οι οδύνες μας δεν είναι μάταιες. Η υπομονή μας δεν θα παραμένει αδικαίωτη. Η ενότητά μας, ως Εκκλησία και ως κοινωνία, σε συνδυασμό με την ατράνταχτη πίστη μας στον αναστάντα Αρχηγό της ζωής, θα αναδείξει και πάλι νικητή το υπερκόσμιο φως της σημερινής ημέρας.
Κρατούμε λευκές λαμπάδες, ολοφώτεινες και χαροποιές. Κάποιοι ακόμη χαράζουν με αυτές Σταυρό πάνω από το κατώφλι του σπιτιού τους. Όλοι μαζί όμως ας χαράξουμε σήμερα Σταυρό στις ψυχές μας. Η σταυραναστάσιμη δύναμη του Χριστού μας θα αναδειχτεί και πάλι θριαμβεύτρια.
Μετά θερμών πασχαλίων ευχών
και της εν Χριστώ Αναστάντι αγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
