Με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια σχηματίστηκε η λιτανευτική πομπή από τον Μητροπολιτικό και Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου.
Τα χαριτόβρυτα Λείψανα του Αγίου μας ευλόγησαν όλη την πόλη, ενώ η στρατιωτική και η δημοτική φιλαρμονική απέδωσαν όμορφα τα εμβατήρια προς τιμή του Αγίου μας.
Από την Κεντρική πλατεία της Λάρισας ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος αφού ευχαρίστησε τους προσκεκλημένους Αρχιερείς για την τιμητική τους παρουσία, απευθυνόμενος στους Άρχοντες και στο λαό της πόλεως τόνισε ότι σήμερα εορτάζει ο δικός μας Άγιος, ο Άγιος Αχίλλιος μας, σήμερα εορτάζει η δική Του πόλη, η Λάρισα Του, σήμερα εορτάζει το σπίτι κάθε Λαρισαίου, όπου κι αν αυτός ευρίσκεται, σήμερα η καρδιά μας σκιρτά και το στόμα μας αναμέλπει δοξολογία.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου

     Εἶναι πολυσήμαντος ὁ ὅρος Πολιοῦχος Ἅγιος. Δέν σημαίνει ἁπλά καί μόνο ὅτι αὐτή ἡ Πόλις ἔχει προστάτη της αὐτόν ἤ ἐκεῖνον τόν Ἅγιο, ὁ ὁποῖος ἔζησε ἤ μαρτύρησε σ’ αὐτή τήν πόλι. Ἔχει ἀνυπολόγιστες πνευματικές διαστάσεις. Προσφέρεται ὁ Ἅγιος, ἐκτός ἀπό πρεσβευτής καί προστάτης μας, πρό πάντων ὡς οἱονεί Διδάσκαλος πνευματικῆς ζωῆς καί χορηγός καί τῆς ἐδῶ ζωῆς καί μακαριότητος καί τῆς ἄλλης. Καί ἐπικεντρώνεται τό ἐνδιαφέρον σέ δύο μόνο συγκεκριμμένα σημεῖα τῆς πραγματικῆς του ἐννοίας.
Πρῶτον ὁ Πολιοῦχος Ἅγιος ὑποδεικνύει τήν Πίστι στό Θεό. Γι’ αὐτό καί ζοῦμε αὐτή τήν Ὁμολογιακή ὥρα, Ἄρχοντες, Κλῆρος καί λαός πού μέ τά Ἱερά Λείψανα τοῦ Ἁγίου καί τά Ὅσια καί Ἱερά τῆς Πίστεώς μας, διελθόντες τάς ὁδούς καί τάς ῥύμας τῆς Πόλεως, ἐφθάσαμεν ἕως ἐδῶ, εἰς τό κέντρον τῆς Πόλεως, ὁμολογοῦντες τήν Πίστιν μας, καί Δεύτερον, ὁ Ἅγιος μᾶς τονίζει τό νόημα τῆς Πατρίδος. Τήν γλυκύτητα τοῦ ὅρου ἰδιαιτέρα πατρίς. Σκεφθεῖτε, ποιός Λαρισαῖος εὑρισκόμενος σήμερα σ’ ἄλλους τόπους, δέν θά ἔχῃ τό νοῦ του στραμμένο ἐδῶ. Σ’  αὐτά πού ἐπιτελοῦνται σήμερα, στόν τόπο του, στήν ἰδιαιτέρα του πατρίδα, στήν γενέτειρα πόλι του;
Καί βέβαια αὐτά σημαίνουν ὅτι ὁ Ἅγιος Ἀχίλλιος, ὅπως καί κάθε Πολιοῦχος Ἅγιος, σέ κάθε τόπο, θέλει πρῶτον νά μᾶς τονίζῃ τήν ἀγάπη πρός τό Θεό καί τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα. Πίστις καί Πατρίς δύο ὁδοί πρός τήν ἐν πνεύματι ζωή, δύο ὁδοί πρός τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν. Καί ὅσο περισσότερο ζοῦμε καί πορευόμαστε αὐτούς τούς δρόμους στή ζωή μας, τόσο ἐγγίζουμε τή σωτηρία μας, καί τόν ἁγιασμό μας. Ἄν δέν καταλάβουμε τήν ἀξία τῆς Πίστεως, πῶς θά κερδίσουμε τήν σωτηρία μας; Ἄν δέν ἀγαπήσουμε τήν ἐπίγεια πατρίδα μας, πῶς θά ἐκζητήσουμε τήν Ἐπουράνια Πατρίδα; Τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ; Ἄν δέν δοκιμάσουμε τήν γλυκύτητα αὐτῶν τῶν δύο ὅρων ζωῆς, δέν θά μπορέσουμε νά ἀναγάγουμε στόν χῶρο τοῦ Πνεύματος αὐτά τά ὑψηλά ἰδανικά. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπάρχουν ἰσχυρές προτυπώσεις πού τά τονίζουν αὐτά τά δύο. Ὁ μέγας Μωϋσῆς ὁ λογιζόμενος υἱός τῆς θυγατρός Φαραώ, μέγας γενόμενος, ἐγκατέλειψε τούς ἐν Αἰγύπτῳ Θησαυρούς μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ. Καί εὑρεθείς στή γῆ Μαδιάμ, δημιουργεῖ οἰκογένεια, καί γεννᾶ δύο υἱούς. Καί δίδει ὀνόματα σ’ αὐτούς Γηρσέμ καί Ἐλιέζερ. Ἀγνοεῖ κάθε παληά δόξα, καί ὀνομάζει τόν πρῶτο υἱό του Γηρσέμ πού σημαίνει «πάροικός εἰμι ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ» καί τόν δεύτερο, Ἐλιέζερ πού σημαίνει «Ὁ Θεός τοῦ Πατρός μου εἶναι βοηθός μου». Καί μ’ αὐτό τόν τρόπο, καλῶντας πολλές φορές τά παιδιά του μέ τά ὀνόματά τους, θυμᾶται τόν Θεό καί τήν Πατρίδα. Ἔτσι ἔχει συνεχῶς στή μνήμη του, στά μάτια του, στά χείλη του, στήν καρδιά του, αὐτά τά δύο ὑψηλά ἰδανικά, ἀφοῦ ἔτσι καλοῦσε τά παιδιά του, συνέχεια. Καί θυμόταν ὅτι ὁ Θεός εἶναι πάντα μαζί του, κι ὅτι εἶναι νοσταλγός τῆς πατρίδος του, τῆς γῆς πού ῥέει μέλι καί γάλα, κι ὅτι σ’  αὐτό τόν κόσμο εἶναι ξένος, παρεπίδημος, πάροικος ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Ἀποστόλου Του μᾶς τό λέει «οὐκ ἔχομεν ᾧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ιγ.17).
Καί πόσο τονίζεται πάλι αὐτό στήν Παλαιά Διαθήκη ὅταν οἱ Ἰσραηλίτες αἰχμάλωτοι στήν Βαβυλῶνα, ἔδιναν ὅρκους ὅτι δέν μποροῦν νά ψάλλουν τήν Ὠδήν Κυρίου ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ, κι ὅτι δέν θά ἀρνηθοῦν ποτέ τήν Ἱερουσαλήμ. Τήν Πατρίδα τους καί τόν Ναό, τούς δύο ἰσχυρούς πόλους τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τῆς χαρᾶς τους, τῆς εὐδαιμονίας τους. Καί μάλιστα σ’ ἕνα Δαβιτικό στίχο, προβάλλουν σάν πρῶτο ἀπ’ τά δύο τήν ἀγάπη στό Θεό. Λένε στήν πολυπόθητη Ἱερουσαλήμ «ἕνεκα τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ μου, ἐξεζήτησα ἀγαθά σοι».  Παρακαλοῦσα γιά Σένα ἀγαπημένη μου πατρίδα Ἱερουσαλήμ, ἐπειδή ἐσύ στό μέσον σου, στήν ἀκρόπολί σου, ἔχεις τόν Ναό, τόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο ἔχω τήν ἀναφορά μου.
Ἀδελφοί μου, μεγαλόφωνα μᾶς λέγει σήμερα ὁ Ἅγιος Ἀχίλλιος, ὁ Προστάτης καί Πολιοῦχος μας. Ἀγαπῆστε τήν Πόλι σας, Ἀγαπῆστε τή Λάρισά σας, τήν Πατρίδα σας, νοιῶστε βαθειά αὐτή τήν ἀγάπη γιά νἄχετε βαθειά τή γνώσι τοῦ ὅρου Πατρίδα, ὥστε ἀναγάγοντες αὐτό στόν χῶρο τόν πνευματικό νά γίνετε νοσταλγοί τῆς Οὐρανίου Πατρίδος. Μᾶς λέγει μεγαλόφωνα, πιστέψτε βαθειά ὅτι ὁ Θεός εἶναι μαζί σας καί μέ τίς δικές μου πρεσβεῖες καλύπτει τά αἰτήματά σας καί τίς προσευχές σας, ζῆστε τήν ἐν πνεύματι ζωή, αἰσθανθῆτε ἔντονη τήν ἁπανταχοῦ παρουσία  τοῦ Θεοῦ, λέγοντας προφητικά «προορώμην τόν Κύριόν μου, ἐνώπιόν μου διά παντός διά νά εὑρεθῆτε στούς κόσμους τοῦ Θεοῦ, στήν αἰώνια πατρίδα ἐκεῖ ὅπου ὁμολογεῖται διά παντός τό ὄνομα τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ, ἄδοντος καί ψάλλοντος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ. Πλήρης ὁ Οὐρανός καί ἡ γῆ τῆς δόξης Σου.
Γιά τήν χαρά τῆς σημερινῆς ἡμέρας, στήν ὁποία παρίστανται οἱ Ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καί τιμοῦν τήν πανήγυρι, θἄθελα ἐκ μέρους ὅλων μας, καί τῶν Ἀρχόντων μας, καί τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου μας, καί τοῦ ἠγαπημένου λαοῦ τοῦ Θεοῦ, νά εὐχαριστήσω τούς παρισταμένους Ἁγίους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀποδεχθέντες τήν πρόσκλησί μας, εὑρίσκονται ἐδῶ σήμερον ἁγιάζοντες καί εὐλογοῦντες ἡμᾶς καί νά τούς παρακαλέσουμε νά ἔχουν κι αὐτοί πολλάς προσευχάς γιά μᾶς ὅλους πρός τούς Ἐφεστίους Ἁγίους των καί τά Ἱερά Ἁγιάσματα τῶν Ἱερῶν των Μητροπόλεων.

 

I. M. Λαρίσης