Χειροτονία Πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Ν. Σμύρνης Συμεών (ΦΩΤΟ)

Στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παναγίτσα) Παλαιοῦ Φαλήρου σήμερα (Σάββατο 10 Ἰουνίου) ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών χειροτόνησε εἰς Πρεσβύτερο τόν π. Σπυρίδωνα Χιόνη, διάκονο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐδῶ καί λίγους μήνες.

Ὁ π. Σπυρίδων, ἔγγαμος καί πατέρας δύο παιδιῶν, εἶναι νομικός καί ὁλοκληρώνει τώρα τίς θεολογικές του σπουδές. Στή χειροτονία παρέστησαν πολλοί κληρικοί, φίλοι καί γνωστοί τοῦ π. Σπυρίδωνος, καθώς καί πολλοί χριστιανοί.

Στήν προσφώνησή του συγκινημένος ἐξέφρασε τά συναισθήματα πού τόν συνεῖχαν καί εὐχαρίστησε ὅσους τοῦ συμπαραστάθηκαν στή ζωή του καί συνέβαλαν στήν ἀπόφασή του νά ἱερωθεῖ.

Ἀκολουθεῖ ἡ ὁμιλία πού ἀπηύθυνε στόν χειροτονούμενο ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης.

«Ἀγαπητέ μου Διάκονε π. Σπυρίδων,

Πιστεύουμε καί ὁμολογοῦμε —καί αὐτό διακηρύξαμε κατά τήν παρελθοῦσα μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, πού ἀποδίδουμε σήμερα—, ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ χορηγός ὅλων τῶν χαρισμάτων —«πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον…». Ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τήν πανσθενουργό Του χάρη «ἱερέας τελειοῖ», δηλαδή ὁλοκληρώνει· τούς καθιστᾶ ἱκανούς γιά τήν ἄσκηση τῆς ἱερατικῆς διακονίας τους. Ἀκόμη διακηρύξαμε ὅτι «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας». Πράγματι, τό ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, συνέχει καί καταρτίζει —«ἀρχιτεκτονεῖ» κατά τόν Μέγα Βασίλειο (Εἰς Ἡσαΐαν 3, 107, ΒΕΠΕΣ 56, 124)— τόν ἱερό θεσμό τῆς Ἐκκλησίας.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐντός ὀλίγου θά ἱκετεύσουμε, ἀγαπητέ Σπυρίδων, νά κατέλθει καί σέ σένα. Νά σέ ἐπισκιάσει καί νά σέ καταστήσει Πρεσβύτερο τῆς Ἐκκλησίας. Λειτουργό τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ποιμένα πνευματικό καί διδάσκαλο τοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ.

Ἀσύλληπτη ἡ τιμή πού μᾶς κάνει ὁ Θεός, ἀλλά πελώρια καί ἡ εὐθύνη ὅλων ἡμῶν πού ἀναδεχόμαστε τό χάρισμα. Ἰδιαίτερα στίς μέρες μας πού ἡ Ἐκκλησία καί ἡ ἱερωσύνη ὡς θεσμοί ἀμφισβητοῦνται καί τά πρόσωπα πού ἀναλαμβάνουν νά τούς ὑπηρετήσουν βρίσκονται καθημερινά στό στόχαστρο τοῦ ἐλέγχου καί τῆς κριτικῆς.

Ἄν, ἀγαπητέ ἀδελφέ, μπορούσαμε νά ἐρωτήσουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα πῶς θά ἤθελε νά εἴμαστε ἐμεῖς οἱ κληρικοί, σύ πού σήμερα χειροτονεῖσαι Πρεσβύτερος, τί θά εἶχε νά μᾶς πεῖ;

Ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἡ πλούσια ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ πνευματική πείρα τῶν Ἁγίων της, μᾶς ἐπιτρέπουν νά προσεγγίζουμε καί νά κατανοοῦμε τό θέλημα καί τήν ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

* * *

1. Πρῶτα ἀπ᾽ ὅλα ὁ ἱερωμένος ὀφείλει νά εἶναι μιά καρδιά πού ἀγαπᾶ τόν Χριστό· μιά καρδιά δοσμένη στόν Χριστό. Χωρίς αὐτή τήν ἀγάπη δέν νοεῖται ὁ κληρικός. Τό ἐρώτημα τοῦ ἀναστημένου Κυρίου πρός τόν Πέτρο εἶναι ἐρώτημα πού ἀπευθύνεται καί σ᾽ ἐμᾶς : «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με;». Ἀλλά καί ἡ ἀπάντηση τοῦ Πέτρου θά ἔδει νά εἶναι καί δική μας : «Ναί, Κύριε, σύ οἶδας —σύ γνωρίζεις— ὅτι φιλῶ σε». Καί τότε μποροῦμε νά ἀκούσουμε τόν Κύριο νά μᾶς λέει : «Ποίμαινε τά πρόβατά μου» (Ἰω. 21,16). «Ποιμένα ἀληθινόν», ἐπισημαίνει καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, «ἀποδείξει ἀγάπη· δι᾽ ἀγάπην γάρ ὁ Ποιμήν ὁ Μέγας ἐσταυρώθη» (Πρός τόν Ποιμένα 24, PG 88, 1177Β).

2. Δεύτερον, ἡ ἀγάπη καί πρός τήν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ὁ «οἶκος τοῦ Πατρός», ἡ κοινή μητέρα ὅλων μας. Ὁ καλός κληρικός ἀγαπᾶ τήν Ἐκκλησία. Ἀγαπᾶ πρωτίστως τά μέλη της, τούς ἀδελφούς μας, μέ τούς ὁποίους συγκροτοῦμε τό ἕνα σῶμα της· μέ τούς ὁποίους συμβιώνουμε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ· μέ τούς ὁποίους συναγωνιζόμαστε στόν κοινό ἀγώνα γιά τή δόξα καί τή μαρτυρία της.

Ἀγαπᾶ ἀκόμη τή λατρεία της, τήν παράδοσή της, τά κτίσματα καί τά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας· ὅλα ὅσα ὑπάρχουν καί συνυφαίνονται στή ζωή της καί ὑπηρετοῦν τά ἔργα καί τήν ἀποστολή της.

Ἡ ἀγάπη μας αὐτή μεταφράζεται σέ στάση ζωῆς· μαθητεία καί ὑπακοή, πού ἀποκλείει τόν ἐγωκεντρισμό, τήν ἑωσφορική αὐτοπεποίθηση καί αὐτάρκεια, καί οἰκοδομεῖ μέσα μας αὐτό πού ὀνομάζουμε ἐκκλησιαστικό φρόνημα.

3. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπιθυμεῖ ἀκόμη ἀπό ἐκεῖνον πού λαμβάνει τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης σεμνότητα ἤθους καί εὐλάβεια ψυχῆς. Νά εἶναι κατά τόν λόγο τοῦ Ψαλμωδοῦ «ἀθῶος χερσί καί καθαρός τῇ καρδίᾳ» καί νά πορεύεται «ἐν ἀκακίᾳ καρδίας» (Ψαλμ. 23,4· 100,2).

Ἀθεόφοβος ἱερωμένος, ἐμπαθής καί ἀνευλαβής, πονηρός καί φιλάργυρος εἶναι πληγή γιά τήν Ἐκκλησία. Τήν ἐκθέτει στά μάτια πιστῶν καί ἀπίστων. Καί ἀντί νά προσελκύσει τούς ἀνθρώπους κοντά στόν Θεό, τούς σκανδαλίζει καί τούς ἀπομακρύνει.

Ἔτσι ἐπιβεβαιώνεται ὁ λόγος τοῦ προφήτου ἤ μᾶλλον τοῦ Θεοῦ διά τοῦ προφήτου, καί τόν ὁποῖο ἀκοῦμε ἀναγινωσκόμενο στούς ναούς μας τή Μεγάλη Τετάρτη τό βράδυ : «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τόν ἀμπελῶνα μου…» (Ἱερεμ. 12,10).

* * *

Ἀγαπητέ μου π. Σπυρίδων,

Σήμερα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Παναγίου Πνεύματός Του σέ ἀναδεικνύει λειτουργό τοῦ θυσιαστηρίου Του· σέ ἀνεβάζει στόν ὑπεύθυνο δεύτερο βαθμό τοῦ Πρεσβυτέρου. Καί σέ λίγες ἡμέρες θά μεταβεῖς γιά νά ἱερατεύεις στήν ἐνορία τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀργυρουπόλεως γιά τήν ὁποία καί ἐξελέγης ὡς ἐφημέριος.

Ὅλοι μας τήν ἱερή τούτη ὥρα εὐχόμαστε τό Ἅγιο Πνεῦμα νά ἐκχύσει πλούσια ἐπί σέ τή χάρη Του. Νά φανεῖς ἄξιος τοῦ ὑψηλοῦ χαρίσματος καί νά τιμήσεις καί τήν πολλή ἐμπιστοσύνη τοῦ ἐπισκόπου σου πρός τό πρόσωπό σου.

Ὁ Ποιμήν ὁ καλός, ὁ σταυρωθείς καί ἀναστάς ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας, ἄς προπορεύεται πάντοτε μπροστά σου· ἄς σέ ἐμπνέει καί ἄς σέ στηρίζει. Ἀμήν».