Το Περιφερειακό Δικαστήριο της Ιερουσαλήμ εξέδωσε σήμερα απόφαση ορόσημο που υποστηρίζει μια δέσμη συμφωνιών για ακίνητη περιουσία μεταξύ αξιωματούχων της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μιας ισραηλινής δεξιάς ομάδας για δύο ξενοδοχεία κοντά στην πύλη Jaffa στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ.

Ο δικαστής Gila Kanfi-Steinitz, αναπληρωτής επικεφαλής του περιφερειακού δικαστηρίου, δεν κατάφερε να αποδείξει ότι οι συμφωνίες που έγιναν το 2004 μεταξύ της εκκλησίας και τριών υπερπόντιων εταιρειών χαρτοφυλακίου για την οργάνωση Ateret Cohanim ήταν δόλιες ή είχαν εμπλακεί σε δωροδοκία και επομένως ισχύει. Οι συμβάσεις είχαν υπογραφεί από τους εξουσιοδοτημένους από το Πατριαρχείο για να το πράξουν καθώς οι ενάγοντες – επενδυτές – είχαν καταβάλει το πλήρες ποσό για τις μισθώσεις.  Η Kanfi-Steinitz διέταξε την εκκλησία να καταβάλει 30.000 ($ 8.420) ΝΑΚ στον όμιλο Ateret Cohanim με δικαστικά έξοδα. Η απόφαση θα φέρει περισσότερη ανεπιθύμητη προσοχή στο Πατριαρχείο, το οποίο είναι ήδη υπό αναβρασμό για μια σειρά πωλήσεων ακινήτων στη Δυτική Ιερουσαλήμ.

Οι συμφωνίες του 2004 ήταν να μισθώσουν τα κτίρια και να μην τα πουλήσουν, αλλά να είναι για 99 χρόνια, ανανεώσιμα για άλλα 99 χρόνια, τα οποία τα βάζουν ουσιαστικά στα χέρια των εποίκων σε μια από τις πιο ορατές θέσεις στην Παλιά Πόλη, μεταξύ της Πύλης Jaffa και της αγοράς της Παλιάς Πόλης. Η απόφαση είναι επίσης πιθανό να επιδεινώσει μια διχοτόμηση μεταξύ του πατριαρχείου, των οποίων οι ανώτερες θέσεις κρατούνται από Έλληνες υπηκόους, και εκείνων των τοπικών Παλαιστινίων Ορθοδόξων Χριστιανών που θέλουν τους Άραβες σε ανώτερες θέσεις.

Το 2005 εκθέτει η εφημερίδα Maariv τις συμφωνίες για τη μίσθωση των δύο ξενοδοχείων καθώς ένα πρόσθετο κτίριο προκάλεσε μεταξύ των Παλαιστινίων τόσο εντός όσο και εκτός της εκκλησίας και οδήγησε στην απομάκρυνση του τότε πατριάρχη Ειρηναίου Α΄. Ο Ειρηναίος Α΄ υποστήριξε, ότι οι συμφωνίες είχαν επιτευχθεί και υπογράφηκαν από τον οικονομικό διευθυντή του, τον Νικόλαο Παπαδήμο, χωρίς την έγκρισή του, και ότι ο Παπαδήμος είχε καταχραστεί την πληρεξουσιότητα που του είχε δοθεί για να του επιτρέψει να χειριστεί άλλες υποθέσεις της εκκλησίας.

Οι συμφωνίες ήταν τόσο εκρηκτικές, διότι πίσω τους βρισκόταν ο Ateret Cohanim, ο οποίος εργάζεται για την απόκτηση περιουσίας για την εγκαθίδρυση εβραϊκής πλειοψηφίας στην Παλιά Πόλη και στις αραβικές συνοικίες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Οι Παλαιστίνιοι ελπίζουν ότι η Ανατολική Ιερουσαλήμ θα είναι μια μέρα η πρωτεύουσα της μελλοντικής τους κατάστασης. Η αναφορά ασκήθηκε από τις εταιρείες Berisford Investments Ltd, Richards Marketing Corporation και Gallow Global Ltd, εναντίον του πρώην πατριάρχη Ειρηναίου Α΄, του σημερινού Θεόφιλου και του ίδιου του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

“Αφού εξέτασα τους μάρτυρες και από τις δύο πλευρές και εξέτασα τους ισχυρισμούς τους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι ερωτηθέντες δεν έφεραν επαρκή αποδεικτική βάση … επειδή οι ισχυρισμοί τους για δωροδοκία ή απάτη ήταν το θεμέλιο των συμφωνιών”, αποφάνθηκε ο δικαστής. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να αποδεχθεί την αναφορά και να αποφανθεί ότι οι τρεις συμφωνίες ήταν έγκυρες. Η πρώτη μίσθωση υπογράφηκε τον Αύγουστο του 2004 μεταξύ του πατριαρχείου και της Richards Marketing Corporation για τη μεταφορά του New Imperial Hotel με κόστος $ 1,25 εκατομμύρια.

Το δεύτερο, που υπεγράφη επίσης τον Αύγουστο του 2004, επετεύχθη με την Berisford Investments Ltd για τη μίσθωση στο ξενοδοχείο Petra, με κόστος $ 500.000. Μια τρίτη συμφωνία υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 2004 από την Gallow Global Ltd για τη μίσθωση μιας ιδιοκτησίας της Παλιάς Πόλης και των οδών στην οδό Muazmia 18 για $ 55.000. Η απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου ανέφερε ότι δεν υπήρχε διαφωνία ότι οι μισθώσεις υπογράφηκαν μεταξύ των μερών και ότι η Ateret Cohanim ήταν η οργάνωση που προσδιόρισε τα κτίρια, βρήκε τους επενδυτές και διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις μέσω του προέδρου της Mati Dan και δικηγόρου Eitan Geva. Στις διαπραγματεύσεις συμμετείχαν επίσης ο Barak Weinberg από την ΜΚΟ Midreshet Kedma – μια αδελφή οργάνωση του Ateret Cohanim. Οι τρεις συμφωνίες υπογράφηκαν από την Etan Geva για τους επενδυτές και από τον Νικόλαο Παπαδήμο, τότε τον οικονομικό διευθυντή του πατριάρχη, ο οποίος είχε εξουσιοδότηση να υπογράψει για τον προϊστάμενό του. Σημειώνοντας ότι η υπόθεση ήταν καθαρά νόμιμη, παρά τις διαφορετικές “ατζέντες” και των δύο πλευρών, ο Kanfi-Steinitz είπε ότι η υπόθεση της εκκλησίας υποστηρίζοντας ότι οι συμβάσεις δεν ήταν έγκυρες βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά σε καταγγελίες δωροδοκίας. Η εκκλησία ισχυρίστηκε ότι ο Μάτι Νταν και ο Παπαδήμος έφτασαν σε μια προφορική συμφωνία, βάσει της οποίας ο Παπαδήμος είχε προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια για τη σφράγιση των συμφωνιών. Ισχυρίστηκε επίσης ότι τόσο ο Παπαδήμος, όσο και ο Ειρηναίος ήταν διεφθαρμένοι και είπαν ότι οι περιστάσεις που περιβάλλουν τη συμφωνία, όπως η τιμή των μισθώσεων και η χρονική στιγμή της πληρεξουσιότητας, ήταν περίεργες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του, ο Γενικός Γραμματέας του Πατριαρχείου, Αρχιεπίσκοπος Αρίσταρχος, δήλωσε ότι ο Παπαδήμος άρχισε να εργάζεται στο Πατριαρχείο το 2002, σε ηλικία 29 ετών, εγκαθιδρύοντας σταδιακά στενούς δεσμούς με τον Πατριάρχη Ειρηναίο και αποκτώντας δύναμη στην εκκλησία όταν ανέλαβε διευθυντής οικονομικών.

Η επιρροή του προκάλεσε ανησυχία μέσα στην εκκλησία και οι φήμες άρχισαν να εξαπλώνονται όταν αγόραζε ένα ακριβό αυτοκίνητο της Mercedes, παρόλο που ο μισθός του ήταν μόνο 1.000 δολάρια το μήνα. Λίγο μετά τη σύναψη των συμφωνιών, τον Νοέμβριο του 2004, ο Παπαδήμος ξαφνικά εγκατέλειψε το Ισραήλ χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Έτσι, ο Ειρηναίος κατηγόρησε τον Παπαδήμο, ότι ήταν πίσω από μια προσπάθεια να τον βλάψει, καθώς προκάλεσε συντριβή αυτοκινήτου και αφού είχε καλέσει έναν δικηγόρο από την Ελλάδα για να εξετάσει πιθανή κακοδιαχείριση του Παπαδημού. Επιπλέον, δήλωσε ότι οι δικηγόροι του πατριαρχείου, η σύζυγος του Παπαδήμου, φέρεται να κρατήθηκε προσπαθώντας να εισέλθει στην Ελλάδα με 120.000 ευρώ σε μετρητά και μεγάλο κόσμημα.

Οι ερωτηθέντες ισχυρίστηκαν επίσης, ότι κατά τη διάρκεια των τριών μηνών πριν από την έξοδο του Παπαδήμου από τη χώρα, απέσυρε 3,4 εκατ. ΝΑΚ από τους λογαριασμούς του πατριαρχείου – περίπου 1 εκατ. ΝΑΚ περισσότερο από τα μηνιαία έξοδα του πατριαρχείου – και το έθεσε σε τροφοδοσία. Επίσης, χρέωναν ότι επανήλθε στο Ισραήλ το 2009 με πλαστά έγγραφα μετά από ποινική καταδίκη κατά τη διάρκεια παραμονής στον Παναμά και ότι είχε χρησιμοποιήσει τρεις ελέγχους του πατριαρχείου που είχε ακόμα στην κατοχή του και έφυγε για την Ελλάδα και πάλι με πλαστά έγγραφα το 2013, Όπου καταδικάστηκε για πλαστογραφία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.

Η εκκλησία έφερε αναφορές των μέσων ενημέρωσης για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς τους οποίους ανακάλυψαν – μόλις ο Παπαδήμος είχε εγκαταλείψει το Ισραήλ το 2004 – ότι ήδη τον Σεπτέμβριο του 2003 ο Ηραίαιος είχε – στο όνομα του Πατριαρχείου – συνδέθηκε με εταιρεία του Παπαδημού, ότι του είχε επιτρέψει να ζήσει χωρίς ενοίκιο σε ένα διαμέρισμα που ανήκει στο πατριαρχείο στο έργο Andromeda της Jaffa και ότι ο Παπαδήμος είχε αγοράσει κοσμήματα αξίας περίπου 200.000 NIS στην αποκλειστική εμπορική περιοχή Kikar Hamedina του Τελ Αβίβ με πατριαρχικές επιταγές, οι οποίες αργότερα αναπήδησαν λόγω προβλημάτων με την υπογραφή του. Η εκκλησία ισχυρίστηκε επίσης ότι ο Ειρηναίος υποστήριξε τις συμφωνίες επειδή σκέφτηκε ότι ο Ateret Cohanim θα εξασφάλιζε την αναγνώριση του ισραηλινού κράτους ως πατριάρχη – αναγνώριση που ήρθε τον Ιανουάριο του 2004, δυόμισι χρόνια μετά την ενθρόνισή του.

Τέλος, η εκκλησία χρέωσε ότι μετά την έκθεση των συμφωνιών, ο Ateret Cohanim παρείχε στον Ειρηναίο  έναν δικηγόρο υπεράσπισης. Οι αναφέροντες, αντιθέτως, δήλωσαν στο δικαστήριο ότι ο Παπαδήμος τους είπε ότι θα άφηνε το Ισραήλ να αποφύγει να κατηγορηθεί για τις συμφωνίες από τους αντιπάλους του Ι Irenaios ότι είχε αποσυρθεί χρήματα από εκκλησιαστικούς λογαριασμούς για να πληρώσει έξοδα εκκλησίας τα περισσότερα από τα οποία καταβάλλονται σε μετρητά Και ότι ενώ η εκκλησία είχε υποβάλει καταγγελία στην ελληνική αστυνομία, δεν είχαν επιδιώξει να διωχθούν επειδή δεν είχαν τα αποδεικτικά στοιχεία, με αποτέλεσμα ο Παπαδήμος να απελευθερωθεί από την ελληνική φυλακή μετά την εκκαθάρισή της από όλες τις κατηγορίες εναντίον του .

Ο δικαστής Kanfi-Steinitz δήλωσε ότι δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Ειρηναίος ήταν προσωπικά διεφθαρμένος γενικά ή ότι η προσωπική του διαφθορά τον οδήγησε να συμφωνήσει να έρθει σε επαφή με τα μέρη που ενδιαφέρονται να νοικιάσουν τα ακίνητα. Πολλές από τις αξιώσεις της εκκλησίας εναντίον του Παπαδήμου βασίστηκαν σε ακροάσεις ή αναφορές των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ακόμα και τότε, σε σχέση με γεγονότα που έλαβαν χώρα μετά την υπογραφή των συμφωνιών, ο δικαστής συνέχισε. Ο Παπαδημός πράγματι απελευθερώθηκε από την ελληνική φυλακή και εκκαθαρίστηκε από όλες τις κατηγορίες εναντίον του και δεν ήταν ξεκάθαρο γιατί ο σημερινός πατριάρχης Θεόφιλος δεν είχε προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία για να κολλήσει τις κατηγορίες, έγραψε.

Οι δικηγόροι του ενάγοντος αρνήθηκαν ότι είχαν παρασχεθεί οτιδήποτε παράνομο χρήμα στον Παπαδήμο ή στον Ειραιναίο και ότι η προσφορά να δοθεί η προϋπόθεση ότι ο Ισραηλινός θα αναγνωρίσει τον Ειρηναίο στις συμφωνίες ήταν αναληθής. Υποστήριξαν επίσης ότι ο Ειρηναίος ήθελε να διατηρηθεί ο Ισραηλινός έλεγχος της Παλιάς Πόλης σε μια εποχή που υπήρχε πολύς λόγος για το διαχωρισμό της κυριαρχίας μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας. Ήθελε να διατηρήσει την ελληνική ηγεμονία πάνω στην εκκλησία και να εμποδίσει την ανάληψη από τους Παλαιστινίους, είπαν. Τέλος, οι αναφέροντες ισχυρίστηκαν ότι ο Ειρηναίος ήθελε τη συμφωνία, επειδή η εκκλησία ήταν γεμάτη χρέη.

Ο Ειρηναίος εκκαθαρίστηκε από την Παλαιστινιακή Αρχή για τις κατηγορίες εναντίον του, αλλά η Ιερά Σύνοδος της Ιερουσαλήμ της Αδελφότητας του Παναγίου Τάφου όχι μόνο ψήφισε να τον απολύσει, αλλά τον μείωσε στο βαθμό του μοναχού. Ο Θεόφιλος  Γ΄, είναι ο σημερινός Πατριάρχης, αφού εξελέγη τον Αύγουστο του 2005.