Αγρυπνία από τον Αρχιμ. Συμεών Βολιώτη στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Μπραχαμίου

Με ιδιαίτερη κατάνυξη τελέστηκε τη Δευτέρα 16 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό μας, κατανυκτική αγρυπνία με λειτουργό και ομιλητή τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Συμεών Βολιώτη και Διάκονο τον π. Δημήτριο Μανώλη, στο πλαίσιο των πολυήμερων ενοριακών εορταστικών εκδηλώσεων “ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2017” προς τιμήν του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου.

Ο ομιλητής μεταξύ των άλλων ανέφερε στην ομιλία του “Βρισκόμαστε σε αυτόν το Ναό, το «σπίτι» του Αγίου Δημητρίου για να αντλήσουμε δύναμη, κουράγιο, ελπίδα, νόημα από τον Μεγαλομάρτυρα για τη δική μας ζωή. Από έναν Άγιο που ήταν λουσμένος μέσα στη χάρη του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να φτάσει στην αγιότητα αν δεν έχει ενεργοποιήσει μέσα του τη χάρη του Θεού. Η χάρις του Θεού υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Είναι το δώρο του Θεού που λαμβάνουμε με το βάπτισμά μας. Το Άγιο Πνεύμα είναι η δύναμή μας.
Ο Απόστολος Παύλος στον μαθητή του Τιμόθεο λέει: «ενδυναμού εν τη χάριτι Ιησού Χριστού». Είναι μία δύναμη που δεν έχει μέσα της βία, υπεροχή και εξουσία, αλλά είναι μυστική. Φανερώνεται μέσα από την εξωτερική αδυναμία, είναι μία αύρα του Αγίου Πνεύματος, είναι μία δροσιά μέσα στον καύσωνα της ζωής, είναι μία δύναμη που κάνει τον άνθρωπο να είναι προσανατολισμένος στην αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπό του.

«Κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού». Γι’ αυτό και ως πρώτη πράξη στην κατήχηση είναι η απάρνηση του πονηρού και η σύνταξή μας με τον Χριστό. Είναι η σύνταξή μας με το «στρατό» της θυσίας και της ομολογίας Χριστού. Δηλώνουμε την απόφασή μας να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη μάχη της ζωής. Μία μάχη της οποίας ο εχθρός είναι ο ίδιος ο εαυτό μας, είναι τα πάθη μας, οι αδυναμίες μας, ο εγωισμός μας. Η αδυναμία μας να αγαπήσουμε τον Θεό και να συναντήσουμε μέσα στην αγάπη Του τον άλλο άνθρωπο”.
Σε άλλο σημείο ο ομιλητής είπε: “Ο βίος μας είναι γεμάτος από δοκιμασίες, λύπες , θλίψεις, στεναχώριες, αλλά η χάρις του Θεού είναι μαζί μας. Ό,τι έχουμε σπουδαίο στη ζωή μας, είναι δώρο του Θεού. Δεν μπορεί να λέει κάποιος ότι αγαπάει το Θεό και να κάνει μαρτύριο τη ζωή του συνανθρώπου του μέσα από τη φίλαυτη συμπεριφορά του”.

Κλείνοντας ο ομιλητής διερωτήθηκε: “Τελικά ο Χριστός είναι το Πρόσωπο που αγαπάμε; Είναι το Πρόσωπο για το οποίο θα θυσιαζόμασταν; Είναι το κέντρο της ύπαρξής μας;
Αυτό θα το διαπιστώσουμε, όταν έλθουμε αντιμέτωποι με την αμφιβολία, την ολιγοπιστία, τον πειρασμό που μας ψιθυρίζει ότι ο Θεός μας εγκατέλειψε, όταν έλθει η πρόκληση των αποτυχιών της ζωής να βάλει την απελπισία μέσα μας… και εμείς παραμένουμε σταθεροί και αμετακίνητοι στην αγάπη μας προς Αυτόν, στην εμπιστοσύνη μας στο λόγο Του, στο «μετά Χριστόν πάσχειν»”.

Στην αγρυπνία έψαλε ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού κ. Συμεών Σβανάς και οι Λαμπαδάριοι κ.κ. Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Δημήτριος Κορρές, και Κωνσταντίνος Λαντζόπουλος.