Ὁ Ἁγιασμός αὐτός τῶν ὑδάτων εἶναι κατάλοιπο τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν Βαπτιστηρίων, ὅταν ἐβαπτίζονταν τήν ἡμέρα αὐτή της εορτής των Φώτων οἱ κατηχούμενοι καί οἱ πιστοί ἔπαιρναν ἀπό τό ἁγιασμένο νερό τῶν Βαπτιστηρίων πρός ἁγιασμόν τους. Ἡ Ἐκκλησία καί μετά τήν ἐπικράτηση τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ, συνέχισε τήν ἡμέρα αὐτή νά ἁγιάζει τά ὕδατα πρός ἁγιασμό τῶν πιστῶν.
Ὁ Ἁγιασμός αὐτός ἔχει πολύ σπουδαία συμβολική σημασία. Ἡ Ἐκκλησία ἁγιάζει μέ αὐτήν τήν πράξη ὅλο τό φυσικό κόσμο καί μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ κόσμος δέν εἶναι φύση, ἀλλά κτίση. Δηλ. Δημιουργία τοῦ Θεοῦ, πού πρέπει νά τήν σεβόμαστε καί νά μήν τήν καταστρέφουμε. Γιατί ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἀπληστία καί τήν ἐπιδίωξη τοῦ κέρδους καταστρέφει τήν Δημιουργία τοῦ Θεοῦ. Μολύνει τό ἀέρα, τά ὕδατα,το έδαφος,τα προϊόντα,που παράγονται.Ὑπερεκμεταλλεύεται τίς φυσικές πηγές ἐνεργείας καί ὁδηγεῖ τόν κόσμο σέ ἀργό θάνατο.
Ἡ Ἐκκλησία κρούει τόν κώδωνα κινδύνου. Μᾶς διδάσκει τήν ὀλιγάρκεια καί την αὐτάρκεια, ὥστε νά μήν ἀδιαφοροῦμε ἐξ αἰτίας τῆς ἀπληστίας μας γιά τήν μόλυνση καί καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος. Καί καλούμεθα νά διαπαιδαγωγοῦμε ἀναλόγως τήν νέα γενεά, πού αὔριο θά ἀναλάβει τά ἠνία τοῦ κόσμου. Να διδάξουμε τους νέους ότι υπάρχουν αξίες ανώτερες,που προηγούνται από το κέρδος και μας εκδικούνται, όταν δεν τις σεβόμαστε.
Ἄς «Περιπατῶμεν, λοιπόν, ἐν τῷ φωτί» (A´ Ἰωάν. α´, 7), ὥστε τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, που λάβαμε κατά το Βαπτιςμά μας – το Φώτιςμα – και το Χρίςμα,νά φωτίζει τίς καρδιές μας, τήν ζωή μας καί τόν κόσμο μας.
