Κατανυκτικός Εσπερινός στον Άγιο Δημήτριο Μπραχαμίου (ΦΩΤΟ)

Οι κατανυκτικοί Εσπερινοί οργανώνονται με μεγάλη επιμέλεια από τους ιερείς τού Ι. Ναού Αγ. Δημητρίου Μπραχαμίου. Ψάλλουν κάθε φορά εκλεκτοί χοροί και καλούνται έκτακτοι ομιληταί.

Στον Κατανυκτικό Εσπερινό της Κυριακής της Ορθοδοξίας έψαλε βυζαντινός χορός υπό τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Φώτιο Κετςετζή και χοροστάτησε και ομίλησε ο  Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων.

Ημέρα θριάμβου για την Εκκλησία μας, είπε, είναι η σημερινή Κυριακή της Ορθοδοξίας. Εορτάζουμε την νίκη της Ορθοδοξίας,που είναι ο μοναδικός και ανεκτίμητος θησαυρός μας.

Αλλά τί είναι η Ορθοδοξία ; ” ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας “. Οπως Τον εκήρυξαν οι Απόστολοι,όπως μας Τον δίδαξαν οι Πατέρες της Εκκλησίας,όπως Τον εδογμάτισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Είναι η καθαρότητα της διδασκαλίας συνδυασμένη με την αγιότητα του βίου. Είναι το Σύμβολο της Πίστεως ενσαρκούμενο στην καθημερινή ζωή. Όμως υπάρχουν δύο κίνδυνοι υποβαθμίσεως της Ορθοδοξίας :
1. Η τυπολατρία.Αυτός ο κίνδυνος αφορά κυρίως εμάς τους πιστούς. Η Εκκλησία μας έχει ένα θησαυρό τύπων και συμβόλων. Όταν όμως αυτούς τους απογυμνώσουμε από την ουσία που εκφράζουν, χάνουν την αξία τους. Και γινόμαστε τυπολάτρες. Νομίζουν μάλιστα ορισμένοι πιστοί ότι με τους τύπους θα εξαγοράσουν την Χάρη του Θεού. Όμως αυτή είναι ” Χάρις ” δηλ.δώρον,που προσφέρεται δωρεάν. Και δυστυχώς,πολλές φορές, και τα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας τα αντιμετωπίζουμε σαν ξηρούς τύπους.

2. Η ιερή παρελθοντολογία. Η Ορθοδοξία,λέγουν ορισμένοι, είναι κάτι ιερο και άξιο σεβασμού. Αλλά είναι κάτι κειμηλιακο,που δεν έχει σχέση με το ” τώρα “. Διότι στηρίζεται στην Παράδοση και αυτή σημαίνει παρελθοντολογία. Λάθος ! Η Παράδοση της Εκκλησίας μας δεν είναι κάτι νεκρό. Είναι μια ρίζα δυναμική προορισμένη να φέρει καρπούς στο παρόν. Ενα σήμερα χωρίς χθες, ενα κλαδί χωρίς ρίζα, μία ζωή χωρίς παράδοση, ειναι καταδικασμένη σε μαρασμό. Γι ‘ αυτό καλούμεθα δημιουργικά να αξιοποιούμε την Παράδοσή.
Είναι δειλία να καλυπτόμαστε πίσω από την Παράδοση και να μη αντιμετωπίζουμε τα σημερινά προβλήματα. Το χρυσάφι της Παραδόσεως,αν δεν κοπεί σε σύγχρονο νόμισμα, είναι άχρηστο. Γι’ αυτό δεν αρκεί να επαναλαμβάνουμε τις λέξεις των Πατέρων,αλλά να ακολουθούμε την έμπνευσης τους. Και όπως εκείνοι αντιμετώπισαν τα προβλήματα της εποχής τους,έτσι και εμείς να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά προβλήματα ύπο το φως του Ευαγγελίου και της Παραδόσεως.

Η Εκκλησία δεν είναι κάτι νεκρό. Κάτι στατικό. Ζει και κινείται. Η πορεία της δεν σταματά. Ο λόγος της ” ού δέδεται”.  Πορεύεται μέσα στην Ιστορία και θέλει να μεταμορφώσει τον κόσμο. Δέχεται,βέβαια κατά καιρούς επιθέσεις. Φανερές ή κεκαλυμμένες. Οπως τότε με τους εικονοκλάστες Αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Όμως για να μιλήσουμε με τον Ιερό Χρυσόστομο η Εκκλησία ” κλυδωνίζεται αλλ’ού καταποντίζεται, παλαίει αλλ´ούχ ηττάται “. Διότι ” Τεθεμελίωτο επι την πέτραν ” ,” η δε πέτρα ην ο Χριστός “! ( Α Κοριν. ι, 4 ).

Αρκεί εμείς οι πιστοί να ζούμε την Ορθοδοξία σωστά και με πληρότητα,για να την παραδώσουμε στους επιγινομένους ως ” κληρονομίαν άφθαρτον και αμάραντον και αμίαντον τετηρημένην εν ουρανοίς ” ( Α Πετρ. α, 4 ).

 

Διαβάστε ακόμα