Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε την πρώτη Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στην Βέροια.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέ­ραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐ­τήν».

Τήν περασμένη Κυριακή ἡ Ἐκ­κλη­­σία μας μᾶς ὑπενθύμισε τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ. Καί ἀπό προχθές, μέ τήν εἴσοδό μας στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μᾶς ὑπενθυμίζει μέ τά ἱερά ἀνα­γνώσματα τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού ἔπλασε ἄνθρωπο γιά νά ἀπο­λαμ­βάνει τήν κτίση πού δημι­ούρ­γη­σε γιά χάρη του καί ἔφθασε μέ­χρι τοῦ σημείου νά στείλει στόν κό­σμο τόν Υἱό του γιά νά ἀνακα­λέ­σει καί νά ἀποκαταστήσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο.

Μία πράξη, μία παρακοή, μία ἐμ­μονή στήν πτώση, ἕνας ἐγωισμός πού ἔκανε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα νά μή ζητήσουν τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Πλάστου τους, ἦταν ἡ αἰτία γιά νά διακοπεῖ μέ ὀδυνη­ρό τρόπο ἡ ἑβδόμη ἡμέρα πού ἔχει ξε­κινήσει μέ τό τέλος τῆς δη­μι­ουρ­­­γίας τοῦ κόσμου, ἡ ἡμέρα τήν ὁποία εἶχε ἁγιάσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέ­ραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐ­τήν».

Ὅμως ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τό πλάσμα του, καί ἀφοῦ μᾶς ἔδειξε διά τοῦ Υἱοῦ του «ὁδόν σωτηρίας», μᾶς ἔδειξε τρόπους ἁγιασμοῦ, μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε τήν ἡμέρα τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, νά ζήσουμε ὅσο ἔχουμε τό φῶς, ἁγιάζοντας καί ἐμεῖς τήν κάθε ἡμέρα μας, ὥστε νά μπορέσουμε μέ τή χάρη καί τό ἔλε­ός του νά ἐπιστρέψουμε στόν πα­ρά­δεισο τῆς τρυφῆς τόν ὁποῖο στερή­θη­καν οἱ πρωτόπλα­στοι μέ τήν πα­ρακοή καί τήν πτώ­ση καί νά κερ­δίσουμε τήν οὐράνια βασιλεία του.

Πῶς ἁγιάζουμε ὅμως τήν ἡμέρα μας;

Ἡ ἡμέρα μας ἁγιάζεται, ἀδελφοί μου, μέ τόν προσωπικό μας ἁγια­σμό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπολύτως ἀπα­ραίτητος καί ἀναγκαῖος στή ζωή μας, ὅπως μᾶς συστήνει καί ὁ ἀπό­στολος Παῦλος λέγοντας: «διώ­κετε τόν ἁγιασμόν ὑμῶν, οὗ χωρίς οὐδείς ὄψεται τόν Κύριον». Νά ἐπιδιώκετε, δηλαδή, τόν ἁγιασμό μας, χωρίς τόν ὁποῖο κανείς δέν θά δεῖ τόν Χριστό.

Ὁ προσωπικός ἁγιασμός δέν εἶ­ναι ἀσφαλῶς κάτι πού ἐπιτυγχά­νε­ται σέ μία ἡμέρα. Εἶναι ἕνας συ­νεχής ἀγώνας, πού ἀπαιτεῖ πο­λύ προσπάθεια, πού προϋποθέτει τήν ἀξιοποίηση τῶν μέσων πού θέ­τει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία, ἀλ­λά καί χρειάζεται τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως ἡ διάρκεια τοῦ ἀγῶνος πού ἀπαιτεῖται γιά τόν ἁγιασμό μας δέν θά πρέπει νά ἀνακόπτει τή θέλησή μας νά ἁγιάζουμε κατά τό δυνατόν τήν κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μας. Καί μποροῦμε νά τήν ἁγιά­σουμε μέ πολλούς τρόπους, ἀρκεῖ νά ἔχουμε τή θέληση καί τή διά­θεση νά τό κάνουμε καί νά μήν ἀδιαφοροῦμε γι᾽ αὐτό.

Ἁγιάζουμε, ἀδελφοί μου, τήν ἡ­μέ­ρα μας ἔχοντας διαρκῶς τή σκέ­ψη μας προσηλωμένη στόν Θεό, σέ Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἁγιάζει τά πάντα καί βεβαίως τόν ἄνθρω­πο.

Τήν ἁγιάζουμε μέ τήν προσευχή μας πρός τόν Θεό, μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του, μέ τήν ἀναφορά μας σέ Αὐτόν.

Ὅσο ἔχουμε τόν νοῦ μας στραμ­μέ­νο στόν Θεό, ὅσο ἔχουμε τήν αἴ­σθηση τῆς παρουσίας του στή ζωή μας, ὅσο γνωρίζουμε τί θέλει καί τί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς, ἁγιά­ζουμε τή σκέψη μας, ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας, ἁγιάζουμε τήν καρ­διά μας.

Καί ὅταν ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας μέ τή σκέψη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν προσευχή, τότε ἡ χάρη του φω­τί­ζει τόν νοῦ μας καί μᾶς ἐνισχύει νά ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές του καί νά ἐργαζόμεθα «τά ἔργα τοῦ φωτός».

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ φωτίζει καί τήν ψυχή μας, ὥστε νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τίς ἀδυναμίες μας, τίς πτώσεις μας, τά ἐλαττώματά μας καί νά ζητοῦμε τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, καθαρίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ τή μετάνοια καί μέ τήν ἐξομολόγηση.

Ἡ ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τά ἔργα τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀγάπης, ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ ἐκζήτηση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζουν ἐπίσης τήν ἡμέρα μας.

Καί ἀκόμη ἡ συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια καί τίς ἱερές ἀκο­λου­θίες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἰδιαι­τέρως κατά τήν περίοδο αὐτή πού εἶναι τόσο πολλές καί τόσο κα­τα­νυκτικές, μᾶς βοηθᾶ νά ἁγιά­ζουμε καί τήν ψυχή καί τό σῶμα μας, με­τέχοντας στόν ἁγιασμό καί τή χά­ρη πού προσφέρει δι᾽ αὐτῶν ὁ Θε­ός σέ ὅσους συμμετέχουν μέ εἰ­λι­κρινῆ διάθεση.

Ἄς προσπαθήσουμε, λοιπόν, ἀ­δελ­φοί μου, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή, νά ἁγιάζουμε τήν ἡμέρα μας, ἁγιάζοντας τόν ἑαυτό μας καί τήν ψυχή μας μέ ὅλους αὐτούς τούς τρόπους καί μέ τή διαρκῆ προσπάθειά μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά ζοῦμε τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀπό αὐτή τή ζωή, γιά νά μπο­ρέ­σουμε νά τή ζήσουμε καί στή βα­σι­λεία τῶν οὐρανῶν αἰωνίως.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

 

Ι. Μ. Βεροίας