Σήμερα Κυριακή 29 Ιουλίου τελέσθηκε το Διετές Ιερό Μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Σάββα Αχιλλέως, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρέα, όπου κι εφημέρευε, αλλά και ευρίσκεται σήμερα ο τάφος του.
Μετά την κοίμησή του πνευματικά του παιδιά του αφιέρωσαν τα παρακάτω λόγια:
Ἀφιερωμένο στὸν πνευματικό μας πατέρα, τὸν μαχητὴ τοῦ Χριστοῦ, τὸν λευεντάνθρωπο, τὸν ἀρχοντικὸ καὶ συνάμα ταπεινὸ ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου, τὸ λιοντάρι στὶς μάχες κατὰ τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ, ἀλλὰ γλυκύτατο παρηγορητὴ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του, τὸν φωτεινὸ καὶ λαμπροφόρο λειτουργὸ τοῦ Ὑψίστου, τὸν Νικητή!
Πατέρα Σάββα μας, καμάρι,
τοῦ Χριστοῦ τὸ παλληκάρι.
Μαχητὴς δεινὸς παντοῦ
κατὰ τοῦ ἀοράτου ἡμῶν ἐχθροῦ.
Ξεκινᾷς μὲ τὴν Ε.Ο.Κ.Α.
καὶ ποθεῖς τὴν Λευτεριὰ
γιὰ τῆς Κύπρου τὰ παιδιά.
Ὡς Ἀσκληπιὸς ποὺ εἶσαι,
διακονεῖς καὶ ἀγωνιᾷς,
περιθάλπεις καὶ πονᾷς.
Μὰ σὰν ἔρχεται ἡ ὥρα,
ἐκεῖ στοῦ Κύκκου τὰ βουνά,
σὲ καλεῖ ἡ Παναγιὰ
γιὰ τὸν τέλειο ἀγῶνα,
νὰ μπῇς στοῦ στύλου τὴν φωτιά.
Καὶ μὲ θάρρος καὶ μὲ πίστη
σὺ στὸ κάλεσμα αὐτὸ
δὲν διστάζεις νὰ ἀνέβῃς
στῆς Παρθενίας τὸ βουνό.
Σοῦ τὸ εἶπε ὁ Υἱός Της
μὲ τὸν στίχο τῆς Γραφῆς:
«στὶς ἑκατὸν σαράντα τέσσερις χιλιάδες
πρέπει νὰ καταταχθῇς».
Καὶ μὲ θάρρος καὶ ἀνδρεία
πολεμᾷς πιὰ καθαρὰ
τῶν δαιμόνων τὴν στρατιά.
Καὶ ἡ κόλαση σοῦ τάζει:
θλίψη, βάσανα καὶ πόνο,
μὰ ἐσὺ γελᾷς καὶ λάμπεις,
ἔχοντας τὴν Παναγιὰ
προστασία καὶ ἀσπίδα
καὶ γλυκιὰ παρηγοριά.
Καὶ διδάσκεις στὰ παιδιὰ
στοῦ Χριστοῦ τὴν ἀγκαλιὰ
νὰ προστρέχουν μὲ λαχτάρα
καὶ τὴν πίστη φανερὰ
νὰ ὁμολογοῦν μπροστὰ
στοὺς ἀνθρώπους τοῦ αἰῶνα
τούτου τοῦ ἀπατεῶνα,
λέγοντάς τους σταθερά:
«εἴμαστε, οἱ μαχητές,
τοῦ Χριστοῦ στρατιῶτες.
Ἔχουμε ὅπλα τρομερὰ
ποὺ νικοῦν τὸν σατανᾶ».
Τὸν Σταυρό σου ἂν θὰ κάνῃς
μὲ τὴν πίστη τὴν θερμή:
ὁ κακὸς δὲν θὰ σταθῇ,
μὰ θὰ φύγῃ στὴν στιγμή.
Ἁγιασμοῦ μικρὴ σταγόνα
διώχνει ὁλόκληρη τὴν λεγεῶνα.
Στοῦ Ἁγίου Εὐχελαίου τὴν φωτιὰ
βρίσκεις ἴαση καὶ παρηγοριὰ
καὶ τὰ νέα τὰ παιδιὰ
τὰ προτρέπεις νὰ μείνουν
καθαρὰ ἀπὸ πάθη πορνικά.
Ἑρμηνεύεις τί ἐστιν
αὐτὴ ἡ Μεγίστη Ἀρετή.
Τί ἐστιν ἡ Παρθενία;
Ὅτι εἰσιν παρὰ τὸ θεῖον.
Καὶ μαζὶ μὲ τὴν ἀγάπη
καὶ ταπείνωση βαθειὰ
ἐξουσία δὲν θὰ πάρῃ
ὁ Σατὰν ποτὲ ξανά.
Ἀναλώνεσαι γι’ αὐτά,
τοῦ Χριστοῦ σου τὰ παιδιά.
Καὶ σὰν ἔφθασε ἡ ὥρα
νὰ ἀνεβῇς στὸν Οὐρανό,
μία παρακαταθήκη ἀφήνεις,
λέγοντας σὲ ὅλο τὸν λαό:
«Στοῦ ἀντιχρίστου τὴν παγίδα
νὰ μὴ πέσῃ ποτὲ κἀνείς.
Νὰ μὴ πάρῃ τὴν σφραγῖδα
καὶ νὰ εἶναι νικητής!»
