Του Αρχιμ. Ευθυμίου Θεοδωροπούλου, Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Καλαμάτας

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες·» (Ἑβρ. 13,17). Στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ προτροπή καί παραγγελία αὐτή τοῦ  Ἀποστόλου Παύλου κατέχει πρωταγωνιστική θέση καί ἐξελικτικῶς σέ διάφορες ἐκφάνσεις τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί τοῦ χριστιανικοῦ βίου συναντᾶται καί ἐκτελεῖται μέ δογματική ἀκρίβεια. Ἡ ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο ἐκφράζεται στόν πνευματικόν ἀγῶνα τοῦ κάθε ἑνός πιστοῦ δέν εἶναι μία μονοσήμαντη σχέση, ἀλλά μία σχέση ἡ ὁποία ἐκφράζεται με τρόπον ἀμφίδρομον καί διαλαμβάνει τήν ἐμπιστοσύνη τήν ὁποίαν πρέπει νά ἐπιδεικνύουν οἱ ἀσθενέστεροι πνευματικῶς πρός τούς πνευματικούς τους πατέρες καί ὁδηγούς, «Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας˙ ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα», (Α΄ Κορ. 4, 14).

Ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν παιδιῶν πρός τούς πατέρες τους ὁφείλει νά διέπεται ἀπό  γνησιότητα καί ἀνιδιοτέλεια, ἡ ὁποία καλλιεργεῖ τήν ἐμπιστοσύνη αὐτή καί βεβαιότητα γιά τό τελικό ἀποτέλεσμα, τό ὁποῖον εἶναι ἡ πρόοδος, «τὶς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ;  ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ;» (Ματθ. 7, 9-10).  Αὐτή ἡ ἐμπιστοσύνη καλλιεργεῖται διά τῆς ὑπακοῆς καί ὄχι μόνο σέ ζητήματα πνευματικῆς φύσεως. Σήμερα, μπροστά στό δίλημμα τοῦ βιολογικοῦ θανάτου καί στήν διατήρηση τοῦ ἀγαθοῦ τῆς ὑγείας ἡ ὑπακοή στίς συστάσεις τῶν εἰδικῶν ἀποκτᾶ μία καθολική διάσταση.  Οἱ κυβερνῶντες ὑπακούουν στις ὑποδείξεις τῶν εἰδικῶν καί μεταφράζουν αὐτές τίς ὑποδείξεις σέ ἐντολές γιά τήν προστασία μας.  Ἡ Ἐκκλησία διά τῶν Ἐπισκόπων της προτρέπει τά παιδιά της στήν ὑπακοή αὐτῶν τῶν μέτρων γιά τήν προστασία τοῦ συνόλου τῆς ζωῆς, μέ ὑποδείξεις ἐπώδυνες ἴσως,  τίς  ὁποῖες ὅμως, ὑπό τό βάρος καί τό κόστος τῆς εὐθύνης, ὁ καθείς, ἀλλά καί ὅλοι μαζί,  πρέπει νά ἀναλάβη.

Ὁ γέρων Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας, ὁ Φιλοθεΐτης, ἔλεγε γιά αὐτήν τήν ἐπώδυνη εὐθύνη τῶν πνευματικῶν στήν καθοδήγηση τῶν παιδιῶν τους: «Ἀπό τήν πεῖρα μου ἐγνώρισα, ὅτι τό νά κυβερνᾶ κανείς ψυχές εἶναι τό δυσκολώτερο ὑπούργημα… Μέριμνες, κόποι, πειρασμοί, θλίψεις, ἀναστεναγμοί, φόβοι, ἀνησυχίες, προσευχή, ἱκεσίες δακρύβρεχτες, κατηχήσεις, παρακλήσεις, ἐπιπλήξεις καί ἄλλα χαρακτηρίζουν τήν ζωή τοῦ πνευματικοῦ πατρός…». Ἰδιαζόντως ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ Γέροντος σήμερα, διότι ἄν ἰδοῦμε καί δεχθοῦμε τούς περιορισμούς ὡς ὑπακοή γιά τό κοινό καλό καί συμφέρον, ἡ ἡρεμία θά ἐπικρατήσει. Εὔστοχα ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος μᾶς  προτρέπει νά δεχθοῦμε τόν περιορισμό μας ἀπό τήν συμμετοχή στήν ἐκκλησιαστική ζωή, ὡς «πνευματικό ἐπιτίμιο διά τήν σωτηρία μας, ὡς μέσο θεραπευτικό».  Καί ὁ περιορισμός αὐτός ἐπιβάλλεται ὡς σεβασμός γιά τήν προστασία τοῦ ἄλλου, τοῦ ἀδελφοῦ!

Στα πλαίσια αὐτά καί ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, προτρέπει: «Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μέ αἴσθημα φιλανθρωπίας καί ἀλληλεγγύης θά πρέπει νά κατανοοῦν ὅτι ὁ σεβασμός πρός τόν συνάνθρωπο εἶναι στοιχεῖο τῆς πίστης τους καί νά ἀποφεύγουν νά δοκιμάζουν τήν πίστη τῶν συνανθρώπων τους, ὅταν γνωρίζουν οἱ ἴδιοι ὅτι μπορεῖ ἐνδεχομένως νά ἀποτελοῦν φορεῖς διάδοσης τοῦ ἰοῦ. Ὃπως ἐλεύθερα προσέρχονται στίς ἱερές ἀκολουθίες μποροῦν ἀντίστοιχα καί νά ἀπέχουν. Εἶναι λοιπόν μία δοκιμασία ἡ ὁποία θά ἐξαντλήση τίς ἀντοχές μας καί θά τίς δοκιμάση».

Στό ἰδιαίτερο αὐτό κλῖμα τῆς περιόδου αὐτῆς, σήμερα, 18 Μαρτίου, ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ νά θυμηθοῦμε καί τό γεγονός τῆς πρό 13 ἐτῶν χειροτονίας τοῦ Μητροπολίτου μας γιά τήν πηδαλιουχία τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἔπειτα ἀπό τήν ἐκλογή Του κατά τήν 15η τοῦ ἰδίου μηνός καί νά μνησθοῦμε αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ γεγονότος γιά τήν Μεσσηνία μας καί τήν Ἐκκλησία καθόλου. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τά γεγονότα αὐτά τῆς ἀναδείξεως τοῦ Μητροπολίτου μας λαμβάνουν χώρα τόν μήνα Μάρτιο, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ κορυφαῖο  σταθμό στήν ἱστορική πορεία τῆς Μεσσηνίας. Στίς 15 Μαρτίου γίνεται ἡ ἐκλογή Του, στίς 18 Μαρτίου τελεῖται ἡ χειροτονία Του καί στίς 31 Μαρτίου πραγματοποιεῖται ἡ ἐνθρόνισή Του στήν Καλαμάτα. Κατά τόν μήνα αὐτόν ἡ Καλαμάτα καί ἡ Μεσσηνία ἑορτάζουν, 23 Μαρτίου, τόν εὐαγγελισμό τῆς ελευθερίας τους. 

Κλείνοντας αὐτές τίς σκέψεις,  ἀπευθύνομε προσευχήν πρός τόν Ἁγιον Θεόν γιά ὑγεία καί μακροημέρευσή του πνευματικοῦ μας Πατρός καί Μητροπολίτου καί εὐχόμεθα ἐκ βαθέων νά μᾶς Τόν χαρίζη ὁ πανάγαθος Τριαδικός Θεός γιά πολλά χρόνια ἀκόμα καί,  νά Τόν εὐλογῆ πρός δόξαν τοῦ Ἁγίου ὀνόματός Του καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Καί, ἄς κρατήσωμε τήν προτροπή Του γιά τήν αἴσιο ἔκβαση αὐτῆς τῆς κρίσεως: «Ὄντας βέβαιος πώς θά ξεπεράσουμε κάθε πειρασμό καί δυσκολία, μέ πίστη καί ἔντονη προσευχή, ἰδίως αὐτές τίς ἡμέρες», ἡ πίστις μας πρός τόν Πανάγιον Θεόν νά αὐξάνεται καθημερινῶς.