Σήμερα, Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος πραγματοποίησε ποιμαντική επίσκεψη στην Τεγέα Αρκαδίας.
Στον Ιστορικό Βυζαντινό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, έδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Τεγέας χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και εν συνεχεία τέλεσε της Θεία Λειτουργία, συμπαραστατούμενος από πλειάδα Ιερέων.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας χειροτόνησε σε Πρεσβύτερο τον Διάκονο π. Άρη Γκόρο.
Ο Μητροπολίτης απευθυνόμενος στο νεοχειροτονιθέντα του υπέμνησε την αποστολή της Ιερωσύνης, τονίζοντας χαρακτηριστικά, ότι αυτή αποτελεί Θείον Υπούργημα, αφού ο Ιερέας τελεί τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Ευχήθηκε δε στον π. Άρη, ο οποίος τυγχάνει υιός και εγγονός Ιερέων να έχει υγεία και να καταστεί άξιος της ύψίστης αποστολής του.
Με το πέρας της Ακολουθίας, ο Μητροπολίτης τέλεσε Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως των πεσόντων Τεγεατών Αγωνιστών της Ελευθερίας.
Χειροτονητήριος Λόγος
Ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας,
ΣεβασμιώτατεΆγιε Δέσποτα,
ότι δια των ευχών και ευλογιών Σας, εισάγομαι εις τον δεύτερον της Ιεροσύνης βαθμόν ευεργετούμενος και αλλοιούμενος υπό της Θείας Χάριτος, τηςθεραπευούσης τα ασθενή και τα ελλείποντα αναπληρούσης.
Εισερχόμενος εν ταις λαμπρότησι των Αγίων του Κυρίου αισθάνομαι βαρύτατο τον έλεγχο της αναξιότητός μου καιτηνακαταλληλότητα του χιτώνος φοβούμενος τηναποπομπή μου υπό των επουρανίων δυνάμεων καιπαρακαλώ τον Κύριο να «καταφλέξηπυρίαΰλω τας αμαρτίας μουδεόμενος «καθάρισον Κύριε τον ρύπον της ψυχής μουκαι σώσον με ως φιλάνθρωπος».
Σας βεβαιώ,Σεβασμιώτατε, ότι η βαρύτητα τούτου του συνειδησιακού ελέγχου που αισθάνομαι θα έχει διάρκεια στη ζωήμου, σε μια προσπάθεια αυτός ο χιτών να είναι ευπρεπής , όσο μου επιτρέπει ο Κύριος, ότι τα « ενδύματα του Λόγου», ως λέγει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, δηλαδή «τα ρήματα της Αγίας Γραφής», μεταμορφώνονται σε «λαμπρά τε και επίδοξα» ενδύματα για τον πιστό που αγωνίζεται και συναντά ζωντανά τον Κύριο με την προσευχή.
Τούτη την ώρα της χειροτονίας μουτο βεβαιωτικό της αγάπης του Θεού και Πατρός προς τον Αβραάμ, «Ευλογών ευλογήσω σε»,ηχεί στα ώτα της ψυχής μου ως ισχυρή παρώθηση να επιχειρήσω να ατενίσω όπως ο κάθε πιστός «ως δι’ εσόπτρου εν αινίγματι» εντός του Αγίου βήματος την Βασιλεία του Θεού, προσευχόμενος όπως απεκδυσάμενος τον παλαιόνάνθρωπον ενδυθώ, δια των ευλογιών υμών, Σεβασμιώτατε, «τον καινόνάνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της Αληθείας» (Εφεσ. 4,24)
Εκφράζω όμως ταυτοχρόνως την αγωνία μου διερωτώμενος δια των λόγων του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου,εάν εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε σε αυτή τηζωή το «πώς δει αναστρέφεσθαι… πώς του δεσποτικού ποιμνίου την φυλακήνεγχειρισθώμεν και επιμέλειαν; Πώς ποιμάνωμεν αυτό κατά το θέλημα του αρχιποίμενος Χριστού και επι νομάς εξαγάγωμεν αυτό αειζώους;». Ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης απαιτεί από τους Ιερείς να διδαχθούν το της Ιεροσύνης αξίωμα προσεγγίζοντας το Θεό σαν τον Μωυσή, « εν τω δυσθεωρήτωγνόφω δια πίστεως»,ώστε να καταστούν θεοδίδακτοι και θεόκλητοι .
Η επτάμηνος παρ΄ Υμίν διακονία μουΣεβασμιώτατε, κατέστη δι εμέ εξόχως ευεργετική και διδακτική διότι με διδάξατε να πορεύομαι με τις αρετές τις απαιτούμενες δια τον Ιερέα, αυτές της εις τον Θεόν πίστεως, της ειλικρινείας, της δικαιοσύνης και της ευθύτητος, δι ό και σας ευχαριστώ και πάλιν.
Έτι δε ευχαριστώ, δια τας προσευχάς των,το ΤίμιονΠρεσβυτέριον και το ευσεβές εκκλησίασμα
Παρακαλώ τον Κύριον, το Πνεύμα το Άγιον να μην με εγκαταλείπει ποτέ έρημο, ώστε «όταν τα πάντα κρίνηται καιδιευθύνηται μη είπω τότε κατακρινόμενος,«φόβος ον εφοβούμην ήλθε μοι και όν εδεδοίκεινσυνήντησέ μοι», αλλά«νοών το του πράγματος μέγεθος , στω της φρικτής λατρείας ως συνετός.»(Οσ. Θεογνώστου, ΠερίΙεροσύνης}Αμήν!
