Του Πανοσιολ. Αρχιμ. Τιμοθέου Γεωργίου, Εφημερίου Ι. Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χαροκόπου Καλλιθέας στο Arxon.gr
Μέσα από το κοινωνικό δίκτυο πληροφορούμαστε σχετικά με τη χρήση μάσκας στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων, και αναφέρεται στην επιγραφή: «Όσοι διστάζετε να εισέλθετε στον Ναό, μπορείτε να παραμένετε στον πρόναο ή στον περίβολο».
Θα μας επιτρέψετε να ρωτήσουμε: Τι οδηγίες είναι άραγε αυτές; Γίναμε και ταξιθέτες τώρα; Προσωπικά, θα με πρόσβαλε αν διάβαζα την ανακοίνωσή σας αυτή και θα σας απαντούσα ότι και θα εισέλθω στο Ναό, γιατί η θέση μου είναι εντός του Ναού, όχι στον περίβολό του.Αν εσείς θέλετε να ελέγξετε τα όρια Του και να τα βλέπετε ως διαχωριστικά τείχη, μην είστε σίγουροι ότι Εκείνος δεν μπορεί να μας εκπλήξει, αν τα κάνει δυνατότητες συνάντησης, ιδίως σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διερχόμαστε, του Κορονωϊού. Συνεχίζετε και λέτε: “Οι υπεύθυνοι του ναού, σεβόμενοι την θεοειδή προσωπικότητα κάθε πιστού αρνούνται να αστυνομεύουν τους εκκλησιαζόμενους στο χώρο της θείας χάριτος και της εν Χριστώ ελευθερίας». Πρόκειται για ακροβασία ομολογιακού τύπου, ή για φονταμενταλιστικό πυροτέχνημα«πίστης»το οποίο ήδη από την αφετηρία της εκπυρσοκρότησής του μάλλον είναι άστοχο;
Η ανακοίνωση κάνει λόγο για κάποιους αόρατους «υπεύθυνους», οι οποίοι εν ονόματι της «εν Χριστώ ελευθερίας» αποποιούνται την ιερατική ευθύνη τους, ως θρησκευτικών λειτουργών να οδηγούν προς τα άνω, προς τα ένδον και καθησυχάζουν – όσους τυχόν παραμείνουν στον πρόναο ή στον περίβολο του Ναού. Συγνώμη, αλλά η ανακοίνωση περιλαμβάνει οδηγίες προς πειθήνια όργανα που υποτάσσονται στη λογική της μάζας, αλλά όχι πρόσκληση προς Υϊούς της εν Χριστώ ελευθερίας και Τέκνα της Αναστάσεως. Απευθύνεστε λοιπόν σαν να υπάρχει ελευθερία ξέχωρη από την ευθύνη, Εκκλησία με ποιμένες που λειτουργούν αυτόνομοι από την πυξίδα Του, αποκομμένοι από το κριτήριο και της φιλάνθρωπης κρίσης του Επισκόπου τους, ως μόνης αυθεντικής, Εκείνου που βρίσκεται εις τόπο και τύπο Του, που Μέσος έστηκε μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Όταν αναφέρεστε στον χώρο της Θείας Χάριτος και της εν Χριστώ ελευθερίας, περιορίζετε τον χώρο αυτό στον Ναό, λέτε και δεν είναι οι καρδιές των ενοριτών σας, ο χώρος Του, ως ευθύνη.Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ποια ευθύνη εννοώ γιατί φαίνεται ότι μπορεί να τη λησμονείτε:Την ευθύνη που όλοι μαζί – με προεξάρχοντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου –αναλάβαμε,τη συλλογική προσπάθεια του Σώματος της Εκκλησίας εν Ελλάδι, η οποία ήρθη στο ύψος των περιστάσεων, μετέλαβε της αγωνίας των ανθρώπων, τήρησε κενωτική στάση, συνεργάστηκε θυσιαστικά με την Πολιτεία, έμπονα στερήθηκε για να δώσει προτεραιότητα στη ζωή και παρά τις ολίγιστες παραφωνίες κάποιων γραφικών φονταμενταλιστών, έκανε την προσευχή, επίβαση θεωρίας και πράξης. Όμως εσείς, ως οι συντάκτες της ανακοίνωσης αυτής,διερωτώμαι πως μπορείτε και χρησιμοποιείτε λαϊκίστικα τον όρο «αστυνόμευση» και αφού αποποιείστε την ευθύνη σας, ανοίγετε την πόρτα στο χάος και παραπέμπετε σε έναν ατομικισμό που μόνο Ορθόδοξος δεν είναι; Μήπως άραγε με αυτόν το τρόπο αφήνετε την Εκκλησία να αφομοιωθεί με την άμορφη κοινωνία, να μην εκτείνεται ως σωτηρία που υπάρχει «εν ορίοις», μέσα σε απτά όρια που υποδηλώνουν ευθύνη;Μας ξυπνάτε μνήμες από τον«λόγο» σας κατά την Μεγάλη Παρασκευή 18-4-2020, που μόνο αποδόμησε και ευτυχώς που η Εκκλησιαστική μας Αρχή είναι μακρόθυμη και φιλάνθρωπη.
Είναι ρητορικό το ερώτημα αν παθαίνει το οτιδήποτε η «θεοειδής προσωπικότητα» μας, από την χρήση μιας μάσκας και αν επιμένετε να την στιγματίζετε ως «προδοσία» της πίστης,διαχωρίζετε τη θέση σας ως τάχα πιο γνήσια, για να διακρίνετε μεταξύ κάποιων «δειλών»και κάποιων όντως πιστών. Αυτό υποθέτω εννοείτε όταν λέτε «όσοι διστάζετε…;» Πραγματικά δεν νομίζω ότι διστάζει ο οποιοσδήποτε, όλοι εισέρχονται στη χαρά του Κυρίου, κληρικοί και λαϊκοί, αλλά ξέρετε ότι όσοη ιδεολογία λειτουργεί ως πίστη έστω και ανεπίγνωστα,έχουμε την αυταπάτη ότι μπορούμε να ελέγχουμε, να κρίνουμε, να καυτηριάζουμε και τότε ακριβώς πετυχαίνουμε την δημόσια αποδοκιμασία.
Μόνο αδελφικά σας λέω ότι η ανακοίνωση αυτή δεν συμβάλει στο κοινό ενοριακό έργο, δεν οικοδομεί τους ενορίτες, ούτε προσφέρει οτιδήποτε θετικό.Ίσως να μην κατανοείτε ότι με αυτό τον τρόπο,μένουν υπονοούμενα για τους υπόλοιπους Ιερείς στους οποίους προβάλετε ένα «αστυνομευτικό» ρόλο που αν και δεν τους αντιστοιχεί, εν τούτοις τους αδικεί.Παράλληλα παρεξηγείτε και τους εκκλησιαζομένους αδελφούς, αφού μας λέτε, ότι εν πολλοίς διακονείτε ένα απείθαρχο ποίμνιο, ως εν δυνάμει «χωροφύλακες».Θα μπορούσατε να μας πείτε, γιατί και εμείς όπως και άλλοι ιερείς που προχθές λειτουργήσαμε,γίναμε μάρτυρες ενός συνειδητοποιημένου και ευαισθητοποιημένου ποιμνίου με ανθρώπους πλήρως εφοδιασμένους με τον απαραίτητο υγειονομικό εξοπλισμό, σε ένα Ναό που αν και ήταν έτοιμος – αφού είχε προμηθευθεί ικανό αριθμό μασκών – αποδείχθηκε ότι χρειάστηκε τελικά να δωθεί περιορισμένος αριθμός μασκών(6 μάσκες) σε σύνολο 100 ανθρώπων από τους κυρίους επιτρόπους του Ναού. Με ποιο σκεπτικό οι Ιερείς που υποστηρίζουν ως οφείλουν,την χρήση της μάσκας, είναι προδότες της πίστεως;Μάσκα μας προτείνουν να βάλουμε, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, όχινα δουλέψουμε και στα κάτεργα, έλεος πια.Αν γίνετε και οι πληρωτές των σχετικών προστίμων που θα επιβληθούν, φαντάζομαι ότι δεν συγκρίνονται κάποια πρόστιμα για χάρη της σωτηρίας της Ορθοδοξίας.
Πατέρες – “Ομολογητές” της μάσκας,δείχνετε να μην έχετε κουραστεί για να μην μας αποπροσανατολίζετε από την ιερότητα των ημερών, όπου η Μήτηρ της Ζωής έχει τον τελευταίο λόγο και όχι εσείς. Θα πρότεινα να αφήσετε στην ησυχία τους, όσους θέλουν να προσέχουν λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα, και εσείς κινηθείτε στους χώρους της ελευθεριότητας του θελήματός σας.
Αναλογιστείτε όμως ενώπιον της «φοβεράς του λοιμού απειλής» που αγκαλιάζει ακόμα όλο τον πλανήτη με οδύνη αντί να έχουμε ομοψυχία,πόσο αντιεκκλησιαστικό αποδεικνύεται να ενεργούμε αντιδραστικά,να συκοφαντούμε σπασμωδικά την συλλογική ωριμότητα.Όταν περιφρονούμε τους νόμους της Πολιτείας, όταν αμφισβητούμε τις εντολές των υγειονομικών αρχών,τις οδηγίες των επιστημόνων, δημιουργούμε προϋποθέσεις διασποράς ενός πολύ επικίνδυνου ϊού. Ότι ακριβό χτίσαμε ως προς την ασφάλεια της υγείας όλοι μαζί,δεν έχουμε την πολυτέλεια να το υποτιμούμε. Όταν δίνουμε στη Χάρη Του κάποιες μαγικές ιδιότητες, τι είδους πνευματικότητα είναι το να την παραμορφώνουμε σε άλλοθι για να μην αναλάβουμε την κοινωνική ευθύνη που μας αναλογεί;
Είναι πολύ χρήσιμο να ξαναβλέπουμε τι γράφουμε και τι συνιστούμε στους ενορίτες μας, αλλά τώρα ας τοποθετήσουμε και τον ευατό μας μέσα, αφού όλους μας αφορά ότι γράψατε, με μια προσθετική διευκρίνηση: «Όσοι διστάζουμε – κληρικοί ή λαϊκοί – να εισέλθουμε στον Ναό, μπορούμε να παραμένουμε στον πρόναο ή στον περίβολό του και να μην εμποδίζουμε – λόγω των αγκυλώσεων ή των ιδεολογιών μας – κανένα να εισέρχεται» και τότε οι ανακοινώσεις θα αντανακλούν την ποιμαντική μας έγνοια και θα ξαναδούμε την δική μας θέση μας αν είναι εντός της πραγματικής πραγματικότητας της Εκκλησίας. Είναι σίγουρο τότε ότι δεν θα υποτιμήσουμε την παρούσα έκτακτη κατάσταση και δεν θα εναποθέσουμε σε οποιοδήποτε«από μηχανής θεό» την ευθύνη της περιφρούρησης της ασφάλειας της υγείας ως θεόσδοτου αγαθού, και όπως λέει και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: “Αν δεν μπορούμε να κάνουμε Παράδεισο αυτή τη γη, δεν θα την αφήσουμε να γίνει κόλαση”.
