Ψελλίσματα οφειλόμενης ευγνωμοσύνης

Δύο εβδομάδες πέρασαν από την προς Κύριο εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κυρού Ιωάννου. Δύο εβδομάδες χωρίς την ευλογητική παρουσία του.

Σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές στην ζωή μας, όπου ο πειρασμός ενήργησε κατά τον πλέον συντονισμένο τρόπο, η στήριξη και η συμπαράσταση του αοιδίμου Ιεράρχου ήταν καταλυτική.

Δεν τον αναζητήσαμε! Μας αναζήτησε εκείνος, σαν καλός ποιμήν που φροντίζει τα πρόβατά του. Η πατρική του αγκαλιά και η αγαπώσα καρδία του ήταν ανοιχτή και για μας, όπως για όλους. Ιδιαίτερα μας ευλόγησε. Ξεχωριστά μας φρόντισε. Μας επισκέφτηκε, όχι μια φορά, και παρείχε κάθε διευκόλυνση για τα πνευματικά μας καθήκοντα και τις λατρευτικές μας ανάγκες. Ευλόγησε τα έργα και ζήτησε να μην λησμονήσουμε την ιεραποστολή, την οποία τόσο έχει ανάγκη ο λαός μας. Μας τίμησε με την πρόταση για συνεργασία, σε όποιον τομέα επιθυμούσαμε, στο γεώργιο της τοπικής Εκκλησίας. Πατέρας και όχι πατριός. Ευγενής και άρχοντας. Ευρύς και πρωτοπόρος…

 «…αρεστή γαρ ην εν Κυρίω η ψυχή αυτού, διά τούτο έσπευσεν εκ μέσου πονηρίας…». Ως εδώ ήθελε ο Κύριος! Ο άγγελος της κατά Λαγκαδάν Εκκλησίας φτερούγισε για το Ουράνιο θυσιαστήριο. Υιικά και ταπεινά προσευχόμαστε ο «και νεκρών και ζώντων την εξουσίαν έχων Χριστός ο Θεός ημών» να αναπαύσει την ψυχή του «παρά τας διεξόδους των υδάτων».

Ιωάννου του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της αγιωτάτης Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, υπερτίμου και εξάρχου κεντρικής Μακεδονίας αιωνία η μνήμη.

 

Αδελφές της «ΛΥΔΙΑΣ»

που διακονούν στο «ΧΩΡΑΦΙ»

του Γέροντος Θεοφίλου

Διαβάστε ακόμα