Μ’ αὐτή τήν φράση ξεκίνησε τό κήρυγμά του σήμερα 24 Δεκεμβρίου 2020, παραμονή τῶν Χριστουγέννων ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας, ὁ ὁποῖος μετέβη στόν Ἱ. Ναό Ἁγίας Τριάδος Γυθείου καί τέλεσε τόν Μεγάλο Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως ὡς καί τήν Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, συμπαραστατούμενος ἀπό τόν πρωτοπρ. π. Ἠλία Μανιατᾶκο καί τόν διάκονον π. Σπυρίδωνα Κοτζαμπασάκη.
Στό κήρυγμά του ἐξήγησε ὅτι «ἡ μετοχή «λαθών» τοῦ ρήματος λανθάνω, πού σημαίνει διαφεύγω τῆς προσοχῆς κάποιου, παραμένω ἄγνωστος, ἀπαρατήρητος, ἔρχεται καί μᾶς διδάσκει, τήν μεγάλη ταπείνωση τοῦ Γεννηθέντος Χριστοῦ καί ὅτι ἡ θεότητα εἶναι κρυμμένη μέσα στήν ἐνανθρώπηση. «Λαθών ἐτέχθης ὑπό τό σπήλαιον» ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος σέ ἦχο πλάγιο τοῦ δευτέρου. Πρόκειται γιά ἕνα ὑπέροχο τροπάριον πληρέστατο ἀπό τήν θεολογία τῆς Θείας Γεννήσεως. Πράγματι, ὁ Χριστός μας «Ἑαυτόν ἐκένωσεν». Σμίκρυνε μόνος Του τό μεγαλεῖον καί τήν δόξαν Του, πρός καιρόν, καί ταπείνωσε τόν Ἑαυτόν Του δεχόμενος νά γεννηθεῖ κρυφά, χωρίς ἐξωτερικούς θορύβους καί κοσμικές θριαμβολογίες, ἐκεῖ στό σκοτεινό σπήλαιο, στή φάτνη τῶν ἀλόγων. Ἀντί νά γεννηθεῖ στήν πρωτεύουσα στά Ἱεροσόλυμα προτιμᾶ τήν ταπεινή καί ἄσημη πολίχνη Βηθλεέμ. Ἀντί τά ἀνάκτορα μέ τήν χλιδή, τήν βρώμικη φάτνη μέ τά ἄχυρα τῶν ἀλόγων. Ἀντί τά χρυσοκέντητα ἐνδύματα, τά πτωχικά σπάργανα τῆς Παρθένου Μαρίας. Ἔκρυψε τήν θεότητά Του, ἔγινε «ἐν ὁμοιώματι σαρκός» (Ρωμ. 8,3), ντύθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση χωρίς τήν ἁμαρτία γιά νά μᾶς λυτρώσει καί σώσει ἀπό τίς δικές μας ἁμαρτίες.
Ὁ ἀληθινός Θεός «ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν» (Β’ Κορ. 8,9). Ἰδού τό ἀκατάληπτον Μυστήριον! Γι’ αὐτό, ἄς ὑπάγομεν στή Βηθλεέμ καί ἐκεῖ: «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός»!
