Μέ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό καί ἐθνικῆς ὑπερηφανείας ἑόρτασε ἡ ἀκριτική καί μαρτυρική Ἱερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν τήν 200ήν ἐπέτειο τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῆς ἐθνικῆς παλιγεννεσίας. Τό μεσημέρι τῆς Τετάρτης 24 Μαρτίου 2021 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἀπηύθυνε ἑόρτιο ἱστορικό μήνυμα μέ θέμα «1821: Οἱ Μεγάλες καί Βασιλικές Ὧρες τοῦ Ἔθνους» στό ὁποῖο μεταξύ ἄλλων ἐτόνισε «Ἡ ἐλευθερία τοῦ Ἔθνους μας ἐγεννήθη στούς θόλους τῶν Ναῶν μας καί ἔζησε στά ἅγια θυσιαστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. «Φῶς ἱλαρόν» ἀκτινοβολεῖ ἀπό τά ἐνδότατα, ἀνεξερεύνητα βάθη τῆς Πίστεως. Ἡ χρυσή, ἀλύμαντη σφραγίδα τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι τό φυλαχτό καί ἡ πυξίδα μας γιά νά μήν χάσουμε στήν πορεία μας τόν πολικό ἀστέρα τῆς Ἑλλάδος, γιά νά μήν βρεθοῦμε σέ κανένα μας σταθμό ἔξω ἀπό τούς κόλπους τοῦ εὐμενοῦς Θεοῦ τῶν Πατέρων μας. Ἄς ἀντλοῦμεν ἀενάως εὐκρασία, εὐρωστία, εὔπνοια ἀπό τίς ἀστείρευτες πηγές τῆς Ἱστορίας μας. Πηγή γάργαρη καί λαγαρή ἀπό τίς πλουσιώτερες, πηγή μεγάλη, στήν ὁποία στραγγίζουν καί ἀνανεώνονται ὅλα τά νάματα τοῦ Ἑλληνοχριστιανισμοῦ εἶναι ἡ μυσταγωγία τοῦ Εἰκοσιένα.
Φτερουγίζει χερουβικά ἐπάνω ἀπ’ τούς τόπους τῆς θυσίας.
Κελαϊδεῖ ἐωθινά μέσα στίς ἰαχές τῆς μάχης.
Ἀναρπάζει ἀπόκοτα στούς κόλπους της τήν πραγμάτωση τοῦ πόθου τῆς ἐλευθερίας.
Ἁγιασμένη στά λάβαρα τῶν Ἐκκλησιῶν.
Σφικτοδεμένη στό σκοινί τοῦ Πατριάρχη.
Ματωμένη στά Χιώτικα Μοναστήρια.
Ὁρμητική στίς μποῦκες τῶν κανονιῶν τοῦ Μεσολογγίου.
Ἀδούλωτη στούς πύργους τῆς Μάνης.
Φωτισμένη ἀπ’ τόν δαυλό τοῦ Κανάρη.
Φλογισμένη ἀπ’τούς σπινθῆρες στό Κούγκι καί στά Ψαρά.
Κρεμασμένη στά γιαταγάνια τοῦ Μπότσαρη καί τοῦ Καραϊσκάκη. Νικηφόρα στίς μάχες τοῦ Πετρόμπεη καί τοῦ Ἀνδρούτσου.
Εὐλογημένη ἀπ’ τόν Τριαδικό Θεό.
Ἀνεκτίμητο στέμμα τῆς αἰωνίου Ἑλλάδος.
Μυσταγωγία, κατηχουμένη ἀπό τόν εὐαγγελικό λόγο τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ στούς μαθητές τοῦ Βασιλικοῦ Γυμνασίου Ἀθηνῶν κάτω ἀπ’ τόν ἴσκιο τοῦ ἀρχαίου Παρθενῶνα: « Πρέπει νά φυλαξέτε τήν πίστη σας καί νά τήν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμε τά ἅρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος» (8 Ὀκτωβρίου 1838)».
Μέ ἐντολή τοῦ Σεβασμιωτάτου ὅλοι οἱ Ἱεροί Ἐνοριακοί Ναοί, τά Μοναστήρια, τά Ἱερά Προσκυνήματα καί τά ἐξωκκλήσια εἶχαν σημαιοστολισθεῖ καί φωταγωγηθεῖ, εἶχαν ἀναρτήσει ἑορταστικές ἀφίσσες μέ τόν ἐπετειακό λόγοτυπο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί ἔκαναν πανηγυρικές κωδονοκρουσίες στόν ἑσπερινό καί στήν Θεία Λειτουργία. Σημαιοστολισμένοι κάι φωταγωγημένοι ἦταν κυρίως ὁ Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός, τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μέ τήν πρόσοψη καλυμμένη ἀπό μία μεγάλη Ἑλληνική Σημαία, καθώς καί ἡ Βιβλιοθήκη ΑΓ. ΑΓΑΠΗΤΟΣ.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε κατά τόν Μέγα Ἑσπερινό στόν Ἱερό Ναό Παναγίας Εὐαγγελιστρίας πόλεως Χίου.
Τήν κυριώνυμη ἡμέρα 25 Μαρτίου οἱ Ἱερεῖς μέ γαλάζια ἄμφια μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσαν τήν ὁρισθεῖσα ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο Δοξολογία καί στίς 12.00 τό μεσημέρι ἐκρούοντο ἐπί 5 λεπτά πανηγυρικῶς ὅλες οἱ καμπάνες ὅλων τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί Μοναστηριῶν τῆς Χίου.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Παναγίας Εὐαγγελιστρίας πόλεως Χίου. Ἐν συνεχείᾳ μετέβη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου ἀπό τά μεγάφωνα τοῦ ὁποίου, μετεδίδοντο ἑορταστικά ἐθνικά τραγούδια ἀπό τόν Θούριο τοῦ Ρήγα Φερραίου, τήν Ὠδή ‘’εἰς τόν Ἱερόν Λόχον’’τοῦ Ἀ. Κάλβου, τό ‘’Ξύπνα Ραγιά’’ τόν ‘’Τσάμικο’’, καθώς καί τραγούδια γιά τήν προσφορά τῆς Μάνης στόν ἀγῶνα. Μέ ἀναμμένα καντήλια καί κεριά καί δαφνοστεφανωμένες ἦταν οἱ ἐντός τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ λάρνακες τῶν ὀστέων τοῦ Ἐθνομάρτυρος Μητροπολίτου Χίου Πλάτωνος Φραγκιάδου, καθώς καί τῶν θυμάτων τῆς μεγάλης σφαγῆς, ἐνῶ κάτω ἀπ’ τόν ἱερό ἄμβωνα ἐξετέθη γιά προσκύνηση τό ἐπιτραχήλιο τοῦ Ἱερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ε΄.
Στίς 11.00 ἀκριβῶς ἐτελέσθη ἡ πανηγυρική Δοξολογία τῆς ἐπετείου τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκο μέ τήν συμμετοχή τῶν Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρων π. Δημητρίου Γεομέλου, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν, π. Δημητρίου Φώτη, Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, π. Προκοπίου Κόμβου, Στρατιωτικοῦ Ἱερέως τῆς 96 ΑΔΤΕ, π. Ἰωάννου Μουσᾶ, Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Χίου καί Εἰσηγητοῦ παρά τῷ Σεβ. Μητροπολίτῃ Χίου καί τοῦ Ἱερολογιωτάτου Ἀρχιδιακόνου π. Ἀποστόλου Λάρδα. Ἔψαλαν ὁ κ. Δημήτριος Δημητρακόπουλος , Πρωτοψάλτης τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ καί ὁ κ. Ἀντώνιος Κυδώνης, Λαμπαδάριος τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, ἐνῶ Τελετάρχης ἦταν ὁ Καθηγητής Φυσικῆς Ἀγωγῆς κ. Ἰωάννης Πετρῆς. Παρέστησαν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν πολιτικῶν, δικαστικῶν καί στρατιωτικῶν ἀρχῶν, παιδιά μέ ἐθνικές ἐνδυμασίες καί σημαῖες. Τόν πανηγυρικό ἐξεφώνησε ἡ κ. Μαριάννα Πελαντῆ, Διευθύντρια τοῦ Β΄ Δημοτικοῦ Σχολείου Βροντάδου.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐτίμησε μὲ τὴν ἀνώτατη τιμὴ τῆς Χιακῆς Ἐκκλησίας, τὸν Σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου, τὸν Διοικητὴ τῆς 96 ΑΔΤΕ Ταξίαρχο Κωνσταντῖνο Κολοκοτρώνη, στὸ πλαίσιο τῆς πανηγυρικῆς Δοξολογίας γιὰ τὰ 200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐθνικὴ παλιγγενεσία ποὺ τελέστηκε τὸ πρωὶ τῆς Πέμπτης στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Βικτώρων. Κατά τήν προσφώνησή του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Μᾶρκος μεταξύ ἄλλων ἀνέφερε ‘’Εἶναι μετρημένα τὰ χώματά μας, τὰ βράχιά μας, οἱ πέτρες μας, οἱ σταγόνες μὲ τὰ νερὰ στὴ θάλασσά μας καὶ τὰ φύκια στὸν βυθό της. Ὅταν μὲ τὸ καλὸ παραδώσεις στὸν διάδοχό σου, προσεύχομαι καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι, δὲν θὰ λείπει οὔτε ἕνα μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ’’, ἀναφωνώντας τὸ ‘’Ἄξιος’’.
Στό τέλος ὁ Χιώτης Ἱεράρχης ἐκάλεσε ὅλους νά ψάλουν τόν Ἔθνικό Ὕμνο καί τούς ἐδώρισε τόν λογότυπο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως γιά τά 200 χρόνια ἀπό τό 1821 πού εἰκονίζει τήν Ἑλληνική Σημαία μέ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μας, ΄΄τό σημεῖον δι’ οὗ πάντοτε νικῶμεν΄΄, ὅπως ἄλλωστε ἀναφέρεται καί στόν “Ὕμνον εἰς τήν Ἐλευθερίαν” τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ
“Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!”,
καθώς καί μέ τά χρώματα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς θάλασσας, πού προσδιορίζουν τό Αἰγαῖό μας. Στό κέντρο δεσπόζει ὁ γνωστός ἀνδριάντας τοῦ Κωνσταντίνου Κανάρη στό μέσον τοῦ Δημοτικοῦ Κήπου τῆς Χίου. Ἕνα ἥρωα, πού τιμᾶ τήν Μητρόπολή μας γιά τήν πίστη του στό Χριστό, τήν ἀγάπη του στήν Ἑλλάδα, τήν οἰκογένεια πού δημιούργησε, τόν ἡρωϊσμό, τά νικηφόρα ἀνδραγαθήματά του στόν ἀγῶνα, τήν τιμιότητα καί τήν σοβαρότητά του ἀργότερα στόν πολιτικό στίβο: Τό ἀρχέτυπο γιά κάθε Νεοέλληνα. Ἡ παρουσία στόν Δημοτικό Κῆπο, ἀνάμεσα στίς προτομές τόσων ἐπιφανῶν Χίων τῶν γραμμάτων καί τῶν ἀγώνων (Συκουτρῆς, Βερίτης, Ἀγγουλές, Περρίκος καί ἄλλοι) τόν καθιστοῦν παράγοντα ἑνότητος τῆς πολιτιστικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ τόπου μας. Ἡ εὐρύτερη περιοχή τοῦ χώρου, ἡ Πλατεῖα Βουνακίου, τόπος θυσίας τῶν Νεομαρτύρων, δεικνύει τά ἱερά θεμέλια τοῦ ’21.
Παράλληλα ἡ μορφή του καί ἡ ἐπιγραφή τῶν λόγων του, “τίποτ’, ἀρχόντοι, δέν φελᾶ, μονάχα τό καράβι”, συνδέει τήν Χίο, (ὅπου ἐπραγματοποίησε τό κορυφαῖο ἡρωϊκό του ἐπίτευγμα), τά Ψαρά (τήν γενέτειρά του) καί τίς Οἰνοῦσσες (στήν Πλατεῖα Ναυτοσύνης ὑπάρχει ὁ ἀναγραφόμενος στίχος), τά εὐλογημένα νησιά τῆς Μητροπόλεώς μας. Ἀκόμη ἡ ἀναφορά τοῦ στίχου αὐτοῦ δεικνύει τόν βαθύτατο ἰσχυρό δεσμό τῆς Χίου μέ τήν θάλασσα, τήν ναυτιλία, “τό μέγα τῆς θαλάσσης Κράτος”. Ἐπίσης, τούς προσέφερε καί τό βιβλίο του ‘’Θυσία – Δόξα – Ἐλευθερία’’, πού ἀφορᾶ στήν σφαγή τῆς Χίου (1822).
Μετά τήν Δοξολογία ὁ Σεβασμιώτατος μετέβη στό Ἡρῶον ὅπου ἐτέλεσε ‘’Τρισάγιον’’ ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ‘’ὑπέρ τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος ἡρωϊκῶς ἀγωνισαμένων καί ἐνδόξως πεσόντων’’.
Ὅλες τίς ἡμέρες τό διαδίκτυο καί τό Ραδιόφωνο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν «ΣΗΜΑΝΤΡΟ» ἦταν γεμάτο μέ ἀποκλειστικά ἱστορικά ἐπετειακά θέματα. Εὐλογημένες, ἱστορικές στιγμές μνήμης ἑνός ἐνδόξου παρελθόντος, ἐμπνεύσεως ἑνός χριστιανικοῦ καί Ἑλληνικοῦ παρόντος καί μέλλοντος.
