Τό κόσμημα καί παλλάδιο ἱερό τῶν Πετροκεράσων, ὀ Ἱερός Ναός τοῦ Προφήτη Ἠλιού κτίσμα πιθανόν τοῦ 1810, συνιστᾶ οὐσιαστικά τό κέντρο ἀναφορᾶς τῆς δροσοστάλακτης Κοινότητας τῶν Πετροκεράσων πού ἒχει ἀναδείξει προσωπικότητες κύρους, μέ πρόσφατη τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ξάνθης καί Περιθεωρίου κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, Ἱεράρχη φρόνιμο καί ἐχέφρονα, πού τιμᾶ καί κοσμεῖ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.
Στήν Ἀκολουθία τοῦ πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ προέστη καί ἐκήρυξε τόν Θεῖο Λόγο ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Χρύσανθος Σαββίδης, πλαισιούμενος ἀπό Κληρικούς τῆς Μητροπόλεώς μας, ἀπεσταλμένος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ. Τῶν λαμπρῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ὂρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Παν. Ἀρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο, π. Χρύσανθο Σαββίδη, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Ἀθανάσιο Κοῦκο Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Δ΄ Περιφερείας καί Προϊστάμενο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, τόν εὐλαβέστατο Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας π. Μιχαήλ Γιαννάκοβ, Μολδαβό τήν καταγωγή, πατέρα πέντε τέκνων καί πτυχιοῦχο Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ. καί τόν Διάκονό του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα.
Τόσο τήν παραμονή ὃσο καί τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς ὁ Λαός ἐπλημμύρισε τό Θεῖο Δῶμα, μέ ἐπικεφαλῆς τόν τ. Ὑπουργό καί νῦν Βουλευτή Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρο Καράογλου, τήν Πρόεδρο τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Λαγκαδᾶ κα Βασιλεία Λούρδα, τόν Πρόεδρο Κοινότητος Πετροκεράσων κ. Ἀθανάσιο Καλαφάτη, τόν Πρόεδρο τοῦ Λειβαδίου κ. Δημήτριο Γουδήρα, τόν Πρόεδρο τοῦ Ζαγκλιβερίου κ. Γεώργιο Κοπαρανίδη, τόν ἐπίτιμο Πρόεδρο τοῦ Παγχαλκιδικοῦ ἐξαίρετο Παιδαγωγό κ. Μιχαήλ Καρτσιώτη κ.ἂ. Τά Ἀναλόγια τοῦ Ναοῦ ἐτίμησαν πέραν τῶν ἐξαιρέτων Ἱεροψαλτῶν τῆς Ἐνορίας κ.κ. Ἀθανασίο Φράγκου καί Ραφαήλ Ντόρντογλου, οἱ Μουσικολογιώτατοι κ.κ. Παναγιώτης Γωνιάδης καί Δημήτριος Κουκλιάτης, μαΐστορες τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἐλευθερίου Θεσσαλονίκης, Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως, οἱ ὁποῖοι καί ὡράϊσαν τήν ὃλη Εὐχαριστιακή Σύναξη.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε διεξοδικά στήν κρηπίδα τῶν Προφητῶν, τόν Ἠλιού τόν Θεσβίτη πού τόσο ἡ Παλαιά Οἰκονομία, ὃσο καί ἡ Καινή Διαθήκη τιμοῦν καί διακρίνουν ἐξαιρέτως. Μιλᾶμε γιά ἓνα Προφήτη τοῦ 9ου π.Χ. αἰῶνος πού πολεμήθηκε ἀπό τόν Βασιλέα Ἀχαάβ τοῦ Ἰσραήλ καί τή Βασίλισσα Ἰεζάβελ περισσότερο. Πρόκειται γιά τόν ἂνθρωπο πού κατήσχυνε τούς Ἱερεῖς τοῦ Βάαλ, Θεοῦ τοῦ Ἡλίου, μέγα Ἀσκητή καί κήρυκα διαπρύσιο τοῦ ἑνός ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ Ἰαχβέ, Ἀδωνάϊ, τοῦ ἀπερινόητου Θεοῦ Πατρός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ὁ ὁμιλητής στάθηκε στή βιοτή τοῦ Ἁγίου καί ἀπό τά βιβλία Γ΄ καί Δ΄ Βασιλειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐπέλεξε νά ὑπογραμμίση δύο σημεῖα σημαντικά τοῦ κηρύγματος καί τῶν Πράξεων τοῦ Μεγάλου Προφήτου. Ὑπενθύμισε πρῶτα ὃτι στά Σάρεπτα τῆς Σιδῶνος ἀνέστησε τή νεκρή θυγατέρα τῆς πτωχῆς χήρας, ὃτι πρόσφερε τήν ἲαση ἀπό τή λέπρα στόν Νεεμάν τόν Σύρο, ὃτι ἒκλεισε τούς οὐρανούς γιά τρία ἒτη πρός συνετισμό τοῦ Λαοῦ στήν ὀρθή πίστη καί πάλι προσευχήθη καί δροσίστηκε ἡ γῆ. Καί δεύτερο ἀνεφέρθη στή θεοπτία πού ἒτυχε τοῦ Θεοῦ Ἰαχβέ. Ὃτι, δηλαδή, ὁ Κύριος δέν τοῦ ἐνεφανίσθη μέσα ἀπό “συσσεισμό” ἢ ἀπό βρυχηθμό λέοντος, ἀλλά μέσα ἀπό τή λεπτή “πραεῖα” αὒρα, τῆς εἰρηνικῆς καί χαριτωμένης παρουσίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Αὐτά τά γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου χρησιμοποίησε ὁ Σεβασμιώτατος γιά νά μιλήση γιά ἐπίκαιρα θέματα πού ταλανίζουν τήν κοινωνία μας καί πληγώνουν τόν ἂνθρωπο. «Δέν ἐπέτρεψε ὁ Προφήτης Ἠλιού νά ταλανίζεται ἡ νεκρή κόρη, ὁ λεπρός καί ὁ διψασμένος Λαός, εἶπε ὁ Δεσπότης, ἀλλά ἒδωσε λύση μέ τήν ἲαση τῶν προβλημάτων αὐτῶν, χαρίζοντας εὐλογημένες στιγμές στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Καί πάλι ὁ Κύριος Ἰαχβέ στόν “Ζηλωτή” καί πυρφόρο Ἠλία δέν ἐνεφανίσθη “ὡς ἐν ἐξουσίᾳ Παντοκράτωρ”, “ὡς Θεός τῶν Δυνάμεων”, ἀλλά ὡς λεπτό ἀεράκι πού δροσίζει καί ἀναπαύει τό Ἀδαμιαῖο Γένος!»
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Μᾶς ταλανίζει ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα σήμερα ὁ κορωναϊός καί κρώζει πάνω ἀπό τό κεφάλι τοῦ ἀνθρώπου τό κοράκι τοῦ θανάτου. Τά δύο ἀνωτέρω σημεῖα τῆς ζωῆς τοῦ Προφήτου Ἠλιού μᾶς διδάσκουν πρῶτον μέν ὃτι ὁ Θεός δέν εἶναι Εἰσαγγελέας καί δέν χαίρεται μέ τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, καθώς οἱ Προφήτες διδάσκουν. Καί δεύτερον μᾶς λένε ὃτι ὁ Θεός, Πατέρας ὂντας ὃλων μας, κατά τή Σοφία Σειράχ (κεφ. λη΄,στ. 1-6) ἒκτισε ἰατρούς καί φάρμακα ἐπί τῆς γῆς καί μυρεψούς (φαρμακοποιούς), γιά τήν γιατρειά τοῦ κόσμου! Γιατί ὡρισμένοι ἀπό μᾶς θέλουν τόν Θεό Δικαστή καί ἀπορρίπτουν τήν ἐπιστημονικά κατοχυρωμένη Ἰατρική Τέχνη; Δέν γινόμαστε ἒτσι ἀνακόλουθοι καί ἀμφισβητίες τῆς θελήσεως τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα μας;»
Πρό τοῦ Δι’ εὐχῶν τῆς Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος τίμησε τόν ἐπί 15 ἒτη καί πλέον Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐντιμότατο κ. Ἀθανάσιο Φράγκου πού ἀφιλοκερδῶς ψάλλει τόν Θεό καί τιμᾶ τόν Προστάτη τοῦ Χωριοῦ του, τόν Θεσβίτη Ἠλία!
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
