Τήν Κυριακή 23η Ἰανουαρίου τ.ἔ., τή λεγομένη ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιη΄35-43), ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πλαισιούμενος ἀπό τόν Διάκονό του π. Νικόλαο Τσεπίση ἐπεσκέφθη τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Μαραθούσης, ὅπου ἐφημερεύει ὁ ἐκλεκτός Αἰδ. Οἰκ. π. Δημήτριος Κατσιρμᾶς. Πρόκειται γιά τόν Ἱερό Ναό τόν ὁποῖον εὐπρέπισε ὁ ἀείμνηστος Παν. Ἀρχιμ. Εὐθύμιος Πρέπης, Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους, ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ κυροῦ Νικοδήμου Ἀναγνώστου, καί τόν ὁποῖον περαιτέρω καλλωπίζει καί τιμᾶ ὁ ἀγαπητός εἰς ὅλους μας π. Δημήτριος. Τόν Σεβασμιώτατο ὑπεδέχθησαν ὁ π. Δημήτριος φυσικά, μέ ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ τόν κ. Ἀλέκο Βογιατζῆ, Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου καί παρουσίᾳ τοῦ φιλοχρίστου Ἀντιδημάρχου Πολυγύρου καί Ζερβοχωρίων κ. Χρήστου Κομπόγιαννου. Τό ἱερό ψαλτήριο κόσμησε ὁ Αἰδ. Οἰκ. π. Ἀθανάσιος Κοντός, Συνταξιοῦχος Κληρικός τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος, ἄν καί σέ μεγάλη ἡλικία, τιμᾶ λαμπρῶς τό ἐπιτραχήλιό του.
Ὁ Σεβασμιώτος στήν προσλαλιά του ἀναφέρθηκε στήν ἀνάγκη τῆς συμμετοχῆς ὅλων μας στό διαρκές Μυστικό Δεῖπνο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί κυρίως στήν Ἀναστάσιμη Κυριακάτικη Εὐχαριστιακή Σύναξη. «Ἡ Εὐχαριστία, εἶπε ὁ Ἐπίσκοπός μας, οὐσιαστικά εἶναι Ἀνάμνησις τοῦ Χριστοῦ, Ἀνάμνησις τοῦ Ὅλου Μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ! Εἶναι μυστική σύνοψη, παράσταση, παράταση, ἀνακεφαλαίωση, συγκεφαλαίωση καί συνέχιση τοῦ ἔργου τῆς “ἐν Χριστῷ σωτηρίας”, συνέχιση τῆς κατά Χριστόν Οἰκονομίας, τῆς λυτρωτικῆς δηλαδή παρουσίας καί πράξεως τοῦ Χριστοῦ στόν χῶρο καί στόν χρόνο. Συνιστᾶ τήν εἰσαγωγή τῆς ἀνθρώπινης φύσεως πού βαπτίστηκε καί καθαρίστηκε μέ τό αἷμα τοῦ Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ, στή σφαίρα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Πρόκειται γιά τή συνέχιση τοῦ Ἑνός Μυστικοῦ Δείπνου πού ἐτέλεσε καί τελεῖ ὁ Χριστός μας, γιά νά ζήση ὁ ἄνθρωπος καί ὁ κόσμος! Σάν τρεφόμαστε μέ Αὐτήν, “oἱ θεῖες δωρεές βρίσκονται ἐνώπιόν μας. Ἡ μυστική Τράπεζα στολίζεται. Τό ζωοποιό ποτήριο εἶναι γεμάτο. Ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης καλεῖ στό Δεῖπνο, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ὑποδέχεται τούς καλεσμένους… ἡ ἐνυπόστατη Σοφία τοῦ Θεοῦ Πατρός διαμοιράζει τό Σῶμα Της ὑπό τῇ μορφῇ τοῦ Ἄρτου καί προσφέρει τό ζωοποιό Αἷμα ὑπό τῇ μορφῇ τοῦ Οἴνου. Τί φοβερό μυστήριο! Τί ἄρρητη οἰκονομία! Τί ἀκατάληπτη συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ ! Τί ἀνεξιχνίαστη εὐσπλαγχνία!”, θά πῆ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας»!
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Τό Κυριακό τοῦτο Μυστήριο βαπτίζει τόν ἄνθρωπο μέ Πνεῦμα Ἅγιο καί θεϊκό πῦρ. Καί μέσα ἀπ’ αὐτή τήν ἱερουργία τά σύμπαντα γίνονται μιά δέηση, παράκληση, ἱκεσία, ἀπολαμβάνουν τό πυράκτωμα τῆς παρατεταμένης Πεντηκοστῆς καί δροσίζονται ἀψευδῶς. Ἔτσι, ἡ σύμπασα κτίση νεουργεῖται καί θεουργεῖται. Ἀπό ἐδῶ βγαίνουν οἱ Ἅγιοι, ὁ Παράδεισος, ἡ αἰωνιότητα καί οἱ ἄνθρωποι, ἀδελφοί πιά, ὁμόψυχοι, ὁμοκάρδιοι, γίνονται ἄνθρωποι πού ξέρουν νά ζοῦν σέ “παροξυσμόν ἀγάπης”! (Ἑβρ. ι΄ 24)»
