Η ανάμνηση του Θαύματος της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας εορτάσθηκε στο χωριό Πολυδένδρι (άλλοτε Μάζι) του Δήμου Ωρωπού, και ειδικότερα στον ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου. Την παραμονή της εορτής ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος κ. Κύριλλος χοροστάτησε στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιερατικούς Επιτρόπους Πεύκης, Ωρωπού και ιερείς της περιοχής.
Η διακονία του θείου λόγου ανατέθηκε στον Πανοσ. Αρχιμ. π. Ευστράτιο Δελατόλα Αρχιερατικό Επίτροπο Πεύκης-Μεταμορφώσεως. Στο κήρυγμά του ο π. Ευστράτιος, αναφέρθηκε τόσο στο Μεγάλο Θαύμα της Αγίας, όσο όμως και στο γεγονός ότι η εορτή αυτή αποτελεί χρέος των Χριστιανών καθώς δείχνει την ευγνωμοσύνη απέναντί της. Ακολούθησε Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος πέριξ του χωρίου του Πολυδενδρίου.
Στις 15 Ιουλίου τελείται η ανάμνηση του γενομένου Θαύματος της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, στο Πολυδένδρι Αττικής, όταν μέτα από επέμβαση της Αγίας, στάματησε η λοιμική νόσος της ευλογιάς.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων του Πολυδενδρίου, τις οποίες συνέλεξε το 1986 ο εφημέριος του χωριού, στα 1917 έπεσε επιδημία ευλογιάς στο χωριό. Πολλοί αρρώστησαν κι οχτώ απ’ αυτούς πέθαναν ενώ ήσαν κι άλλοι ετοιμοθάνατοι. Δύο από τους νεκρούς ήσαν απ’ το Γραμματικό γι’αυτό όλοι υποθέσανε ότι η αρρώστεια ήρθε από κει. Όλοι πανικοβλήθηκαν. Πολλοί πήραν τά βουνά. Η χωροφυλακή απέκλεισε τά σπίτια στα οποία υπήρχαν άρρωστοι, καθώς και τους γύρω δρόμους, για να εμποδίσουν την εξάπλωση της επιδημίας. Άλλοι έπιασαν το πηγάδι της πλατείας και τις βρύσες του χωριού για να εμποδίσουν τους αρρώστους να μολύνουν το νερό. Οι δυστυχείς άρρωστοι πήγαιναν στη δεξαμενή έξω από το χωριό για να πάρουν νερό. Τους νεκρούς δεν τους διάβαζαν στην Εκκλησία. Ο εφημέριος του χωριού ο παπα-Γιάννης ο Τσάκας κρυφά διάβασε μερικούς. Κάποιος γέροντας διηγείται: «Κάποιον από τους νεκρούς τον πήγα εγώ σέρνοντας από το σπίτι στην Εκκλησία, νύχτα και τον θάψαμε. Μετά εγώ πήρα την κάπα του και κοιμήθηκα αλλά δεν κόλλησα την αρρώστεια». Πάνω στα μνήματα ρίχνανε ασβέστη για να μη μεταδοθεί η επιδημία.
Μέσα σ’αυτή την κατάσταση της απελπισίας και του πανικού, όπως διηγήθηκε η Άννα Βασιλάκου, ένα μικρό παιδί, ίσαμε 10 χρονών, ο Παναγιώτης Σπυρ. Σωτήρχος είδε σε όραμα στο εικονοστάσι την Αγία Βαρβάρα, η οποία του είπε: «Να έρθετε να με πάρετε για να διώξω την αρρώστεια». Τότε ο παπα-Γιάννης με τους επιτρόπους της εκκλησίας πήγαν στο Αιγάλεω, στο ναό της Αγίας Βαρβάρας κι από κει με αυτοκίνητο έφεραν την θαυματουργή εικόνα της μέχρι τη διασταύρωση του χωριού.
Εκεί οι χριστιανοί την υποδέχθηκαν με ευλάβεια, συγκίνηση και κλάμματα, ενώ όλος ο δρόμος ήταν στρωμένος με δάφνες. Πέφτανε στην εικόνα και φώναζαν: «Βοήθησέ μας Αγία Βαρβάρα! Διώξε την αρρώστεια.» Έπειτα λιτάνευσαν την εικόνα γύρω απ’ το χωριό κι αμέσως-Θαύμα φοβερό!-η επιδημία έπαυσε. Όχι μόνο δεν αρρώστησαν άλλοι, αλλά και όλοι οι άρρωστοι έγιναν καλά.
Από τότε, αυθόρμητα κι από ευγνωμοσύνη καθιερώθηκε στο Πολυδένδρι η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας σαν αργία. Έφτιαξαν εικόνα της Αγίας και οι κάτοικοι του Πολυδενδρίου πανηγυρίζουν με λαμπρότητα το θαύμα αυτό στις 15 Ιουλίου, την ημέρα δηλαδή που κατέφθασε στο χωριό τους η εικόνα της Αγίας, σαν απεσταλμένη του Σωτήρος Χριστού.
Ταις της αθληφόρου Βαρβάρας πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
