«Είστε το μέλλον της Εκκλησίας μας και η αφοσίωσή σας στην πίστη μας είναι ένα πολύτιμο δώρο για τον κόσμο», τόνισε συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος μιλώντας ενώπιον της μαθητικής κοινότητος του Ελληνορθοδόξου Κολλεγίου του Αγίου Ιωάννου, στο Preston της Μελβούρνης.
Ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις του Κολλεγίου τη Δευτέρα, 14 Αυγούστου, συνοδευόμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Σωζοπόλεως κ. Κυριακό και Κερασούντος κ. Ευμένιο. Τον υποδέχθηκαν με πολλή χαρά και ενθουσιασμό οι μαθητές και οι μαθήτριες του Κολλεγίου, μαζί με τη Διευθύντριά τους, κ. AnnaUrban, τους εκπαιδευτικούς τους, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρό του, π. Ιωάννη Φράγκο, και πολλούς γονείς. Στη μεγάλη αίθουσα του Κολλεγίου, όπου δέσποζε η ιερά Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Αρχιεπίσκοπος έψαλε Ιερά Παράκληση, ενώ χορός μαθητών υπό τη διεύθυνση του κ. Βάϊου Αναστασόπουλου, απέδωσε μελωδικά τα τροπάρια της Ακολουθίας.
Στο τέλος της Παρακλήσεως, ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε με πατρικούς λόγους προς τη μαθητιώσα νεολαία, αναγνωρίζοντας τον σημαίνοντα ρόλο της για τον μέλλον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στην Αυστραλία και παροτρύνοντας όλα τα παιδιά να παραμείνουν αφοσιωμένα στην πίστη και στα ιδανικά των προγόνων τους. Για να το πετύχουν αυτό, όπως επισήμανε, πρέπει μεγαλώνοντας να παραμείνουν κοντά στην Παναγία, να την αγκαλιάζουν σαν στοργική μητέρα και να ακολουθούν το παράδειγμα της ζωής της. «Η Παναγία δεν είναι απλώς η κατά σάρκα Μητέρα του Χριστού, αλλά είναι και η πνευματική Μητέρα όλων των πιστών. Επομένως, οι μεσιτείες και οι προσευχές της υπέρ ημών, αποτελούν πηγή δύναμης και παρηγοριάς και μας οδηγούν πιο κοντά στον Χριστό. Ο δεσμός μεταξύ της Θεομήτορος και του Υιού της αποτελεί μια υπενθύμιση της σύνδεσης του Χριστού με καθεμιά και καθέναν από εμάς», υπογράμμισε. Επίσης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος παρουσίασε και ανέλυσε θεολογικώς το περιεχόμενο της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εξηγώντας με λόγο απλό και κατανοητό ότι ο θάνατος, κατά τον κοσμικό όρο, της Παναγίας αποτελεί πηγή μεγάλης χαράς και ελπίδος για την ανθρωπότητα, όχι λύπης και θλίψεως. «Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί γιατί χαιρόμαστε με έναν θάνατο. Χαιρόμαστε γιατί ο “θάνατος” της Θεομήτορος δεν ήταν το τέλος, αλλά σηματοδότησε μια νέα αρχή. Η Παναγία μετέστη στους ουρανούς και είναι ακόμα μαζί μας. Ως μητέρα του ζώντος Θεού, είναι και αυτή ζωντανή και βρίσκεται ανάμεσά μας», εξήγησε.