Την Παρασκευή το εσπέρας, 22α Μαρτίου 2024, μέσα σε κλίμα κατανύξεως και ευφροσύνης τελέσθηκε η λαοφιλής Ακολουθία των Α΄ Χαιρετισμών στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Γενεσίου της Θεοτόκου στην Ιερισσό, η οποία ιδιαιτέρως τιμά και σέβεται την Κυρία Θεοτόκο, το Παλλάδιο της Οποίας έχει πυργώσει σε περίοπτο θέση ο Παναγιοσκέπαστος Λαός της και σεμνύνεται γι’ αυτό. Κάθε χρόνο στην Ακολουθία αυτή προΐσταται ο Μητροπολίτης κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ο οποίος με χαρά και για φέτος προσήλθε και τέλεσε την παννυχίδα. Μαζί του ο Πρωτ. π. Μακάριος Ζωνάρας, ο διαλεχτός Εφημέριος της Ενορίας αυτής και ο Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης.
Στον ευπρεπισμένο Ιερό Ναό προσήλθε ο ευλογημένος Λαός της Ιερισσού και ιδιαιτέρως ο νέος κόσμος για να προσκυνήσει και να χαιρετήσει το αγιασμένο εικόνισμα της Παντάνασσας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι η Α΄ Στάση των Χαιρετισμών (οι Οίκοι Α-Ζ) αναφέρονται στο ξεκίνημα της κατά Χριστόν Οικονομίας, δηλαδή, στην εκκίνηση της από μέρους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού πραγματώσεως της σωτηρίας του κόσμου και του ανθρώπου. Στο γεγονός δηλαδή ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού, όντας τέλειος Θεός καταδέχτηκε και πήρε και ανθρώπινη σάρκα και έγινε δούλος, φορώντας δε την ανθρώπινη φύση πραγμάτωσε από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ μέχρι και τον Τάφο τον κενό το σχέδιο της Αγίας Τριάδος να καλέσει και πάλι το πλάσμα Του ο Θεός, δηλαδή τον άνθρωπο, στην αγκάλη Του για να τον αποσπάσει από τον θάνατο.
Έτσι, είπε ο Μητροπολίτης, δανείστηκε ο Θεός από την Παρθένο Μαρία και Μητέρα Του την ανθρώπινη σάρκα και φύση και φτάνοντας μέχρι τον Γολγοθά ξέπλυνε την αμαρτία του κόσμου και του ανθρώπου με το αίμα Του, για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει. Πήρε τον ιδρώτα μας, πήρε τον πόνο μας, φόρεσε το δάκρυ μας, έβαλε στην πλάτη Του την αμαρτία μας, χωρίς να γνωρίσει ο Ίδιος αμαρτία και κατεβαίνοντας όλα τα σκαλιά του Άδη ανάστησε τη πεσμένη μας και αμαυρωμένη φύση, προσδίδοντας στον άνθρωπο μεγαλείο και ανεβάζοντάς τον πάλι στην φωλεά του Πατέρα.
Δεν μας κήρυξε το πως θα είναι η ανθρώπινη ζωή μόνο, δεν μας την περιέγραψε μόνο, αλλά έγινε η Ζωή μας, συνέχισε ο ομιλητής, αντιπαρατάσσοντας στην αμαρτία την αγνότητα, στη πτώση την Ανάσταση, στα σαρκικά πάθη την παρθενία, στην ανισότητα και διαστροφή την ισοτιμία άνδρα και γυναίκας και κάθε φυλής και φύλου, για να βρεί ο άνθρωπος τη ρότα του. Στέναξε λοιπόν ο Άδης παίρνοντας στα σπλάγχνα του Θεό και απέδωσε στον κόσμο απάνω Ήλιο Σωτηρίας το Άχραντο και Θεανθρώπινο του Σωτήρος μας Σώμα. Απ’ εδώ αρχίζει η κλήση του ανθρώπου για συμμετοχή στη Χριστοζωή.
Και κατέληξε ο Επίσκοπός μας: «Δυο χιλιάδες χρόνια μετά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τη Γέννηση του Χριστού μας, τον Σταυρό και την Ανάστασή Του, διαλέξαμε και πάλι οι άνθρωποι τα πάθη της ατιμίας και τα νομιμοποιήσαμε μάλιστα, κάνοντάς τα τρόπο ζωής. Λοιπόν, θα ακολουθήσουμε τον νέο άνθρωπο τον πλασμένο στη μήτρα της Θεοτόκου και θα πορευτούμε μαζί Του στα Χριστοβήματα της Αθανασίας ή θα διαβούμε το δύστροπο και διαστροφικό μονοπάτι των παθών, που τα βαφτίσαμε Συντάγματα και Νόμους του ανθρώπου; Από μας εξαρτάται»!
