Κυκλοφόρησε προσφάτως το νέο Βιβλίο του Θεολόγου Ιωάννου Μπουγά Διδάκτορος Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας υπό τον τίτλο: «Περί «ευσεβών χριστιανών» Μεσσηνίων». Στο ευσύνοπτο αυτό πόνημα αναφέρονται τα παρακάτω εν περιλήψει.
Από πολλούς, κατ’ όνομα πιστούς, αλλά και από αυτοδιοικητικούς παράγοντες, δήθεν παράγοντες και παραγοντίσκους, θεωρείται η Ορθόδοξος τοπική Ευχαριστιακή Συνάξη ως ένας σύλλογος μεταξύ των πολλών, τον οποίο πρέπει να χρησιμοποιήσουν προς ίδιον όφελος, προκειμένου να αποκομίσουν χρήματα, να αποκτήσουν πελατεία οι διάφοροι επαγγελματίες, να συγκεντρώσουν ψήφους για την ανάδειξή τους ως τοπικών Δημοτικών Συμβούλων η Βουλευτών η ως μελών σε συνδικαλιστικούς ή κομματικούς φορείς, να προσπορίσουν δόξα και προβολή. Αυτό συμβαίνει και στην Μεσσηνία όπου πολλοί άρχοντες και αρχόμενοι θεωρούν ότι η θέση της Εκκλησιαστικής κοινότητος είναι υπερασπιστής του θρησκευτικού συναισθήματος.
Για οτιδήποτε και για οποιοδήποτε συμφέρον χρησιμοποιούν την Εκκλησία και τους Κληρικούς κρυπτόμενοι πίσω από Αυτήν και Αυτούς για όποια πολιτική η κοινωνική πράξη πραγματοποιούν.
Σημερινό παράδειγμα, το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, το οποίο καπηλεύονται για προβολή οι πολιτικοί-κομματικοί και κρατικοί παράγοντες.
Ιστορικό δε παράδειγμα ο αγώνας πριν, μετά και κατά την διάρκεια της Επανάστασεως του 1821, κατά την οποία τους Κληρικούς τους χρησιμο-ποίησαν για τον αγώνα και για την εξέρευση χρημάτων, καταληστεύοντας την περιουσία της Εκκλησίας και των Μονών. Μετά, βεβαίως, εξύβριζαν τους Κληρικούς και τους αποκαλούσαν και προδότες.
Εν κατακλείδι, δεν προηγείται η Εκκλησία, αλλά η Θρησκεία ως παράγοντας ελέγχου του λαού.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά αυτή γίνεται ασυνειδήτως αποδεκτή τις περισσότερες φορές και από το Χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Αλλά ποίο είναι το Χριστεπώνυμο πλήρωμα και ποία η συμπεριφορά του και η σχέση του με την Εκκλησία; Την απάντηση δίνει 112 χρόνια πριν από σήμερα, ο Ιεροκήρυκας Μεσσηνίας Αρχιμανδρίτης Σωκράτης Οικονομίδης περιγράφοντας την συμπεριφορά των Μεσσηνίων Χριστιανών της εποχής του, η οποία είναι ίδια και σήμερα, τηρουμένων των όποιων κοινωνικών αλλαγών.
Με το παρόν κείμενο και την δημοσίευση και μεταγραφή κειμένων των αρχών του 20ου αιώνος επιχειρείται η ερμηνεία της αλλοτριωτικής συμπε-ριφοράς πολλών, κατ’ όνομα χριστιανών, πιστών της Εκκλησίας στην Μεσσηνία, καθώς επίσης και ο προβληματισμός και ενδεχομένως η αμφισβήτηση για το ένδοξον παρελθόν των κατοίκων αυτής της περιοχής.
Στην περίπτωση των Επιστολών του Αρχιμανδρίτη Σωκράτους Οικονομίδη τα αρχεία που παρουσιάζονται προέρχονται από το Ιστορικόν Αρχείον της Εκκλησίας της Ελλάδος, Φάκελος: Ιερά Μητρόπολις Μεσσηνίας: Ιεροκήρυκες (1836-1923).
Ο γεραρός Φιλόλογος Βασίλειο Τσούλος, είχε την φιλολογική επιμέλεια της εκδόσεως.
Με το παρόν κείμενο και την δημοσίευση-μεταγραφή κειμένων των αρχών του 20ου αιώνος του Ιεροκήρυκος Σωκράτους Οικονομίδη επιχειρείται η ερμηνεία της αλλοτριωτικής συμπεριφοράς πολλών, κατ’ όνομα χριστιανών, πιστών της Εκκλησίας στην Μεσσηνία, καθώς επίσης ο προβληματισμός, η αμφισβήτηση για το ένδοξον παρελθόν των κατοίκων αυτής της περιοχής και η σύγκριση με την σημερινή συμπεριφορά των υποκριτών αυτών «χριστιανών».
ΑRXON.GR
