Κατά το διήμερο 6 και 7 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε ο νεόδμητος Iερός Nαός των Aγίων Nεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης επί τη εορτή του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων το εσπέρας της εορτής χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε και το θείο λόγο.

Ανήμετα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Τῆς θύραθεν σοφίας κεκτη­μέ­νος τάς χάριτας, ἐνήθλησας νομί­μως ἀθλητά, Ἀθανάσιε», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνoγράφος τιμώντας τό ἐκλεκτό τέκνο τῆς Χαλάστρας, τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀθανάσιο τόν Κουλακιώτη. Τιμώντας τόν συμ­πο­­­­λίτη μας, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφι­ε­ρωμένος, ἀπό κοινοῦ μέ τόν ἄλλο νεομάρτυρα τῆς Χαλάστρας, τόν ἅγιο Ἰωάννη, ὁ περικαλλής αὐτός ἱερός ναός, πού ἀποτελεῖ δεῖγμα τῆς τιμῆς καί τῆς εὐσεβείας σας πρός τούς δύο ἁγίους, οἱ ὁποῖοι τίμησαν τόν τόπο αὐτό μέ τήν ὁμο­λογία τους ἀλλά καί μέ τή θυσία τῆς ζωῆς τους γιά χάρη τῆς πίστεως στόν Χριστό.

Τιμοῦμε, λοιπόν, σήμερα καί πα­νη­γυρίζουμε τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀθανάσιο. Καί τόν τιμοῦμε λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, λί­γες ἡμέρες πρίν νά ἀκούσουμε καί πάλι τόν Χριστό νά μᾶς λέγει: «ὅ­στις θέλει ὀπίσω μου ἀκο­λου­θεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀ­ράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­­­λου­θεί­τω μοι».

Τι­μοῦ­με τόν ἅγιο Ἀθα­νά­σιο, για­τί ἄκου­σε τή φωνή τοῦ Χριστοῦ καί δέχθηκε μέ προθυμία νά τόν ἀκολουθήσει, χωρίς νά δι­στάσει γιά τόν σταυρό πού θά σή­κωνε.

Καί ἄς μήν νομίσει κανείς, ἀδελ­φοί μου, ὅτι ὁ διπλός σταυρός πού σήκωσε ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος συμ­­­­πολίτης μας ἦταν ἐλαφρύς ἤ εὔ­κολος.

Σήκωσε κατ᾽ ἀρχήν τόν σταυρό τῆς συκοφαντίας, γιατί κάποιοι βρέ­­θηκαν νά τόν κατηγορήσουν ὅτι ἀρνήθηκε τόν Χριστό καί προσ­­χώρησε στήν πίστη τῶν μου­σουλμάνων.

Πόσο βαρύς μπορεῖ νά εἶναι αὐ­τός ὁ σταυρός τῆς συκοφαντίας, γιά κάποιον πού γνωρίζει ὅτι δέν εἶναι ἀλή­θεια, ὅτι δέν ἔχει ἀρ­νη­θεῖ ποτέ τόν Χριστό καί ὅτι εἶναι ἕτοιμος ἀνά πᾶσα στιγ­μή νά ὁμο­λο­γήσει τήν πίστη του καί νά θυ­σιασθεῖ γι᾽ αὐτήν!

Κι ὅμως ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος τόν σήκωσε μέ ὑπομονή καί καρτερία, γιατί γνώριζε ὅτι καί αὐτή ἡ συ­κο­φαντία εἶναι ἕνα εἶδος μαρ­τυρίου, τό ὁποῖο ὑπέμενε γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.

Καί ὕστερα κλήθηκε νά σηκώσει ἕναν ἀκόμη πιό βαρύ σταυρό, τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυ­σίας τῆς ζωῆς του, προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη του. Ἀλλά οὔτε ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ σταυροῦ δειλίασε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος. Τόν σήκωσε μέ χαρά, γιατί ἤξερε ὅτι αὐτή τή θυσία ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό ἐκεῖνον, ὁ Χριστός πού θυσιά­σθη­κε γιά τή σωτηρία μας, ὁ Χριστός πού δέχθηκε τόν πιό ἐπονείδιστο θάνατο, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλ­­λάξει ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.

Ἤξε­ρε καί πίστευε ὅμως ὅτι αὐ­τός ὁ σταυρός τοῦ μαρτυρίου εἶναι συγχρόνως καί τό μέσον καί ἡ κλί­μαξ, ἡ ὁποία θά τόν ὁδηγήσει στόν οὐρανό, ἡ ὁ­ποία θά τόν ὁδη­γήσει κοντά στόν Χριστό καί θά τοῦ χα­ρίσει ἀντί γιά τήν πρόσ­και­ρη τήν αἰώνια ζωή.

Μέ αὐτή τήν πίστη σήκωσε τόν δι­πλό σταυρό του ὁ ἅγιος Ἀθανά­σιος, καί «ἐνήθλησε νομίμως», ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, γιά νά κερδίσει καί τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης ἀπό τά χέρια τοῦ ἀθλοθέτου καί ἀγωνοθέτου Θεοῦ, κατά τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπό­στο­λο Παῦλο.

Καί ὁ διπλός αὐτός σταυρός πού σήκωσε ὁ ἅγιος νεομάρτυς Ἀθα­νά­σιος ἀποτελεῖ παράδειγμα καί γιά μᾶς, ἀδελφοί μου, πού τόν τιμοῦμε σήμερα.

Γιατί ἡ μεγαλύτερη τιμή πού μπο­ροῦμε νά τοῦ προσφέρουμε εἶ­ναι νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμά του καί νά ἀνταποκριθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως τό ἔκανε καί ἐκεῖνος σέ πολύ δυσκολότερες συνθῆκες ἀπό ἐμᾶς, στήν πρόσκληση τοῦ Χρι­­­­στοῦ.

Καί ἔχουμε πολλές εὐκαιρίες νά δείξουμε τή διάθεσή μας νά ση­κώ­σουμε τόν σταυρό μας προκει­μέ­νου νά ἀκολουθή­σουμε τόν Χρι­στό. Γιατί μπορεῖ νά μήν ζοῦμε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁ­ποία ἡ πίστη στόν Χριστό διώ­κεται φανερά, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ ἁγίου Ἀθα­να­σίου, ἀλλά πολλοί εἶ­ναι οἱ πει­ρασμοί καί πολλές εἶ­ναι οἱ δυ­σκο­λίες πού ἀντιμετω­πίζουμε καί ἐμεῖς στήν καθημερινότητά μας. Καί συχνά καλούμεθα νά ἀντιμε­τω­­πίσου­με καί τίς συκοφαντίες τῶν ἀνθρώπων καί τίς προκλήσεις καί τίς εἰρωνεῖες τους γιά τήν πί­στη μας καί νά μείνουμε σταθεροί σέ ὅσα μάθαμε καί διδαχθήκαμε μέ­σα στήν Ἐκκλησία, ἔστω καί ἐάν αὐτό ἔχει κάποιο κόστος, κόστος τό ὁποῖο εἶ­ναι βε­βαίως μικρό καί ἀσήμαντο ἔναντι τῆς θυσίας τῆς ζωῆς καί τοῦ μαρ­τυρίου πού ὑπέ­μεινε ὁ ἅγιος Ἀθα­νά­σιος, ἔχει ὅμως καί αὐτό τήν ἀνταμοιβή του ἀπό τόν Χριστό.

Γι᾽ αὐτό ἄς μήν δειλιάζουμε, ἀδελ­φοί μου, ἀλλά ἄς ἀκολουθοῦ­με τά ἴχνη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου νεομάρ­τυρος Ἀθανασίου τοῦ Κου­λακιώ­του, καί διά τῶν πρεσβειῶν του ἄς μᾶς ἀξιώσει ὁ Χριστός νά ἄρουμε ὅποιον σταυρό ἐπιτρέπει Ἐκεῖνος νά σηκώσουμε γιά νά φθά­σουμε καί ἐμεῖς στό ποθητό τέρμα καί τή δόξα τῆς βασιλείας του. Ἀμήν.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Ι. Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ