Κυριακή των Απόκρεω

Του Καθηγουμένου της Ι. Μ. Εσφιγμένου, Αρχιμ. Βαρθολομαίου

«῍Ω ποία ὥρα τότε καὶ ἡμέρα φοβερά, ὅταν καθίσῃ ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου…»

Καθώς πλησιάζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, το κατεξοχήν  στάδιο του πνευματικού αγώνα του χριστιανού, σήμερα Κυριακή των Απόκρεω, γίνεται μέσα από την ευαγγελική περικοπή ανάμνηση της μελλούσης Κρίσεως.

Θα είναι φοβερή η ημέρα εκείνη, όταν θα έρθει πάλι ο Κριτής και θα καθίσει στον θρόνο Του για να κρίνει όλη την ανθρωπότητα.

Αναλογίζεται άραγε κανείς των ανθρώπων τι ώρα θα είναι αυτή;
Ποιος άραγε των ανθρώπων θυμάται αυτή την ώρα;
Ποιος ετοιμάζεται γι’ αυτή την ώρα;
Ποιος δεν πνίγεται μέσα στην καθημερινότητά του, ώστε να βρει χρόνο να σκεφθεί αυτή την ώρα;

Γιατί, όμως, η ώρα αυτή θα είναι φοβερή;

Γιατί θα ανοίξουν τα βιβλία όλων των ανθρώπων και ό,τι είναι κρυφό θα φανερωθεί. Ό,τι έχει καταγραφεί θα γίνει φανερό δημόσια και ο Δίκαιος Κριτής θα αποφασίσει, σύμφωνα με τις πράξεις του καθενός, χωρίζοντας τους δικαίους από τους αδίκους, σ’ αυτούς που θα κληρονομήσουν τον παράδεισο και σ’ αυτούς που θα κληρονομήσουν την κόλαση.

Σ’ αυτό το δικαστήριο θα επικρατεί η απόλυτη δικαιοσύνη. Κανείς δεν θα μπορεί να κρυφτεί πίσω από λέξεις και ψεύτικα τεχνάσματα. Δεν θα υπάρχουν δικηγόροι, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να πείσουν τον Δικαστή να απαλλάξει τον πελάτη τους.

Οι ίδιες οι πράξεις και η διάθεση του καθενός θα είναι η απόδειξη της αθωότητος ή όχι.
Όλα είναι καταγεγραμμένα στις καρδιές των ανθρώπων, τις οποίες θα αποκαλύψει ο Κριτής για να πάρει την τελική Του απόφαση.

Ποιο θα είνα, όμως, το κριτήριο για να κερδίσει κάποιος τον παράδεισο;

Στην μέλλουσα κρίση, ο Χριστός ως Δίκαιος Κριτής θα αποφασίσει σύμφωνα με το ποιος ακολούθησε τις εντολές Του.
Η εντολή της αγάπης είναι το κριτήριο για να κερδίσει κάποιος τον παράδεισο. Η εφαρμογή της ήδη  έχει δοθεί ως πρώτη εντολή: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της ισχύος σου….», και ως δεύτερη εντολή  «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν».
Η αγάπη προς τον πλησίον είναι, λοιπόν, το κλειδί του παραδείσου. Όχι όμως αγάπη σαν κοινωνική δραστηριότητα, αλλά ως τρόπος ζωής, αλλοίωση χαρακτήρα. Στο πρόσωπο του πλησίον να αναγνωρίζεται ο Ίδιος ο Χριστός.
Αυτός είναι και ο πνευματικός αγώνας, που καλείται ο χριστιανός να δίνει καθημερινά, κάνοντας την υπέρβαση, εφαρμόζοντας την Δεσποτική εντολή  «αγαπάτε αλλήλους».

Αυτή η αγάπη προς τον πλησίον, η οποία εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, θα μας αξιώσει να ακούσουμαι και την Δεσποτική φωνή: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου».

Γένοιτο!
Καλό τριώδιο και καλή σαρακοστή!

Διαβάστε ακόμα