ό πρωΐ τῆς Κυριακῆς 22 Μαΐου, ὁ Ὄρθρος ἄρχισε στίς 7.00 π.μ. Χοροστάτησε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Θηβῶν κ. Γεώργιος, ὁ ὁποῖος καί προέστη τῆς πολυαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας πού ἀκολούθησε.

Ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Θηβῶν κ. Γεώργιος ξεκίνησε τό κήρυγμα του λέγοντας ὅτι ἡ εὐγενική πρόσκληση τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών τοῦ δίνει τήν εὐκαιρία νά συνεορτάσει μαζί μέ τούς κληρικούς τῆς Μητροπόλεως, τούς τοπικούς φορεῖς ἀλλά καί τό πλήρωμα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας γιά νά τιμήσουν ὅλοι μαζί τήν Σαμαρείτιδα, γνωστή γιά τή διαλογική της συζήτηση μαζί μέ τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό,  πού τῆς ἀποκάλυψε πολλά κεφάλαια τῆς ζωῆς της ἀλλά καί διαχρονικά πολλά κεφάλαια ὅλων μας.

Συνέχισε λέγοντας ὅτι βρίσκεται σέ ἕνα Ναό πού μᾶς φέρνει πίσω στή Σμύρνη, τήν πόλη τῶν ὀνείρων καί τῶν δακρύων μας, φέτος πού συμπληρώνονται 100 ἔτη ἀπό τή Μικρασιατική Καταστροφή. Ὁ Θεός προίκισε το γένος τῶν Ἑλλήνων με πολλά χαρίσματα ὅμως οἱ ἀδυναμίες τοῦ Γένους ὁδήγησαν σέ σφάλματα πού βιώσαμε με πολύ ὀδυνηρό τρόπο.

«Στο Εὐαγγέλιο πού ἀκούσαμε, περιγράφεται ὁ ὑπέροχος διάλογος καί ἡ σπουδαία συνάντηση, ἐνῶ μᾶς ἀποκαλύπτονται καί μεγάλες θεολογικές ἀλήθειες. Ὁ Δημιουργός ἔδωσε στόν ἄνθρωπο τρία μεγάλα ἀξιώματα: τό πρῶτο εἶναι τό Βασιλικό ἀξίωμα, ἡ ἐπικράτηση πάνω στή φύση, τό δεύτερο, τό προφητικό ἀξίωμα γιά νά δέχεται καί νά μεταδίδει τήν ἀλήθεια, καί τό τρίτο, τό Ἱερατικό ἀξίωμα, γιά νά λατρεύει τόν μόνο ἀληθινό Θεό. Μέ την ἔξωσή του ἀπό τόν Παράδεισο ὁ ἄνθρωπος κινδύνευσε νά χάσει καί τά τρία. Ὁ Θεάνθρωπος ὅμως δέν ἄφησε. Μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ὑπέταξε τή φύση πού ἀγρίεψε. Μέ τό προφητικό δίδαξε τήν ἀλήθεια καί μέ τό ἱερατικό πρόσφερε τόν ἑαυτό Του. Ὡς Βασιλεύς πρόσφερε στήν Ἁγία τήν αἰωνιότητα. Ὡς Προφήτης τῆς ἀποκάλυψε τό σκοτεινό παρελθόν της, καί ὡς Ἀρχιερεύς νά λατρεύει τόν ἀληθινό Θεό. Ὑπέστη τήν καλήν ἀλλοίωσιν. Ἔγινε βασίλισσα. Ἔγινε αὐτοκρατόρισσα. Κυριάρχησε στόν ἑαυτό της καί τά πάθη της. Μέ τό προφητικό χάρισμα ὁμολόγησε τόν Ἰησοῦ Χριστό στούς Σαμαρεῖτες μαζί μέ τόν γιό της Ἰωσήφ. Πορεύτηκε, κινούμενη ἀπό ἱεραποστολικό ζῆλο, κατόπιν στήν Παλαιστίνη, τήν Αἴγυπτο, τήν Καρχηδόνα καί, τέλος, τήν Ρώμη, ὅπου και φυλακίστηκε, ρίχτηκε στό πηγάδι, ἀπό τό ὁποῖο καί ἀνασύρθηκε ζωντανή γιά νά ριχτεῖ πάλι στή φυλακή, ὅπου ὑπέφερε πολυώδυνα βάσανα καί στό τέλος παρέδωσε τήν ψυχή της στόν Θεό. Στο Συναξάρι της ἔχει ἕνα ὡραῖο δίστιχο ὅτι τήν ἔριξαν στό πηγάδι ἐνῶ αὐτή συνομίλησε μέ τόν Κύριο στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ!

Πρέπει νά εἴμαστε φορεῖς τοῦ τρισσοῦ ἀξιώματος, πού δίνεται μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα, μέ τό χρίσμα τοῦ Μύρου, ὡς σφραγίδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Φέρουμε ἐν δυνάμει τά τρία ἀξιώματα, ὅταν προσπαθοῦμε νά τά ἀξιοποιοῦμε. Θυσιάζουμε τό ἐγώ μας και γινόμαστε ὅλοι ἱερεῖς. Ὅλοι μας προωθοῦμε τά ἀξιώματα. Ὅμως αὐτά φεύγουν καί παρέρχονται «ὡς ὄναρ καί ὡς ἄνθος». Μόνο τά τρία ἀξιώματα εἶναι αἰώνια, τά ὁποῖα καί ἡ Ἁγία ἀπέκτησε στόν ὑπέρτατο βαθμό πού ὁδηγοῦν στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς, τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς καθάρσεως, στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν».