Μετά τήν ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, μία ἀπό τίς μεγαλύτερες τῆς Ὀρθοδόξου μας Ἐκκλησίας, τήν ἑπομένη ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε Αὐτό Τοῦτο τό Πανάγιο Πνεῦμα, τό Τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, μέ τό ὁποῖο προικίστηκε ἡ Ἐκκλησία κατά τή μεγάλη ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Πρόκειται γιά τή Δύναμη ἐξ ὕψους, τήν Ὁποία εἶχε ὑποσχεθῆ ὁ Κύριος ὅτι θά ἀποστείλη στούς Μαθητές Του, γιά νά ἀναζωογονῆ μέ Αὐτό τήν Ἐκκλησία Του στούς αἰῶνες.
Τοῦτο ἄλλωστε τό ψάλλει τό βυζαντινό ψαλτήρι καί τό βιώνει ἐσαεί ἡ Ἐκκλησία μας λέγοντας: «Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχή ζωοῦται καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ Τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως», δηλαδή, “Μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κάθε ψυχή παίρνει ζωή καί μέ τήν κάθαρση καί τόν ἁγιασμό φωτίζεται καί λαμπρύνεται καί ὑψώνεται στήν Παναγία Τριάδα, τή Μοναδική Θεότητα, μυστικά”! Καί πάλι: «Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τά τῆς Χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν», δηλαδή, “Μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀναβλύζουν οἱ ποταμοί τῆς Χάριτος, ποτίζοντας ὁλάκερη τήν κτίση μέ ζώπυρα νάματα”. Ὅπως σέ ὅλες τίς μεγάλες Δεσποτικές καί Θεομητορικές Ἑορτές, ἔτσι καί μετά τή λαμπρή ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ Ἐκκλησία ἀποδίδει τή δέουσα τιμή στό Πρόσωπο ἐκεῖνο τό Ἱερό πού ἀποτελεῖ τήν αἰτία τῆς μεγάλης χαρᾶς Της, τοῦ Πανηγυριοῦ Της. Ἔτσι μετά τή φοβερή ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, κατά τήν ὁποία ἐπιστέφεται ἡ Ἐκκλησία μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐν εἴδει Πυρίνων Γλωσσῶν, ἡ Ὀρθοδοξία ἀποδίδει τή δέουσα τιμή στό Τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού εἶναι ἡ αἰτία τῆς μεγάλης αὐτῆς πανηγύρεως καί ἑορτῆς. Αὐτό φωτίζει τήν Ἐκκλησία, μέ τήν παρουσία Του καί μόνο τελοῦνται ὅλα τά Ἱερά Μυστήρια, μέ τά νάματά Του προχέεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ σέ ὁλάκερη τήν πλάση καί κυρίως Αὐτό συγκροτεῖ καί συγκρατεῖ τόν Θεσμό τῆς Ἐκκλησίας!
Τήν ξεχωριστή αὐτή ἡμέρα ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τόν Διάκονό του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα, χοροστάτησε τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί προέστη τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος Μοδίου. Νά σημειωθῆ ὅτι ὁ Ἱερός Ναός, μέ συμβολή τῶν Ἐνοριτῶν καί μέ τή μεγάλη βοήθεια τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἁγίας Μαρίνης Μοδίου, ἀνακαινίζεται ἔσωθεν καί ἔξωθεν. Τήν ὅλη ἐπιστασία τῆς ἀνακαινίσεως ἔχει στούς ὤμους του ὁ Παν. Αρχιμ. π. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, κατόπιν εὐλογίας καί ἀναθέσεως τοῦ ὅλου αὐτοῦ ἔργου ἀπό τόν Μητροπολίτη μας. Τόν Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Νεκτάριος Ἐλευθεριάδης, ἐκπαιδευτικός καί Ἐφημέριος τοῦ ἀναφερθέντος Προσκυνήματος καί ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Αἰδ. Οἰκ. π. Παναγιώτης Χαλιάζης. Πολύς ὁ κόσμος στήν Ἐκκλησία, ἦρθε γιά νά προσκυνήση τήν Παναγία Τριάδα καί νά ἀποδώση τή δέουσα τιμή λατρευτικῶς στό Πανάγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς καί ἐντεῦθεν κατασφραγίζει τήν ὅλη βιοτή τῶν Πιστῶν. Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ οἱ Βουλευτές κ. Σάββας Ἀναστασιάδης καί κα Κωνσταντίνα Ἀδάμου, ὁ Δήμαρχος Βόλβης κ. Διαμαντῆς Λιάμας, οἱ Ἀντιδήμαρχοι κ.κ. Χρῆστος Σαββόπουλος, Θεόδωρος Ἰορδανίδης, Νικόλαος Πανταζίδης καί Ἀπόστολος Καρακίτσος, ὁ Πολιτευτής κ. Θεοφάνης Παππᾶς, οἱ Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. Ἀθανάσιος Κυριάκου, κ. Χρῆστος Γκολιδάκης- Πρόεδρος ΔΕΥΑΒ, ὁ κ. Παναγιώτης Ἐπιτρόπου- Πρόεδρος ΟΠΑΠ, ὁ Πρόεδρος τοῦ Μοδίου κ. Ἀθανάσιος Κωστούδης καί ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κοινότητας Σταυροῦ κ. Θεοχάρης Καρακεχαγιᾶς.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν Τρισυπόστατο Θεότητα καί κυρίως στό Ἅγιο Πνεῦμα, τό Τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό Κύριο καί Ζωοποιό πού παρέχει στήν Ἐκκλησία νάματα Ζωῆς καί Ὑπάρξεως. Ὁ Σεβασμιώτατος, παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς καί τῆς ἀρδεύσεως τῆς Ἐκκλησίας μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, προσπάθησε νά ἑρμηνεύση τό τί σημαίνει Ἐκκλησία στόν Ὀρθόδοξο χῶρο, χάριν τῆς Ὁποίας ὁ Πατήρ ἀπέστειλε τόν Υἱό Του γιά νά γίνη καί ἄνθρωπος, νά σταυρωθῆ καί νά ἀναστηθῆ πρός χάριν Της καί δι’ Οὗ Τήν στόλισε μέ τό Ἅγιο Πνεὐμα γιά νά Τήν ποδηγετῆ στούς αἰῶνες. Γνωστή ἄλλωστε εἶναι ἡ φρασεολογία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Εἰ μή Πνεῦμα παρῆν οὐκ ἄν συνέστη ἡ Ἐκκλησία», δηλαδή, “Ἄν δέν ἦταν Ζῶν καί Δρῶν στήν Ἐκκλησία τό Πανάγιο Πνεῦμα δέν θά ὑπῆρχε Ἐκκλησία”!
Ἐκκλησία, εἶπε ὁ Μητροπολίτης, εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ! Εἶναι ὁ Θεανθρώπινος ἐκεῖνος Ὁργανισμός, ἐντός τοῦ ὁποίου πραγματώνεται ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἄραγε ἡ φύση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι διττή: Θεία, γιατί ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Τέλειος Θεός καί τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Καί ἀνθρώπινη, διότι μέ τή Σάρκωση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ἐκεῖνος μέν ἔγινε Θεάνθρωπος, ἡ Ἐκκλησία δέ ἀπέκτησε καί ἀνθρώπινη φύση. Ὁ ὁμιλητής καταλήγοντας ὑπενθύμισε στό ἀκροατήριό του δύο σημεῖα τῆς Θεολογίας τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου καί τοῦ Θείου Παύλου. Τό πρῶτο ἀναφέρεται στήν ὡραία παρομοίωση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο μέ τήν Κιβωτό τοῦ Νῶε, στήν ὁποία καί μέ τήν ὁποία ὁ Πατήρ Θεός διέσωσε πᾶσα ζωή στήν οἰκουμένη, κατά τήν ἐποχή τοῦ κατακλυσμοῦ. Ὅμως ὁ ἱερός πατήρ παρατηρεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία διασώζει καί ἁγιάζει τή ζωή, ὄντας ἀνώτερη ἀξιολογικά ἀπό τήν Κιβωτό τοῦ Νῶε. Καί τοῦτο γιατί στήν Κιβωτό τοῦ Νῶε τά ζῶα εἰσήρχοντο ζῶα καί ἐξήρχοντο ζῶα. Ὁ λύκος εἰσήρχετο λύκος καί ἔβγαινε λύκος. Τό λιοντάρι ἔμπαινε λιοντάρι καί ἐξήρχετο λιοντάρι κ.λπ.. Στήν “Κιβωτό” τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἄνθρωπος μπαίνει λύκος καί βγαίνει πρόβατο, μπαίνει γεράκι καί βγαίνει περιστέρι, εἰσέρχεται θηρίο καί βγαίνει Ἅγιος! Αὐτή εἶναι ἡ διαφορά τῆς φυσικῆς- εἰδικῆς Κιβωτοῦ τοῦ Νῶε, μέ τήν Κιβωτό τῆς Σωτηρίας τῆς Ἐκκλησίας! Ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης στό σημεῖο αὐτό ὑπενθύμισε ὅτι, κατά τόν Ἱερό Χυσόστομο καί τόν Θεῖο Παῦλο, ἀπό τόν λογχισμό πού ὑπέστη ἡ πλευρά τοῦ Κυρίου κατά τό ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ἐξῆλθε ἡ Ἐκκλησία! Ἕνας ἀπό τούς στρατιῶτες μέ τή λόγχη ἔνυξε, δηλαδή τρύπησε, τήν πλευρά τοῦ Κυρίου καί ἀμέσως ἐξῆλθε ἀπό Αὐτήν Αἷμα καί Ὕδωρ! Καί ἀπό αὐτό τό Ὕδωρ-Νερό συνεστήθη τό Βάπτισμα τῆς ἀνθρωπότητος στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἡ ἔνδυση τοῦ ἀνθρώπου μέ Χριστό. Ἄλλωστε ἡ Ἐκκλησία κατά τό Βάπτισμα τό δηλώνει: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε Χριστόν ἐνεδύσασθε»! Καί ἀπό τό Αἷμα πού ἔρρευσε ἀπό τήν πλευρά Του συνεστήθη αὐτή αὕτη ἡ Ἐκκλησία, τό Δεσποτικό Μυστικό Τραπέζι, μέ τό ὁποῖο τρέφει κάθε Χριστιανό ὁ Κύριος. Νά γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι Θεανθρώπινος Ὁργανισμός: Γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι το Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου πού προσφέρεται ἀπ’ Αὐτόν γιά νά ζήση ὁ κόσμος!
Κατόπιν καί πρό τῆς Ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, λιτανευτικῶς ἐδημιουργήθη ἡ πομπή καί ἡ Ἱερά ἐφέστιος εἰκόνα τῆς Παναγίας Τριάδος περιεφέρθη ἀνά τίς ὁδούς τοῦ Μοδίου ἐπ’ εὐλογίᾳ τοῦ φιλαγίου Λαοῦ! Κατόπιν εὐλογήθησαν τά ἐδέσματα ἀπό τόν Σεβασμιώτατο καί ὅλο τό Ἐκκλησίασμα παρεκάθισε στό “κουρμπάνι”.
