Οδύνη ψυχής και πόνος καρδίας ήταν τα αισθήματα που κυρίευσαν όλους μας, κι εδώ στην πέμπτη ήπειρο, καθώς παρακολουθούσαμε τις πρώτες εικόνες από την καταστρεπτική πυρκαγιά η οποία εκδηλώθηκε στο κτιριακό συγκρότημα του γηροκομείου και νοσοκομείου Βαλουκλή στην Πόλη.Την αγωνία μας για την τύχη των ηλικιωμένων, των ασθενών και του προσωπικού του φιλανθρωπικού ιδρύματος, γρήγορα τη διαδέχθηκε η ανακούφιση από την είδηση περί της έγκαιρης απομάκρυνσής τους. Και ύστερα, ήρθε σαν βάλσαμοη παρηγορητική και λυτρωτική διαβεβαίωση του Οικουμενικού μας Πατριάρχουότι «θα ξεπεράσουμε και αυτή την δοκιμασία».

Γνωρίζοντας άριστα την ηγετική προσωπικότητα του Πατριάρχου μας, ο οποίος με αποφασιστικότητα και με αίσθημα πατρικής ευθύνης πηδαλιουχεί το σκάφος της Ορθοδόξου Εκκλησίας επί τρεις και πλέον δεκαετίες, είμαι βέβαιος ότι ο Παναγιώτατος θα αγωνιστεί για μία ακόμη φορά με αυτοθυσία, ώσπου να κατορθώσει να επουλώσει τις πληγές που άνοιξε η πυρκαγιά στο σώμα του ιστορικούαυτού ευαγούςκαθιδρύματος του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Στον ευλογημένο τούτο αγώνα του στοργικού Πατριάρχου μας, η Ιερά Αρχιεπισκοπή μας οφείλει να είναι παρούσα και ενεργά συμμετέχουσα·και θα είναι με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις της.

Επικοινώνησα με τον Άρχοντα της Μ.τ.Χ.Εκ. Λάκη Βίγκα, ο οποίος με ενημέρωσε για τηνκατάσταση και μου εξέφρασε τον θαυμασμό του για την υποδειγματική αλληλεγγύη που υπήρξε μεταξύ των εργαζομένων, των ντόπιων πολιτών και των αρχών, που έσπευσαν να βοηθήσουν και να σώσουν κυριολεκτικά τους τροφίμους του Γηροκομείου. Εύχομαι ο Θεός να χαρίζει ελπίδα και δύναμη στους αδελφούς μας που δοκιμάζονται ετούτες τις κρίσιμες ώρες εξαιτίας της καταστροφής που υπέστη το φιλόξενο καταφύγιο όπου είχαν βρει περίθαλψη και φροντίδα. Είθε ο Θεός, επίσης,να ευλογείτουςεργαζόμενους, τα στελέχη των κρατικών υπηρεσιών και όλους όσοι συνέδραμαν στην έγκαιρη εκκένωση του φλεγόμενου κτιρίου και στη διαφύλαξη της σωματικής ακεραιότητος και της ζωής όλων όσων ευρίσκονταν στο εσωτερικό του.