Τη Δευτέρα, 14η μηνός Νοεμβρίου τ.έ, στις 10 το πρωί στον ιστορικό Μεγαλοπρεπή Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου Αρναίας, κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, συνεκλήθη η πρώτη για την φετινή Εκκλησιαστική Περίοδο Ιερατική Σύναξη της Ιεράς μας Μητροπόλεως. Άπαντες οι Κληρικοί μας προσήλθαν με μεγάλη χαρά στην Αρναία, την και Ιστορική Έδρα της Τοπικής Εκκλησίας για να επικοινωνήσουν τόσο με τον Επίσκοπό τους, όσο και μεταξύ τους, αναγνωρίζοντας ότι αυτές οι ευλογημένες ‘’κοινωνίες’’ συμβάλλουν ουσιαστικώτατα στην ενότητα του εφημεριακού Ιερού μας Κλήρου και επιπλέον προσφέρουν ευλογημένο έδαφος και χώρο να σπαρή ο Λόγος του Θεού και το θέλημά Του στις Ιερατικές καρδιές και δι’ αυτών σε ολόκληρο το τοπικό Γεώργιο.
Κεκλημένος ως ομιλητής της ημέρας ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαρωνείας & Κομοτηνής κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ, εκλεκτός φίλος και αδελφός κατά πάντα του Επισκόπου μας, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 2023 συμπληρώνει δεκαετή λαμπρά Αρχιερατεία στην κληρωθείσα σε Αυτόν Ιερά Μητρόπολη, όπως προ ημερών συνέβη και με τον Μητροπολίτη μας (07/10/2012).
Κατ΄ αρχήν, γενομένης προσευχής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας απευθύνθηκε στους Κληρικούς μας και ανέπτυξε και ανέλυσε επίκαιρα πρακτικά και διοικητικά θέματα που απασχολούν τόσο την Τοπική Εκκλησία, όσο και την καθ΄ Ελλάδα. Κυρίως επέμεινε στην πνευματική, κατηχητική και λειτουργική αναθέρμανση των Ενοριών μας, ενόψει μάλιστα της αρχομένης Τεσσαρακοστής των Αγίων Χριστουγέννων, της Νηστείας που διέπει την περίοδο αυτή και την πύκνωση των Ιερών Ακολουθιών που σφραγίζουν τον λειτουργικό τούτο χρόνο. Συνέστησε εντονότερη προσπάθεια για την καλή οργάνωση και στελέχωση των Κατηχητικών μας Σχολείων όλων των βαθμίδων και ζήτησε να τελούνται ανελλιπώς όλες οι Ιερές Ακολουθίες του Νυχθημέρου επ΄ ευλογία του θεοσκέπαστου Λαού μας. Αναφορά έγινε στα εκτελούμενα αυτό το χρονικό διάστημα έργα της Ιεράς Μητροπόλεως τόσον στις Κατασκηνώσεις όσο και στην ανάπλαση του Ιερού Προσκυνήματος της Μεγάλης Παναγίας, χάριν των νέων βλαστών μας, των παιδιών μας και του καθόλου πληρώματος της Τοπικής Εκκλησίας. Έκανε ειδική αναφορά στην πρόταση την οποία οφείλουν να υποβάλλουν όλοι οι Εφημέριοι προς την Ιερά Μητρόπολη για τη διάρθρωση από 1/1/2023 των Εκκλησιαστικών μας Συμβουλίων, ως και των Διοικητικών Συμβουλίων των Ιερών Προσκυνημάτων και Ιδρυμάτων μας. Και τέλος ζήτησε έως πέρατος Νοεμβρίου να υποβληθούν στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως οι Προϋπολογισμοί Οικ. Έτους 2023 Ιερών Ναών, Προσκυνημάτων, Ιερών Μονών και Ιδρυμάτων, ως η Ιερά Σύνοδος με Εγκύκλιό της υπενθύμισε κατά Νόμον.
Κατόπιν ο Σεβασμιώτατος παρουσίασε με θερμά λόγια τον ομιλητή και την μακρά και σταθερά τους φιλία, η οποία επεκτείνεται στα έτη που και οι δύο ως Πρωτοσύγκελλοι διακόνησαν αντιστοίχως στις Ιερές Μητροπόλεις Μαντινείας και Κυνουρίας και Ξάνθης και Περιθεωρίου.
Ο Σεβασμιώτατος άγιος Μαρωνείας ανέπτυξε με λιπαρά την πείρα του το θέμα: «Η Ενορία ως το κύτταρο της Εκκλησιαστικής Ζωής και Παραδόσεως». Πρακτικός, λίαν περιεκτικός, καθόλου κουραστικός και τεκμηριωμένα θεολογικός ο λόγος του Σεβασμιωτάτου, ως υετός πνευματικός επότισε τον ψυχισμό και τις αναζητήσεις επί του θέματος των Ιερέων μας, απαντώντας ουσιαστικά στο ερώτημα του ποια οφείλει να είναι η θέσις του Κληρικού μέσα στο Σώμα του Χριστού.
Εκκίνησε την ομιλία του με την διατύπωση ότι ο Ιερεύς οφείλει να μοσχοβολά Λιβάνι, Ταπείνωση και Ανάσταση, ώστε η προσφορά του να αποβαίνει θυσία ευάρεστη προς τον Θεό, διακονία για τον Λαό και πραγματική κένωσή του χάριν της αγάπης του Αγιοτριαδικού Θεού και της Θυσίας του Εσφαγμένου Αρνίου υπέρ του ανθρώπου. Εντύπωση προξένησε η θέση του ότι ο Εφημέριος δεν κάνει μια καλή πράξη ως Λειτουργός του Υψίστου μέσα στην Ενορία, αλλά κενώνεται, δηλαδή ταπεινώνεται, θυσιάζεται και προσφέρει το είναι του ως ποιμένας και πατέρας για το ποίμνιό του. Για να επιτευχθή κάτι τέτοιο απαιτείται υποταγή και υπακοή στο θέλημα του Τριαδικού Θεού, το οποίο σαφώς οφείλει να διακρίνη από το δικό του το θέλω.
Ειδικός λόγος έγινε για την εικόνα του Λειτουργού ως θερμουργού κηρύγματος ζωής και λόγου, ως θυσίας και προσφοράς ψυχοσωματικής του Λειτουργού που γνωρίζει τις Άγιες Γραφές και επιδιώκει να μεταφέρη τον Κυριακό λόγο στις σημερινές κοινωνίες χωρίς περικοπές ή φτιασιδώματα, αλλά με ένα Χριστοκεντρικό μήνυμα – κήρυγμα που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο διάλογος της Εκκλησίας με τον κόσμο. Εντύπωση προξένησε η θέση του ότι όπως ακριβώς ο Λαός του Θεού μας προσφωνεί εμάς τους Κληρικούς Πατέρες, εμείς οφείλουμε να εξακτινώνουμε την πατρική ποιότητα και ιδιότητά μας που μας προσφέρθηκε από την Αγιοπνευματική χάρη στην Ενορία, νοούμενη ως ο όλος Χριστός, ως το Σώμα του όλου Χριστού, που εν χώρω και χρόνω και ιστορία περπάτησε και έζησε μαζί μας ζυμώνοντας τη μοναδική δυνατότητα σωτηρίας μας.
Για τους νέους ανθρώπους, τα παιδιά μας, ζήτησε το ράσο και η χαρισματική Ιερωσύνη να τους δώσουμε πνοή, όνειρο και προοπτική, συνάμα δε να περιβάλλουμε με στοργή και θέρμη τους ηλικιωμένους αδελφούς μας, ώστε σε όλη του την ηλικιακή διάσταση να γαλουχείται το Ποίμνιο με το ζων ύδωρ και αίμα της Πλευράς του Χριστού. Δεν λησμόνησε να υπενθυμίση ότι απαίτησις του κόσμου κάθε εποχής είναι η καλή αλλοίωση και μεταμόρφωσή του σε Ποίμνιο του Θεού που καλλιεργείται σύμφωνα με τον Νόμο του Θεού και το Άγιο Θέλημά Του.
Επέρανε τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος με μια αναφορά ειδική στην απαίτηση της εποχής μας που χαρακτηρίζεται ως ‘’δικαιωματισμός’’, δηλαδή ως προβολή και επιβολή των δικαιωμάτων μας μόνο, κάτι που δεν μπορεί να ανθίση στο Εκκλησιαστικό Γεώργιο!
Επακολούθησε επικοδομητικώτατη συζήτηση μεταξύ του ομιλητού, του Επισκόπου μας και των Κληρικών μας και κατέληξε η εισήγηση στα ανάλογα συμπεράσματα.
