«Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Λουκᾶ τοῦ Νέου, τοῦ ἰατροῦ καί Ὁμολογητοῦ,Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας, τοῦ Ρώσου, ἐν ἔτει 1961 ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος».
Μέ κατάνυξη καί μέ τήν συμμετοχή πλήθους ἐνοριτῶν καί Τριπολιτῶν, τελέστηκε στόν ΜητροπολιτικόἹερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως τό βράδυ τῆς Παρασκευῆς 10ης Ἰουνίου 2016, ἱερά Ἀγρυπνία, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας τοῦ Ἰατροῦ.
Ἡ ἱερά Ἀγρυπνία ἄρχισε μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου καί τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἐνῷ συνεχίστηκε μέ τήν τέλεση τοῦ Ὄρθρου καί τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Ἡ ὅλη Ἀγρυπνία, ἀποτελούμενη ἀπό ψαλμούς καί ὕμνους, τούς ὁποίους ἀπέδωσαν οἱ Ἱεροψάλτες τῆςἐνορίας μας πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου, τελέστηκε σέ κλίμα μεγάλης κατάνυξης.
Τήν ἱερά Ἀγρυπνία ἐτέλεσε ὁ π. Γεώργιος Μητροσύλης, Ἐφημέριος τοῦ Ἐνοριακοῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Ναυπλίας Ἀργολίδος, τῇ εὐλογίᾳ τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας, συνεπικουρούμενος καί ἀπό ἄλλους Κληρικούς.
Ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς εὐλογημένης αὐτῆς συνάξεως ἑνώσαμε ὅλοι τίς προσευχές μας γιά τήν στήριξη τῶν δοκιμαζομένων Ἑλλήνων, τήν φώτιση καί ἐπιτυχία τῆς μαθητιώσας καί διαγωνιζόμενης στίς σχολικές ἐξετάσεις νεολαίας μας, πού εἶναι τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας, καί προπάντων, ὑπέρ ὑγείας καί ταχείας ἀναρρώσεως τῶνἀσθενούντων ἀδελφῶν μας.
«Λουκᾶς Συμφερουπόλεως ἀρχιθύτης,
καί ἰατρός σωμάτων τιμάσθω ὕμνοις.
Ἑνδεκάτη Λουκᾶς θάνε ἰητήρ καί θύτης πρῶτος»
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατήρ ἠμῶν Λουκᾶς ὁ Νέος ὑπῆρχεν ἐκ πόλεως Κέρτς τῆς Χερσονήσου τῆς Κριμαίας τῆς Ρωσίας, πατρός Φέλικος Στανισλάβοβιτς, Ρωμαιοκαθολικοῦ ἐν τῇ πίστει, καί μητρός Μαρίας Δημητρίεβνα, πιστῆςὈρθοδόξου.
Ἐγεννήθη ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῶ ἑβδομηκοστῷ καί ἑβδόμῳ (1877). Πολλάκις εὑρέθη προσφοιτῶν τοῖς ἁγίοις Λειψάνοις ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ Κιέβου ἔνθα καί τά σπέρματα ἔλαβεν τῆς θείας Χάριτος, αὐξήσας ταῦταἱκανῶς ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. Ἀνδρωθείς ἐσπούδασεν τήν τῶν ἰατρῶν ἐπιστήμην ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τοῦ Κιέβου,ἀριστεύσας ἐν ταῖς ἐπιδόσεσιν αὐτοῦ. Εἶτα ἐνυμφεύθη τήν Ἄννα Βασιλίγιεβνα, ἀποκτήσας μετ’ αὐτῆς τέσσαρα τέκνα. Τῆς ἰδίας αὐτοῦ γυναικός θανούσης προώρως, ἐχειροτονήθη Ἱερεύς καί μετ’ οὐ πολύ Ἐπίσκοπος, καρείς πρότερον μοναχός καί εἰληφῶς πρός τοῦτο τοὔνομα Λουκᾶς, τοῦ προτέρου ὀνόματος, ἤγουν τοῦ Βαλεντίνου, καταλιπόντος.
Ὡς ἰατρός καί Ἱεράρχης, ἐνισχυθείς ὑπό τῆς ἄνωθεν ροπῆς, ὠμολόγησε θαρσαλέως τό τοῦ Χριστοῦ ὄνομα πρό τῶν δικαστικῶν βημάτων καί ἀθέων ἀνδρῶν. Διῆλθεν ἱκανόν χρόνον τοῦ βίου αὐτοῦ ἐν ταῖς φυλακαῖς καίὑπέστη διά τήν πίστιν αὐτοῦ διωγμούς καί μαρτύρια, μή δειλανδρίσας πρό τῶν ἀπειλῶν καί τῶν μηχανημάτων τοῦἀρχεκάκου ἐχθροῦ.
Διαμείβων ὁ μακάριος ἐκ πόλεως εἰς πόλιν διά τήν κατ’ αὐτοῦ μανίαν τῶν διωκτῶν ἀθέων ὡς Ἐπίσκοπος θεοφιλῶς ἐστήριξε τό τοῦ λαοῦ πλήρωμα ἐν ταῖς Ἐπισκοπαῖς Τασκένδης, Ταμπώφ καί Συμφερουπόλεως τῆς Κριμαίας καί ἀλλαχοῦ καί ὡς ἰατρός ἐν πλείστοις τόποις τῆς Ρωσίας διέσωσεν ἐκ τοῦ θανάτου πολλούς τῶν νενοσηκότων.
Ἐχαρίσατο αὐτῷ ὁ Θεός καί ἐν ζωῇ καί μετά τό θανεῖν αὐτόν ἐνεργήματα ὑπερφυσικῶν δυνάμεων.
Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ ἐν τῇ Συμφερουπόλει ἐν ἔτει χιλιοστῷ ἐννεακοσιοστῷ ἑξηκοστῷ καί ἑνί, καταλιπῶν φήμην ἁγίου Ἱεράρχου, σοφοῦ ἰατροῦ καί ἀνυποχωρήτου ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως.
Ι. Μ. Μαντινείας
