Στον Κοιμητηριακό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και ιερό Μνημόσυνο του αοιδίμου Μητροπολίτου Σύρου Δωροθέου Α’, επί τη συμπληρώσει εικοσαετίας από της κοιμήσεώς του, με τη συμμετοχή των Εφημερίων της Σύρου και με την παρουσία του Εκπροσώπου του Επισκόπου των Καθολικών Σύρου π. Αντωνίου Βουτσίνου, του Θεματικού Αντιπεριφερειάρχη Μεταφορών κ. Μ. Δαδάου, του Δημάρχου Σύρου-Ερμούπολης κ. Νικολάου Λειβαδάρα, Αντιδημάρχων, Δημοτικών Συμβούλων, του Διοικητού των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, του Διοικητού των Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας Ν. Αιγαίου, του Εκπροσώπου του απουσιάζοντος για υπηρεσιακούς λόγους Διοικητού της 6ης Περιφέρειας ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ, του Λιμενάρχη Σύρου, του Διοικητού της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Σύρου, του Υποδιοικητού της ΠΝΒ Σύρου, του Διοικητού του ΤΕ Ερμουπόλεως, του Υποδιοικητού Φρουράς Σύρου, του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων, του Προέδρου του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ, του Προέδρου της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού, των Δικηγόρων Σύρου κ.κ. Νικήτα Γρυπάρη και Ιωάννη Παραδείση, του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Άνω Σύρου, του ιερόπαιδος κ. Δημητρίου Ζάχαρη, της Ευεργέτιδος της Ιεράς Μητροπόλεως κας Ευγενίας Λύρα και οικογενών του αείμνηστου Ιεράρχου από τη Μύκονο.
Στην επιμνημόσυνη ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι η πρώτη σελίδα του Βιβλίου της ζωής του μακαριστού προκατόχου του άνοιξε την 30ή Σεπτεμβρίου 1913 και έκλεισε το πρωί της 14ης Αυγούστου 2001 στο Βαρδάκειο και Πρώιο Νοσοκομείο Σύρου.
Στη συνέχεια, «διάβασε» συνοπτικά σελίδες από τη ζωή του, σχετικές με την ορφάνια του, την βοήθεια και τη στήριξη που του παρέσχε στις σπουδές του ο αοίδιμος κοινός Προκατοχός τους Φιλάρετος και η Ιερά Μονή Τουρλιανής Μυκόνου, την αρωγή που προσέφερε στην απορφανισμένη οικογένειά του, τη χειροτονία του σε διάκονο και πρεσβύτερο, την εκλογή του σε Μητροπολίτη Σύρου και την πάνδημη χειροτονία του σε Επίσκοπο την 21η Νοεμβρίου 1965, το ψυχικό σθένος με το οποίο αντιμετώπισε δύσκολες καταστάσεις την περίοδο της Επταετίας, αλλά και περιπτώσεις που έπλητταν το νησί της Σύρου και απειλούσαν με ανεργία τους Συριανούς την περίοδο της Δημοκρατίας.
«Αγάπησε πολύ και με θυσιαστικό φρόνημα το λαό της Σύρας», προσέθεσε «και αγαπήθηκε πολύ από τους Συριανούς, οι οποίοι πανδήμως τον υπεδέχθησαν ως Επίσκοπό τους το 1965 και εξ ίσου πανδήμως τον αποχαιρέτησαν το 2001!»
Προς επίρρωση των λεγόμενων του, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ανεφέρθη στην προειδοποίηση του τότε Δημάρχου Ερμουπόλεως Σταυρού Βαφία προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α’ ότι «το πλοίο που θα έρθει να πάρει το Μητροπολίτη Δωρόθεο δεν θα βρει κάβους να δέσει στο λιμάνι»!
Υπεγράμμισε, τέλος, ότι στα έσχατα της ζωής του ευτύχησε να έχει τη στοργή και την υιϊκή περίθαλψη πνευματικών του τέκνων, όπως ο Αρχιμ. Δωρόθεος Γάγγος, αλλά και τη μέριμνα της κας Ελένης Μαυρομάτη, την οποία ετίμησε με το μετάλλιο της Ιεράς Μητροπόλεως και για την τεσσαρακονταετή υπηρεσία της στον Οίκο Ευγηρίας της Ιεράς Μητροπόλεως και για την εικοσαετή διακονία της προς τον ίδιο στο Επισκοπείο Ερμουπόλεως.
Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ τέλεσε τρισάγιο επί του στο προαύλιο του Ιερού Ναού κειμένου τάφου του αειμνήστου Ιεράρχου.
Το Αναλόγιο του Ιερού Ναού διηκόνησαν ο Πρωτοψάλτης του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου και ο Ιεροψάλτης του Ναού, τον οποίο ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ , επιστρέφοντα στην πατρίδα του, ευχαρίστησε και συνεχάρη για την ιεροψαλτική διακονία του.